جامعه به‌شدت ملتهب است، ملتهب از فقر، گرانی، سرکوب و خشمگین از فشارهای اقتصادی و اجتماعی که روزبه‌روز شدیدتر می‌شود.
روز دوشنبه ۱۴آبان بازاریان در دو بازار تهران، بازار امین‌حضور و بازار امیرکبیر دست به اعتصاب زدند. در گرگان نیز مغازه‌داران پاساژ آفتاب از صبح اعتصاب کردند. همچنین رانندگان محروم و زحمتکش کامیون در چهارمین دور اعتصاب خود، پنجمین روز اعتصاب را در نزدیک به ۶۰شهر کشور پشت سر گذاشتند.
تردیدی نیست که این حرکتها، به شعله کشیدن قیامها منجر می‌شود؛ رژیم هم این را می‌داند اما برای جلوگیری از آن انفجار مهیب، راهی جز امیددرمانی از یک سو و تشدید سرکوب و اختناق ندارد. اقدامی که به منزله نفت روی آتش است.
دور جدید اعتصاب رانندگان زحمتکش کامیون، تاکنون در حدود ۶۰شهر و در ۲۴استان کشور گسترش یافته است. این اعتصاب از حمایت سایر اقشار جامعه در شهرهای مختلف کشور برخوردار است.
از سوی دیگر دستگیریهای بسیار گسترده مردم و جوانان در خوزستان، در جهان انعکاس یافته و اعتراض عفو بین‌الملل را برانگیخته است.
عفو بین‌الملل طی بیانیه‌یی در همین رابطه هشدار داد و اعلام کرد: ابعاد بازداشتها در هفته‌های اخیر عمیقاً هشداردهنده است. رکورد بالای تعقیب و تبعیض، این ظن را برمی‌انگیزد که این بازداشتها خودسرانه و به دلایل سیاسی صورت می‌گیرند.
عفو بین‌الملل خواستار آزادی فوری همه کسانی شده است که تنها به‌دلیل استفاده صلح‌آمیز از حق آزادی بیان و حق آزادی تجمع، یا تنها به‌خاطر هویت قومی‌شان، بازداشت شده‌اند. در این میان، مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی هم کاری جز هشدار نمی‌توانند داشته باشند.
اعضای مجلس ارتجاع روز یکشنبه و دوشنبه۱۳ و۱۴آبان نسبت به شرایط انفجاری جامعه هشدار دادند.
یکی از نمایندگان مجلس رژیم به نام حسن بهرام‌نیا ۱۳آبان ۹۷ با هشدار به آخوند حسن روحانی گفت: «جناب آقای رئیس‌جمهور با وجود ضعف در مدیریت اقتصادی کشور و تنگناهای معیشتی مردم کاهش تولید در روند رو به رشد بیکاری و بی‌تدبیری در مدیریت بازار ارز و سوء‌استفاده‌های شکل گرفته در حاشیه آن که به نوعی منشأ آن منبعث از سیاست‌های دولت است... بدیهی است که دلسوزان انقلاب و نمایندگان محترم مجلس هم به تأسی از مقام معظم له از دولت حمایت می‌کنند اما معنی این حمایت این نیست که در مقابل ضعفها و پلشتیها که واقعاً برای مردم مشکل ایجاد کرده است سکوت کنیم و بی‌تفاوت باشیم بنظرم این حمایت برای دولت چک تضمینی نیست و دولت و رئیس‌جمهور محترم نباید استراتژی مدیریت دست به عصا را اتخاذ کند چون ۳سال از مهلت این دولت باقی مانده است که فرصت بسیار زیاد و مغتنمی‌ست دولت نباید استراتژی و سیاست‌های خود را صرفاً برای حفظ خودش متمرکز کند و آن‌را هدف گذاری نماید. آقای رئیس‌جمهور نتیجه سیاست‌های اقتصادی دولت این است که متن مردم و طبقه فرودستان بعنوان اصلی ترین پشتوانه نظام روز بروز ضعیف‌تر می‌شوند سفره مردم کوچکتر می‌شود گرانی کمر بدنه مردم کارمندان معلمان و بازنشستگان و کشاورزان و کارگران را خم کرده است در نقطه مقابل وابستگان به قدرت و برخورداران از رانت اطلاعاتی با تجارت ارز و سکه و واردات خودرو و غیره قارون و قارون‌تر می‌شوند.
امروز مشکل کشور دیگر شکاف طبقاتی نیست بلکه گسل طبقاتی‌ست آیا می‌دانید فعال شدن این گسل یعنی چه؟...».
کاظم‌زاده، یکی دیگر از اعضای مجلس ارتجاع، دولت روحانی را در رابطه با وضعیت معیشت معلمان مورد اعتراض و حمله قرار داد و گفت: «آقای رئیس‌جمهور برای معیشت قشر فرهنگیان چه برنامه‌ای دارید؟ و چه کار کرده‌اید»؟
یکی از نمایندگان در پاسخ به این سؤال گفت: «هیچی! هیچی»!
حاجی دلیگانی، یکی دیگر از اعضای مجلس هم خطاب به روحانی اعتراف کرد که آنها در برابر خشم و اعتراض مردم، هیچ جوابی ندارند: «آقای رئیس ما همین دو سه روزه که بین مردم بودیم واقعاً جواب نداریم راجع به مسائل اقتصادی راجع به گرانیها عدم درآمدها بالاخره مردم هم الآن در زندگی‌شون مشکل دارند».
آخوند ذوالنوری، یکی دیگر از اعضای مجلس رژیم در گفتگو با تلویزیون شبکه نور رژیم در قم اذعان کرد: «امروز اگر ما سؤال کنیم که در این عرصه‌ها که تحریم روی خطش نبوده ما پیشرفت داشتیم، درجا زدیم، یا پسرفت، کسی نمی‌تواند ادعای پیشرفت داشته باشه. چرا ما پشت دیوار تحریم بی‌عرضگیها کم‌کاریهای خودمون رو مخفی کنیم از مردم».
