قیام سراسری مردم قهرمان عراق، در چهارمین ماه خود به‌رغم تلاش‌ها و توطئه‌های مزدوران خامنه‌ای در این کشور، هم‌چنان بدون اعوجاج پیش می‌رود.
استقبال روزافزون اقشار مختلف مردم عراق از این قیام از نقاط برجستهٔ آن است. بدون شک این استقبال مرهون خط‌مشی و نشانه‌روی صحیح این جنبش است. این همان حلقهٔ مفقوده‌ای است که خیزش‌های قبلی در این کشور را دچار بن‌بست کرده بود.
تظاهرات جنبش مردمی عراق، در روز یکشنبه ۲۹ دی ۹۸ اوج دیگری گرفت.
تلویزیون العربیه روز قبل از «سرازیر شدن تعداد زیادی از معترضان و عشایر به سمت میادین تظاهرات در استانهای جنوبی عراق» خبر داده بود.
توفان ژئوپلیتیک و هوشیاری انقلابیون عراقی
کمیته‌های هماهنگی تظاهرات با تعیین مهلت یک هفته‌ای اعلام کرده بودند که در صورت برآورده نشدن خواسته‌هایشان، بر شدت اعتراضات خود خواهند افزود.
خبرگزاری آلمان در روز ۲۸ دی ۹۸ گزارش کرد که: «تظاهرکنندگان عراقی در ۱۰استان از جمله بغداد، ذیقار، کربلا، نجف و... به‌طور گسترده به صحنه آمده و اعلام کرده‌اند که در این هفته تظاهرات را به اوج خواهند رساند.
خبرگزاری فرانسه نیز در روز ۱۹ ژانویه ۲۰۲۰ در خبری اعلام کرد: «جوانان خشمگین عراقی نسبت به سرعت کند اصلاحات، تظاهرات خود را روز یکشنبه تشدید و خیابان‌ها را با سوزاندن تایرها مسدود نموده و به تنشهای بیشتر تهدید کردند؛ مگر این‌که به در خواسته‌هایشان پاسخ داده شود».
این خبرگزاری با تأکید بر این‌که قیام بیشتر «بخشهای اکثریت شیعی» را دربرمی‌گیرد؛ اضافه کرد: «[اعتراضات] در هفته‌های اخیر به‌خاطر افزایش تنشها میان ایران و آمریکا کاهش یافته بود... [اما] تظاهرکنندگان ترس داشتند که عراق در وسط توفان ژئوپلیتیک گیر بیفتد و [لذا] دوشنبه گذشته به دولت یک هفته فرصت دادند که در تعهدات بر سر اصلاحات، پیشرفت داشته باشد».
خط‌مشی اصولی ضامن استمرار انقلاب
همان‌طور که اشاره شد، استمرار و گستردگی قیام در عراق، قبل از هر تحلیلی مؤید خط‌مشی اصولی آن در هدف‌گیری بر روی رژیم آخوندی است. اهمیت این خط‌مشی وقتی بیشتر مشخص می‌شود که به‌یاد بیاوریم، صدور تروریسم یکی از ۲مؤلفه‌های حیاتی رژیم است که به‌منظور حفظ حاکمیت خود پیوسته به آن متکی بوده و از این منظر عراق نقش ویژه‌ای برای آخوندها داشته‌است. دخالت‌های گستردهٔ رژیم در جزئی‌ترین امورات عراق نیز از این زاویه شایان توجه است. بنابراین قیام‌کنندگان عراقی به‌درستی دریافته‌اند که باید نوک تیز حملهٔ خود را متوجه رژیم آخوندی نمایند. رژیمی که نزدیک به ۲دهه کشورشان را اشغال کرده است. این همان شاقولی است که اقشار مختلف در عراق، از سنی و شیعه غیرمسلمان تا اقوام کرد و عرب و ترکمن را حول خود متحد کرده است؛ به‌نحوی که چاره را در تمرکز بر روی دشمن اصلی دیده‌اند. این شاقولی است که از قضا مردم ایران و عراق را هم بیش‌از‌پیش به یکدیگر نزدیک کرده است.
برخورداری از یک دشمن مشترک و نزدیکی دو ملت به انضمام تقارن قیامهای مردمی در این دو کشور موضوع کلیدی است که رهبر مقاومت ایران مسعود رجوی نیز بر آن تأکید کرده است. ایشان در پیامی به‌مناسبت هلاکت قاسم سلیمانی، دژخیمی که جنایت‌های بیشماری را در این دو سرزمین مرتکب شده بود، به طرد عوامل مزدور رژیم در عراق رهنمود دادند که:
« انقلابیون عراق آشغالهای برجهیده از زیر قبای ولایت از قبیل ابومهدی و عبدالمهدی و مقتدی صدر را باید به زباله‌دان تاریخ بیاندازند تا راه پیشرفت به جلو باز شود».
