تعریف بهداشت
بهداشت زیربنای فعالیت‌های اقتصادی و پیشرفت‌های اجتماعی یک ملت و سلامت جامعه در گرو رعایت اصول بهداشتی است. یک جامعه سالم و تندرست، می‌تواند از منافع خود دفاع، و حقوق خود را کسب کند. بهداشت عبارت است از علم و هنر پیشگیری از بیماریها، طولانی کردن عمر و بالا بردن سطح سلامت و توانایی بشر!. چنان‌چه تک‌تک افراد جامعه سالم باشند، می‌توان در مجموع، یک جامعه سالم و توانا به‌وجود آورد.
هم‌چنین عدالت در برخورداری از بهداشت عمومی یکی از پارامترهای مهم در امر سلامت جامعه است. انجمن بین‌المللی عدالت در سلامت، عدالت را این‌گونه تعریف می‌کند؛
«فقدان تفاوت سیستماتیک و بالقوه در یک یا چند جنبه از سلامت در هر جمعیت و زیرگروه‌های اقتصادی، اجتماعی، دموگرافی و جغرافیایی. بر اساس این اصول، فرد فقیری که هیچ درآمدی ندارد باید با فرد ثروتمند در دسترسی به خدمات برابر باشد.»
روز جهانی بهداشت
روز بهداشت جهانی(۷آوریل) (World Health Day) برابر با ۱۸فروردین است. این روز تحت حمایت سازمان بهداشت جهانی قرار دارد و همه ساله با نظارت مجمع بهداشت جهانی و دیگر سازمانهای مرتبط جشن گرفته می‌شود. در هفتم آوریل ۱۹۴۸میلادی در نیویورک اولین اساسنامه بین‌المللی بهداشت در یک کنفرانس بزرگ توسط سازمان بهداشت جهانی تدوین شد. در ماه‌های بعد نیز برای نخستین بار مجمع عمومی سازمان بهداشت جهانی با حضور نمایندگان بیش از ۶۱کشور جهان تشکیل شد. روز جهانی بهداشت فرصتی فراهم می‌آورد تا یکی از نگرانی‌های مردم جهان مطرح گردد. سازمان جهانی بهداشت بر اساس این اصل بنا شده که همه افراد بتوانند به حق خود به بالاترین سطح ممکن از سلامت دست یابند. سازمان جهانی بهداشت به‌منظور تأکید بر موضوعات مرتبط به حوزه سلامت، همه ساله در این روز شعاری را مطرح می‌کند.
تاریخچهٔ روز جهانی بهداشت
روز هفتم آوریل ۱۹۴۸میلادی در نیویورک، نخستین اساسنامهٔ کنفرانس بین‌المللی بهداشت از سوی سازمان بهداشت جهانی تدوین گردید. هم‌چنین در ژوئن همان سال، نخستین مجمع عمومی سازمان بهداشت جهانی در ژنو با حضور نمایندگان بیش از ۶۱کشور جهان تشکیل شد. از آن سال به بعد همه ساله چنین روزی به‌عنوان روز جهانی بهداشت در کشورهای مختلف گرامی داشته می‌شود.
اهداف بهداشتی
مسائل بهداشتی وسیع و گسترده است. با توجه به پیشرفت سریع علم، هر روز نکات بهداشتی ریزتر و دقیق‌تر و اهداف بهداشتی، گسترده‌تر می‌شوند. به‌طور خلاصه اهداف بهداشتی را می‌توان به‌صورت زیر بیان کرد:
ـ سالم‌سازی محیط‌زیست
ـ کنترل بیماریهای واگیردار
ـ آموزش بهداشت عمومی
ـ ایجاد خدمات پزشکی و پرستاری برای تشخیص و درمان بیماریها
ایجاد و توسعهٔ یک سیستم اجتماعی که در آن هر فرد از وسایل و امکانات لازم برای سالم ماندن برخوردار باشد تا افراد از حق مسلم خود یعنی سلامت و زندگی طولانی بهره‌مند شوند.
رسالت روز جهانی بهداشت
رسالت روز جهانی بهداشت بالا بردن آگاهی عموم مردم جهان، درباره موضوعات خاص بهداشتی است که سازمان بهداشت جهانی (WHO) آن را در اولویت‌های بهداشتی سال قرار داده است. هدف این سازمان، فراهم کردن حداکثر امکانات بهداشتی و سلامتی برای کلیه انسانهای روی زمین است. به این منظور سازمان، برنامه‌های زیادی را به مرحله اجرا می‌گذارد تا زمینه مساعدت کشور‌ها را برای تقویت بهداشت عمومی خودشان فراهم کند.
