روز یکشنبه ۲۳تیر۹۸جلسه زنان در کنفرانس بین‌المللی اشرف۳برگزار شد، این جلسه یک حلقه از حلقات به‌هم پیوسته‌ای بود که از ۲۵خرداد سال‌جاری از بروکسل آغاز شد، شماری از پایتخت‌های اروپایی و آمریکا را در نوردید و در اشرف۳به کهکشان سالانه مقاومت بالغ گردید.
این نوشته تنها به چند نکته از سخنرانی مریم رجوی در جلسه زنان اختصاص دارد.
اولین نکته
یک فراز از سخنرانی مریم رجوی عنوانش این بود:
«زنان، قربانیان اصلی توسعه فقر و محرومیت در ایران».
عبارت «توسعه» را عادت داریم در کنار کلماتی مانند «توسعه پایدار » و «رشد اقتصادی » و مانند اینها بشنویم، اما اکنون در دیکتاتوری حاکم بر ایران آنچه که گسترش می‌یابد فقر و محرومیت است؛
در کنار سرکوب و زندان و اعدام!
در کنار بیکاری و فساد و تعمیق شکاف طبقاتی!
در کنار چپاول اموال مردم و منابع ملی کشور!
خانم رجوی در همین فراز از سخنانش پرده را از روی کلمات کنار زد و عمق مفهوم شگفت‌انگیز «توسعه فقر و محرومیت» را نشان داد و گفت:
«بیش از ۶۲درصد زنان بالاتر از ده ساله خانه‌دار هستند.
آن‌هایی هم که شغل دارند ارزان‌ترین نیروی کار نسبت به تمام دنیا هستند.
زنان نیمی از کارگران کوره‌پزخانه‌ها را تشکیل می‌دهند.
میانگین مشارکت اقتصادی زنان در خاورمیانه ۲۲درصد ولی در ایران ۱۲درصد در شهرهاست.
این نرخ بیش از پنج دهه است که تغییر نکرده است. (آماری که خانم رجوی ارائه می‌دهد یک بازه زمانی از دهه پایانی دیکتاتوری شاه تا ۴دهه پس از برقراری دیکتاتوری شیخ را در بر می‌گیرد و به همین علت بسا حیرت‌انگیز است)!
سازمان بین‌المللی کار که وضعیت ۲۰۰کشور را از این نظر بررسی کرده، نشان داده که ایران در میان شش کشوری است که در آخر جدول قرار دارند. یعنی در ردیف کشورهای جنگ‌زده و متلاشی شده مثل سوریه و عراق»!
دومین نکته
دومین نکته‌ای که در همین فراز از سخنان مریم رجوی مطرح شد و باید روی آن تأمل کرد، افشای یک ترفند سیاسی پلشت استعماری ارتجاعی است که هر گونه حرف، حرکت یا فراخوان برای قاطعیت نشان‌دادن در برابر چنین رژیمی را معادل جنگ‌طلبی و به‌مثابه تهدیدی برای تبدیل ایران به کشورهای مانند سوریه و عراق قلمداد کرده و برای چنین فاشیسم افسارگسیخته‌ای فرجه بقا می‌خرد و متقابلاً آلترناتیوش را با ظالمانه‌ترین برچسب‌ها (جنگ‌طلب و...) آماج حمله قرار می‌دهد!
خانم رجوی در همین فراز از سخنانش پس از تشریح وضعیت شغلی و اجتماعی زنان که در سطر‌های پیشین به آنها اشاره شد، با کوتاه‌ترین جملات و به اختصار تمام به آن اتهام استعماری ارتجاعی نیز پاسخ داد و گفت:
«شاید شنیده باشید که لابی‌های رژیم می‌گویند اگر آخوندها سرنگون شوند ایران دچار آشوب و مصیبت می‌شود. در حالی‌که همین حالا در حاکمیت سیاه آخوندی، زنان ایران مثل زنان کشورهای جنگ‌زده و حتی بدتر از آن دچار فقر و فلاکت و بیکاری و بی‌خانمانی هستند.
به دستمزدهای اندک کارگران جوان توجه کنید که چه وضعیت دردناکی است. دختران جوان با مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس به شغل‌هایی روآورده‌اند که حقوقشان ۱۰الی ۲۰دلار در ماه است.
در واقع در بازار کار ایران زنان نه فقط به‌صورت کارگر ارزان بلکه تحت یک استثمار وحشتناک قرار دارند»!
سومین نکته
مریم رجوی در همان فراز از سخنانش در جلسه زنان هنگامی که «درد» را تشریح کرد، «درمان» را هم بیان کرد و گفت:
«از نظر ما پاسخ مشترک تمام این تعارضات، از فقر و تبعیض تا سلب حق انتخاب آزادانه، آزادی است و برابری.
نه فقط برابری، و نه فقط آزادی. بلکه آزادی و برابری است.
این پاسخ در امر رهایی زنان است. به‌همین دلیل همیشه تأکید کرده‌ام که زن نه فقط رها کننده خودش که رها کننده جامعه است. این رسالتی است که بر دوش ماست و برای انجام آن مصمم هستیم».
چهارمین نکته
مریم رجوی در همان سخنرانی که عمق فاجعه حاکم بر ایران به‌ویژه جامعه زنان را تشریح کرد، و در کنار دردی که وجود دارد، درمان آن را هم معرفی کرد اما مهم‌ترین نکته در سخنان وی را باید در آنجایی جستجو کرد که «راه‌کار» حل این تضاد را هم روی میز نهاد:
مبارزه پیشتاز زنان!
و
رهبری زنان!
امری که این روزها واقعیت مقدم صحنه‌هایی است که از ایران به جهان مخابره می‌شود؛
زنان پیشتاز، زنان شورشی و زنان مبارز و مجاهدی که اکنون فرماندهی مبارزه را در ارتش آزادی و در عمق شهرهای کشور به عهده دارند.
افتخاری که اکنون ایرانیان می‌توانند به آن ببالند!