شاگرد تنبل ولایت
نکتهٔ قابل‌توجه دیگر تلاش‌هایی است که عوامل رژیم برای به شکست کشاندن این قیام به آنها مبادرت می‌کنند. از جمله به گزارش سایت ایلاف در لندن به تاریخ ۲۷ دی ۹۸ مقتدا صدر در توئیتی از قم ضمن دلجویی ریاکارانه از قیام‌کنندگان آنان را برای شرکت در یک تظاهرات ملیونی علیه حضور آمریکا در عراق دعوت کرده است. وی در توئیت خود با شیادی از اعتدال و میانه‌روی و مخالفت با افراطی‌گری دم زده و خطاب به تظاهرکنندگان عراقی نوشته بود:
« عزیزان، این دو تظاهرات دو نور یک چراغ هستند و از درخت اصلاحات می‌تابند تا شاخه‌های درخت زیتون عراق را برای مردمش روشن کنند...[برای] از بین بردن ظلم، اشغالگری، فساد، تروریسم و خشونت و نیز برقراری آزادی، صلح و دوستی با همسایگان و عزت و سربلندی... به مبارزه علیه فساد ادامه دهید؛ ما با شما هستیم. هیچ وطنی با اشغالگری، هیچ حاکمیتی با فساد، هیچ امنیتی با تروریسم و هیچ آزادی با تندروی و افراط‌گری نمی‌ماند. پس اعتدال و میانه‌روی، مسیر ما، صلح، هدف ما و حاکمیت خواسته ما است... ما تا زنده‌ایم با شماییم ای عراقیان».
این سخنان کسی است که همهٔ فنون دجالگری را در مکتب ولایت فراگرفته است؛ فنونی که مردم دلیر ایران مدتهاست که طشت رسوایی آن را از بام بر زمین افکنده‌اند. واضح است که مقتدا صدر هدفی جز تقدیم عراق به خامنه‌ای ندارد؛ اما وقتی سمبه قیام‌کنندگان را پرزور دیده، این‌گونه با تزویر سعی می‌کند خود را همراه انقلابیون نشان دهد تا مسیر انقلاب را منحرف کند.
اولتیماتوم به صدر
در پاسخ به این حرکت شیادانه مقتدا صدر قیام‌کنندگان عراقی نیز بیانیه‌ای صادر کرده و تظاهرات میلیونی او را تظاهراتی که «نه عراق بلکه رژیم ایران را نمایندگی می‌کند» خواندند.
در بیانیه قیام‌کنندگان چنین آمده است:
«به مقتدی صدر
اگر خواسته‌های تظاهرکنندگان میدان تحریر تحت‌شعاع قرار گیرد، پاسخ ما انجام یک ضدتظاهرات میلیونی در میدان تحریر خواهد بود؛ و اگر یک تظاهرکننده کشته شود یا با گاز اشک‌آور مورد اذیت و آزار قرار گیرد، مسئولیت خونی که در صحنه تظاهرات جاری شود تنها با توست و دفاتر صدر در ناصریه را به آتش می‌کشیم».
در این بیانیه هم‌چنین خطاب به قیام‌کنندگان آمده:
«بغداد کمربندهایت را محکم کن که مردم ناصریه پیشاپیشت هستند... تظاهرات میلیونی مقتدی نه عراق بلکه رژیم ایران را نمایندگی می‌کند... رژیم ایران جایی در کشور من ندارد... تظاهرات دم و دمبالچه‌ها ما را نمایندگی نمی‌کند».
هم‌چنان‌که مردم ایران در قیام آبان و دیماه خود به درستی هدف اصلی یعنی خامنه‌ای جنایت‌پیشه را نشانه رفته‌اند عراقیان نیز با انتشار این بیانیه هوشیاری و عزم جزم خود برای رهایی سرزمین‌شان از چنگال رژیم آخوندی را نشان دادند.
بر زنجیرهاست که گسسته شوند
این همان ام‌الکتابی است که رهبر انقلاب ایران مسعود رجوی دهه‌هاست که بر آن پای فشرده و اینک ثمرهٔ آن در قیام دو ملت مظلوم ایران و عراق دیده می‌شود. ایشان در پیامی با تحسین و دست‌مریزاد به انقلابیون عراقی که یکی از لانه‌های جاسوسی خامنه‌ای در عراق را تسخیر کرده بودند؛ رژیم را «دشمن واحد» دو ملت خوانده و بر تشکیل یک «جبهه واحد و مبارزه واحد و مشترک، از ایران تا عراق و یمن و سوریه و لبنان» تأکید کردند و افزودند:
« انقلاب در عراق و لبنان و ایران، انقلابی است تا پیروزی!... خلق‌های این منطقه از جهان سرنگونی استبداد دینی و دست‌نشاندگان و مزدوران آن را اراده کرده‌اند. بر زنجیرهاست که گسسته شوند. بر تاریخ و سرنوشت است که ارادهٔ پیروزمند خلقهایمان را بپذیرند».