بهداشت در ایران آخوندزده و گرفتار کرونا
در مورد وضعیت بهداشت در ایران آخوندزده آمارهای به‌روز و جدیدی در دست نیست. اغلب آمارها مربوط به سالهای قبل از پاندومی کروناست اما به مثابهٔ «مشت نمونهٔ خروار»، در همان حد نیز به اندازه کافی گویاست.
این نظام از همان ابتدای تأسیس بسیاری از کادرهای پزشکی و درمانی متخصص در ایران را به دلایل سیاسی تصفیه کرد. هم‌چنین تعداد زیادی از متخصصان و نوابغ پزشکی ایران به دلایل سیاسی یا اقتصادی از این کشور گریختند. ایران رتبه دوم فرار مغزها در جهان را داراست و سالانه نزدیک ۱۵۰ تا ۱۸۰هزار متخصص تحصیل کرده از این کشور مهاجرت می‌کنند.(باشگاه خبرنگاران جوان ۲۲مرداد ۹۸)
به گفتهٔ رئیس کل سازمان پزشکی کشور بیش از ۱۰هزار پزشک جوان از ایران مهاجرت کرده‌اند که با توجه به جوان بودن آنها و تعداد فارغ‌التحصیلان پزشکی در ایران مربوط به یک بازهٔ زمانی کمتر از ۵سال است.(ایسنا ۲۷دی ۹۵)
سرانه تعداد پزشک در ایران نسبت به میزان استاندارد جهانی بسیار کم است تا جایی که کشورهای جنگ‌زده فلسطین و سوریه وضعیت بهتری در زمینه سرانه تعداد پزشک نسبت به ایران دارند!(جوان آن لاین ۹تیر ۹۸)
به جای ۵پزشک به ازای هزار نفر ۱.۶پزشک داریم!
معاون کل وزارت بهداشت درباره وضعیت تعداد پزشکان در کشور با استناد به آمار و ارقام و مقایسه این آمار با آمار جهانی می‌گوید: «در حال حاضر در کشور شاخص تعداد پزشک عمومی، متخصص و دندانپزشک ۱.۶به ازای هر هزار نفر جمعیت است. این در حالی است که کف مورد نیاز مان در این زمینه ۲.۵نفر به ازای هر هزار نفر بوده و حتی بسیاری از کشورهای دنیا در این زمینه شاخصی بین ۳.۵تا پنج نفر به ازای هر هزار نفر جمعیت دارند».(همان منبع)
یک رسانهٔ دیگر حکومتی در مورد تعداد پزشکان در ایران می‌نویسد:
«متأسفانه در کشور ما فضای جامعه بگونه‌ای شده است که همه فکر می‌کنند تعداد پزشکان ما بیشتر از حد استاندارد جهانی و یا حداقل در حد استاندارد جهانی است. اما حقیقت چیز دیگری است. بر اساس استاندارد جهانی، در ازای هر هزار نفر، ۵.۳نفر پزشک باید وجود داشته باشد. این آمار در ایران، حدود ۱.۶ است که ایران ما را در بین ۲۴کشور خاورمیانه در رتبه ۱۸قرار داده است و همین مسأله کمبود پزشک به‌ویژه پزشک متخصص، مردم را به‌خصوص در شهرهای دور از مرکز و نیز روستاها دچار مشکل جدی کرده است.
