آنچه در ایران اسیر، تحت عنوان «انتخابات!» مدتی عرض و طول حاکمیت و نان‌خورهای آن را به خود مشغول می‌کند، هیچ سنخیتی با مردم ایران و منافع ملی ندارد. یک بازی سخیف قدرت در درون حاکمیتی است که با انحصار قدرت از بیش از چهار دهه پیش مشروعیت خود را به تمام و کمال باخته است.
نمایش کساد و بی‌مشتری!
انتخابات در مملکتی که با آخوندها یک روز هم روی آزادی بیان به خود ندیده، یک شوخی بی‌مسما و انزجاربرانگیز است. بنابراین بحث ما در این یادداشت پرداختن به شامورتی انتخابات کذایی خامنه‌ای نیست. ورود به آن نیز ما را از بحث اصلی بازمی‌دارد اما غرض از پرداختن به این موضوع برجسته‌کردن این واقعیت است که خامنه‌ای برای انقباض و به‌قول خودشان «خالص‌سازی» هر چه بیشتر حاکمیت، حتی در برگزاری این به‌اصطلاح انتخابات هم دچار بحران است.
صادق زیباکلام از اصلاحاتی‌های ریزشی در این باره گفته است:
«به نظرم بعید است در کلان‌شهر‌ها و شهرستانهای بزرگ کسی در اسفندماه در انتخابات شرکت کند. فکر می‌کنم ریزش از سال ۹۸ نیز بیشتر خواهد بود. تا جایی که مطمئنم انتخابات مجلس امسال برای پرستو‌ها هم کم رونق است و دیگر مشتری چندانی ندارند» (رویداد۲۴.۲۵آبان ۱۴۰۱).
افتضاح تا آنجا بالا گرفته که برخی از نان‌خورهای دستچین خودشان را هم قبل از عبور دادن از فیلتر شورای نگهبان، با هیأت‌های نظارت غربال کرده‌اند. بنابراین خامنه‌ای برای ورود به این نمایش کساد و به‌شدت تحریم‌شده دچار بحران است.
او با دمیدن در آتش جنگ غزه هم می‌خواست در برابر قیام سرکش و خاموشی‌ناپذیر مردم ایران سد ببندد و هم انتخابات مجلس ارتجاع و خبرگان را مهندسی نماید؛ چیزی که برای او بسیار حیاتی است؛ زیرا با معضل جانشینی نیز مواجه است.
مهندسی‌های سه‌گانه
خامنه‌ای با کپی‌برداری ناشیانه از خمینی گمان می‌کند می‌تواند با دمیدن در آتش جنگ در غزه، از سوخت‌بار رنج و خون مردم فلسطین، به نظام درهم‌شکسته‌اش مدد برساند. از این رو به مهندسی انتخابات در چند زمینهٔ زیر نیاز مبرم دارد.
۱ـ پر عرض و طول‌نشان دادن تعداد کاندیداها در نمایشی که هیچ ربطی به مردم ایران ندارد. برای این‌کار به بازی‌دادن اصلاحاتی‌ها روی آورده است. اگر چه در نهایت با مهندسی مهره‌های سرسپرده‌تر را وارد مجلس فرمایشی خواهد کرد.
۲ـ پر رونق وانمود کردن میزان شرکت‌کنندگان. این یکی از معضلاتی است که خامنه‌ای با هر نوع مهندسی نمی‌تواند به آن دست پیدا کند. بین این حکومت و مردم ایران دریایی از خون قرار دارد و همان‌طور که در ابتدای این نوشتار از زیباکلام نقل کردیم، آنچه که قرار است رخ دهد از هم‌اکنون پیداست و جز شکست و رسوایی نصیب خامنه‌ای نخواهد کرد.
۳ـ ضریب‌زدن به آرا در اتاق تجمیع و بیرون کشیدن یک رقم مهندسی‌شده. این نوع عریان‌تری از مهندسی است که در سالهای گذشته نیز به آن اقدام کرده است.
ارتباط جنگ‌افروزی در غزه با مهندسی انتخابات
خامنه‌ای برای انجام این سه‌نوع مهندسی یا به‌قول خودش «انتخابات پرشور!»، باید هم‌چنان بر طبل جنگ غزه و انحراف اذهان در داخل و خارج حاکمیت بکوبد؛ اما چگونه؟!
شاید ابتدا به‌ساکن پیدا کردن این ارتباط برای اذهان عادت کرده به سطح رویدادها و ناآشنا با سیاست‌های امنیتی نظام ولایت فقیه آسان نباشد اما کسانی که سالیان متمادی با آن چنگ‌درچنگ بوده‌اند، این ارتباط را به‌سادگی درمی‌یابند. او در این زمینه از سیاست‌های شیطانی خمینی تقلید می‌کند. خمینی با گروگان‌گیری در سفارت آمریکا، زمینه‌سازی و پیشبرد جنگ خائنانه و ضدایرانی ۸ ساله با عراق توانست هم سرکوب و کشتار نیروهای انقلابی را موجه جلوه دهد و هم حاکمیتش را تک‌پایه نماید.
او هر مخالفتی را در داخل ایران با سرپوش جنگ سرکوب می‌کرد و می‌گفت الآن وقت طرح این‌گونه مسائل نیست. «اسلام در خطر است!». خامنه‌ای نیز با تقلید ناشیانه از «امام کفن‌پاره» فلسطین را دست‌آویز و بهانه قرار داده است.
فراتر از انتخابات مجلس ارتجاع و خبرگان، مهمترین موضوعی که ولی‌فقیه طلسم‌شکسته با آن مواجه است، قیامی است که در زیر پوست شهرها هم‌چنان در کمین نشسته است. بنابراین برای سد بستن در برابر این قیام تا بتواند در تنور جنگ غزه خواهد دمید؛ اگر چه برای پرهیز از عواقب جنگ محتمل با آمریکا هم‌چنان ناچار است نقش خود را در این جنگ‌افروزی کتمان کند.
قلهٔ موهوم و دل‌های خالی‌شده!
آنچه گفته‌شد مطامع و سوداهای ناپختهٔ خامنه‌ای است اما واقعیت این است که با گذشت زمان او روزبه‌روز از دستیابی به این اهداف، [با بر سر نیزه‌کردن غزه] ناکام و ناکام‌تر می‌شود. صحبت‌های رئیسی در شهرکرد گویاترین نمود این ناکامی است:
«دشمن دنبال مأیوس‌کردن مردم هست. دشمن دنبال اینه که دل‌ها رو خالی بکنه دشمن دنبال این است که یأس رو بر دل‌ها حاکم بکند. اما وظیفه ما ایجاد امید است. وظیفه ما است که با همه وجود در دل مردم به‌ویژه جوانان عزیز ایجاد امید کنند. هیچ‌کس حق ندارد ناامید بشه.
رهبر حکیم و فرزانه ما فرمود حق خسته شدن یا ناامیدی ندارید تا قله راهی نمانده است!» (تلویزیون شبکه جهان‌بین. ۲۵آبان ۱۴۰۲)
