خانواده‌های شهیدان قیام در شهرهای مختلف کشور، با برگزاری مراسم نوروز بر سر مزار عزیزانشان، معنایی دیگر و جلوهٔ درخشانی به‌نوروز و سال نو دادند. آنها سفرهٔ هفت‌سین را بر روی مزار شهیدان گستردند. تصاویر آنها را با شمع و گل آذین نمودند و با شعار «قسم به‌خون یاران ایستاده‌ایم تا پایان» با شهیدان سرفراز قیام، تجدید پیمان کردند و با این عهد به‌پیشواز سال نو رفتند.
در برخی از گردهمایی‌ها، حاضران شعارهای قیام، هم‌چون «مرگ بر خامنه‌ای، لعنت بر خمینی» «کشته ندادیم که سازش کنیم رهبر قاتل رو ستایش کنیم» «امسال سال خونه سیدعلی سرنگونه» «این گل پرشده هدیه به‌میهن شده» را سر دادند. این گونه، در آغاز سال نو، شهیدان قیام در پاسخ به عربده‌های ضحاک عمامه‌دار، که از سیلی زدن به قیام‌کنندگان و قیام‌آفرینان دم می‌زد، بر دهان او کوبیدند و نشان دادند که شهیدان طلایه‌دار قیامند و جوشش خونهای پاکشان تضمین استمرار و اعتلا و پیروزی است.
در مراسمی که بر سر مزار کیان پیرفلک، کودک دلبند مردم ایران در ایذه برگزار شده بود، جمعی از همکلاسان و همسالان او دستان خود را به‌علامت پیروزی بالا برده بودند و نشان می‌دادند که با «کیان» و این کیانها، دیکتاتوری فرتوت ولایت فقیه، سرنوشتی جز نابودی ندارد. در آن مراسم، حاضران با اشاره به‌نمایش مشمئزکننده‌یی که خامنه‌ای دجال تحت عنوان محاکمهٔ قاتلان کیان به‌راه انداخته، شعار می‌دادند: «این نقشه تکراریه، داعش خود سپاهیه» و «خاموش بودن ننگ ماست آزادی فرهنگ ماست».
آری، خروش انگیزاننده آزادی، بر سر مزار شهیدان و تجدید عهد با آنها فراگیر شده و یاد و نام شهیدان دیگر نه با آه و افسوس و نه با گریه و مویه، بلکه با غریو غرور و افتخار و شعارهای رزمجویانه همراه و قرین شده است. کما این‌که بر سر شهید سرفراز و سربه‌دار قیام محسن شکاری، یارانش فریاد زدند: «سر خم قدغن» و از آن پس این عبارت به‌واژگان قیام و شورشگران آزادی افزوده شد. این فرهنگ انقلابی که از نشانه‌های پیروزمندی محتوم انقلاب دموکراتیک ایران است، به‌خانواده‌ها و نزدیکان شهیدان و حتی به‌حدود جغرافیایی ایران محدود نمی‌شود. این روحی است که با فراگیر شدن پیام شهیدان و سربداران پیشتاز در قلب و ضمیر همهٔ ایرانیان میهن‌پرست و شیفتهٔ آزادی موج می‌زند. نمود و نماد آن را هزاران کیلومتر تر دورتر از خاک وطن در به میدان آمدن شورانگیز هزاران تن از هموطنانمان در بروکسل و در ساعات پایانی سال و در آستانهٔ حلول سال نو شاهد بودیم. در ساعاتی که ایرانیان بنا به‌سنت آباء و اجدادی سعی می‌کنند در کنار خانواده خود و در کنار سفرهٔ هفت‌سین باشند. اما این ایرانیان و شورشیاران، سفرهٔ هفت سین خود را که با تصاویر شهیدان قیام زینت یافته بود در خیابانهای بروکسل گستردند و با این پیام و شعار به‌پیشواز سال نو رفتند که: «هزار و چهارصد و دو، پس می‌گیریم ایرانو!». شعاری که آبشخورش ارادهٔ رزمجویانهٔ شورشگران و مردم به‌پاخاسته ایران است.
این همان «بشارت و تبریک حقیقی در سال نو و نوروز خجستهٔ ۱۴۰۲» است که رهبر مقاومت ایران با نتیجه‌گیری از آن گفت: «به پشتوانه‌ٔ قیمت بیکران در رود خروشان خون شهیدان از ۳۰خرداد ۱۳۶۰ تا امروز، در اثر استمرار قیامهای شورشگران و خلق قهرمان از ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱، به‌شکرانهٔ نسل شورش و انقلاب و در پرتو مهر تابان مقاومت و آزادی ایران، به‌یقین می‌توان گفت برخلاف انقلاب مشروطه و انقلاب ضدسلطنتی این بار انقلاب ماندگار است و سرقت آن امکانپذیر نیست» (مسعود رجوی ـ ۲فروردین ۱۴۰۲).