جالب است بدانیم کشور قطر به ازای هر هزار نفر ۸.۷نفر پزشک دارد و یا کشور یونان به ازای هر هزار نفر ۲.۶پزشک دارد حال این را مقایسه کنید با ایران ما که به ازای هر هزار نفر تنها ۱.۶پزشک دارد. تأسف وقتی بیشتر می‌شود که وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی کار چندانی برای افزایش حداقل سه برابری تعداد پزشکان نمی‌کند و حتی می‌توان حدس زد(و ایکاش این حدس باطل و اشتباه باشد) که این وزارتخانه دوست دارد تا تعداد پزشکان محدود بماند تا به‌قول معروف بازار پزشکان کساد نشود. (سایت الف ۱۹فروردین ۹۸)
رتبهٔ ۱۱۲ از نظر شاخصهای عدالت در سلامت
ایران در سال ۲۰۰۰در میان ۱۹۰کشور از نظر از نظر شاخصهای عدالت در سلامت، رتبه ۱۱۲ را کسب کرد. «سایت برترین‌ها ۳۰شهریور ۹۵)
یکی از شاخصهای پایین بودن وضعیت سلامت و بهداشت، بهداشت محیط‌های جمعی است. حسن هاشمی‌نژاد وزیر پیشین بهداشت در سال ۲۰۱۵پس از یک بازدید از چند زندان در ایران وضعیت بهداشتی در زندانها را اسفناک توصیف کرد و اظهار نمود که بیماریهایی چون سل، ایدز و بیماریهای عفونی در زندانها بیداد می‌کند.
هزینه‌های درمان در ایران
هزینه‌های درمانی و پزشکی در ایران از جمله بالاترین هزینه‌های خانوار ایرانی است. بر اساس آمار بانک مرکزی هزینهٔ درمان تنها طی سالهای ۸۴تا ۹۰افزایشی در حد ۱۴۵درصد داشته است. وزیر بهداشت اعلام کرد سالانه ۳میلیون نفر به‌دلیل هزینه‌های پزشکی به زیر خط فقر سقوط می‌کنند. سرانه بودجهٔ سلامتی در ایران یک دوازدهم میانگین بین‌المللی است.
طاهر موهبتی رئیس سازمان بیمه سلامت می‌گوید: «حدود هشت میلیون نفر از بیمهٔ سلامت برخوردار نیستند».(چابک آن لاین ۲۶مهر۹۷)
دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران، هادی ابوی در گفتگو با ایسنا اعتراف می‌کند که حدود ۳میلیون کارگر از هیچ‌گونه بیمه‌ای برخوردار نیستند. (بیمه باران ۱۵مهر ۹۸)
به گفته ایرج حریرچی، معاون کل وزارت بهداشت، هم‌اکنون حداکثر ۵درصد مردم با پول خودشان توان رفتن به بیمارستان خصوصی را دارند، ۱۵درصد به کمک بیمه‌های تکمیلی توان رفتن به این مراکز را دارند و حدود ۸۰درصد مردم هرگز پایشان به این مراکز نمی‌رسد.
مرکز پژوهش مجلس ارتجاع طی گزارشی می‌نویسد: «سهم هزینه درمان از جیب مردم در ایران ۵۲.۲درصد است. این عدد در ترکیه ۱۵درصد، در کویت ۱۵.۷درصد، و در قطر ۸.۴درصد است.»
یک نمونهٔ کوچک از دزدی از سهم بهداشت مردم ایران
در بین ارقام بودجه، بودجهٔ اختصاص داده شده به بهداشت، پایین‌ترین رقم را تاکنون داشته است. امسال حاکمیت آخوندی مدعی شد که اعتبار اختصاص داده شده به وزارت بهداشت حدود ۱۵درصد رشد داشته است. این ادعا در حالی است که کل بودجهٔ سال۹۹ وهمی و پوشالی است و روی هیچ سوار است. قاضی‌زاده هاشمی وزیر مستعفی بهداشت کابینه آخوند روحانی در مهر ۹۷گفت: «۲سال مردم بیچاره را در برف، باران و گرما از سالنی به سالن دیگر بردند، این مردم در خیابان چادر می‌زدند و در نهایت از جیب این مردم ۳۵هزار میلیارد برداشتیم به آنها هیچ نگفتیم و با افتخار گفتیم که مسأله را مدیریت کردیم.»
وی گفت: «کل پول‌هایی که برای طرح تحول سلامت در دولتهای یازدهم و دوازدهم هزینه شده به اعتراف دوستان در سازمان برنامه ۱۶هزار و ۴۰۰میلیارد تومان بوده است و عدد‌هایی که می‌گویند خلاف واقع است.»
هزینه درمان کرونا
پس از شیوع ویروس کرونا در ایران، حاکمیت آخوندی می‌گوید هیچ‌گونه هزینه‌ای از بیماران برای درمان کرونا دریافت نمی‌کند، این در حالی است که گزارشات محلی خلاف این موضوع را اثبات می‌کند. در یک پیامک ارسالی به باشگاه خبرنگاران جوان نوشته شده است:
«سلام. در شهرستان گلپایگان استان اصفهان مراکز درمانی برای تست کرونا هزینه بالایی مطالبه می‌کنند و این باعث عدم مراجعه شهروندان مشکوک شده و عملاً باعث گسترش این بیماری میشه. خواهشا در صورتی‌که تست و درمان این بیماری رایگانه پیگیری کنین و اگر رایگان نیست در خبرها اعلام بفرمائید تا مردم کم بضاعت بدونند بایست با بیماریشون مدارا کنند.» (باشگاه خبرنگاران جوان ۵فروردین ۹۹)
وضعیت اسفناک بهداشت ایران در پاندومی کرونا
با همه‌گیر شدن آثار ویروس کرونا، نظام آخوندها، ابتدا آن را کتمان کرد، بعد ناچیز تلقی نمود و سپس از قرنطینه کردن قم طفره رفت. رویکردی که اکنون در پیش گرفته، ویروس را جهش داده و به کل جامعه ایران تسری می‌دهد. وضعیت در این زمینه تا آنجا بحرانی است که پنج وزیر بهداشت قبلی، در تاریخ ۲۹اسفند ۹۸ طی نامه‌ای به آخوند روحانی با اذعان به این‌که روند بیماری در سراسر کشور صعودی است، نسبت به ادامه سیاست کنونی رژیم در مقابله با کرونا هشدار دادند.
وزیران سابق رژیم در این نامه خواهان محدود کردن ترددها و مسافرتها برای قطع زنجیر انتقال بیماری شدند و نوشتند: «در یک ماه گذشته روند بیماری و تبعات آن هم‌چنان صعودی و روبه افزایش است و در هیچ منطقه‌یی روند کاهنده نداشته است».
روحانی تاکنون چند بار ضمن مخالفت با قرنطینه و دروغ درمانیهای نظیر گذشتن از پیک بیماری، به دفاع از پنهان‌کاری مجرمانه شیوع کرونا پرداخته است.
آخوند روحانی ـ تلویزیون رژیم ۲۵اسفند ۹۸ «ما چیزی به نام قرنطینه.... یک هم‌چنین چیزی اصلاً وجود ندارد و نه امروز قرنطینه هست نه در ایام عید نوروز قرنطینه هست و نه بعدش و نه قبلش».
حسن روحانی- تلویزیون رژیم ۲۸اسفند ۹۸ «ما ۳۰بهمن فهمیدیم که کرونا آمده! یعنی آزمایشاتی که در قم بود آمد در تهران آزمایش شد و آن آزمایشات به ما نشان داد که مثبت است این شب چهارشنبه بود و صبح چهارشنبه در دولت اعلام شد و بعد هم به مردم اعلام شد ما یک روز تأخیر نکردیم».
بالاترین جرم نظام آخوندی در زمینهٔ بهداشت، ناچیز جلوه دادن و کتمان آمار مبتلایان به کرونا و تلفات آن در آمارهای قطره‌چکانی است. برخلاف ادعای رئیس جمهور ارتجاع، سازمان بهداشت جهانی در یک کنفرانس خبری در ژنو هشدار داد: «موارد ابتلا به ویروس جدید کرونا در ایران احتمالاً بالاتر از آمار موجود است.»
دکتر مایک رایان گفت: «بیماری کرونا بدون آن‌که دیده و تشخیص داده شود وارد ایران شد، به همین دلیل ابعاد آلودگی ممکن است وسیع‌تر آن باشد که شاهد هستیم».(خبرگزاری فرانسه ۸اسفند ۹۸)
شایان توجه است که سازمان جهانی بهداشت، آمار جان باختگان کرونا در ایران را ۵برابر بیشتر از آمارهای رسمی عنوان کرد.
بر اساس آنچه گفته شد که در واقع شمه‌ای از وضعیت اسفناک بهداشت و درمان در ایران است، به خوبی می‌توان به مفهوم بهداشت و سلامت در ایران گرفتار کرونا و آخوند، پی برد و دریافت که میهن ما تا چه اندازه از شاخصهای درمان و بهداشت و اهداف روز جهانی بهداشت فاصله دارد. این فاصله قطعاً تنها با سرنگونی این نظام و در یک ایران آزاد و آباد پر خواهد شد.
