روز یکشنبه ۱۹آبان ۹۸ شمار زیادی از بازنشستگان در اعتراض به وضعیت بد معیشتی و ناچیز بودن حقوق بازنشستگی در مقابل مجلس رژیم تجمع کردند. آنها بعد از بی‌توجهی به مطالباتشان با شعارهای «فریاد فریاد از این همه بیداد» جلوی سازمان برنامه و بودجه و مجلس رژیم آخوندی گردآمدند. بسیاری از بازنشستگان نیز از سایر استانهای کشور به آنها پیوستند.
این تجمع با فراخوان قبلی و با وجود انبوه پاسداران و مأموران سرکوبگر انتظامی و لباس‌شخصی انجام شد. آنها نشان دادند که برای به‌دست آوردن حقوق به‌غارت رفته‌اشان توسط آخوندها از قدرت‌نمایی پوشالی نیروهای انتظامی ترسی ندارند.
به‌رغم هجوم وحشیانه مأموران سرکوبگر و دستگیری ۵تن از معترضان بازنشستگان مقاومت کرده و به تجمع خود ادامه دادند.
بازنشستگان فریاد می‌زدند «تا حق خود نگیریم از پای نمی‌نشینیم!»، «سوریه را رهاکن فکری به‌حال ما کن!»، «معلم زندانی آزاد باید گردد!» سردادند...
ادامه تجمع اعتراضی بازنشستگان
به‌رغم تهدید پاسداران و نیروی سرکوبگر انتظامی در تجمع روز یکشنبه، بازنشستگان صبح سه‌شنبه ۲۱آبان، با فراخوان قبلی و در اعتراض به وضعیت معیشتی خود مقابل مجلس ارتجاع تجمع کردند.
تجمع‌کنندگان که اکثر آنان را زنان تشکیل می‌دادند، شعار می‌دادند: فریاد فریاد از این همه بیداد!
به‌دنبال تجمع بازنشستگان مقابل مجلس ارتجاع، مأموران سرکوبگر نیروی انتظامی و مزدوران لباس‌شخصی خامنه‌ای در وحشت از گسترش اعتراضات مردمی، برای پراکندن تظاهرکنندگان در مقابل مجلس آخوندی، زنان و مردان سالمند و بازنشسته را با باتون مورد ضرب و شتم قرار دادند و با وحشیگری بنرها و تراکتهای تجمع‌کنندگان را گرفته و پاره می‌کردند.
در همین رابطه دبیرخانهٔ شورای ملی مقاومت طی اطلاعیه‌ای به تاریخ ۲۱آبان ۹۸ نوشت:
«نیروهای سرکوبگر تجمع‌کنندگان را محاصره کرده، بنرها و تراکتها را از دست تجمع‌کنندگان گرفته و پاره می‌کردند و مرتب از مردم می‌خواستند متفرق شوند و آنها را تهدید به بازداشت می‌کردند. گارد ضدشورش و لباس‌شخصی‌ها، به تجمع‌کنندگان یورش برده و با باتون به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند و شماری را بازداشت کردند. تلفنهای همراه معترضان را ضبط کرده و مانع گرفتن عکس و فیلم می‌شدند. آنها تمامی دست‌فروشی‌ها، سرویس‌های بهداشتی و مغازه‌های منطقه را از قبل بسته بودند تا تجمع‌کنندگان نتوانند وارد آنها بشند.
مقاومت ایران با درود به تجمع‌کنندگان، از شورا و کمیسر حقوق‌بشر ملل متحد و دیگر ارگانهای مدافع حقوق‌بشر خواستار اقدام فوری برای آزادی دستگیر شدگان می‌باشد».
استمرار اعتراضات بازنشستگان
اعتراضات بازنشستگان به‌دلیل گرانی و تورم و هزینه‌های زندگی همواره وجود داشته است. پیش از این در ۲۸مرداد ۹۸ آنها در اعتراض به برآورده نشدن مطالباتشان مقابل مجلس ارتجاع تجمع کرده بودند.
آنها با حمل پلاکاردهایی که روی آنها نوشته شده بود «ما خواهان رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای بازنشستگان در تمامی زمینه‌های مادی و معنوی هستیم» اعتراض خود را نشان داده بودند.
از جمله آخرین اعتراض بازنشستگان در روز شنبه ۱۳مهر ۹۸ مطابق فراخوان قبلی در مقابل وزارت آموزش و پرورش رژیم در تهران انجام گرفت.
خواسته‌های بازنشستگان
بر اساس آخرین آمار مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۹۵ تعداد سالمندان ایران، ۷میلیون و ۴۵۰هزار نفر است.(خبرگزاری موج ۲۱آبان ۹۸) آمارهایی هم وجود دارد که این تعداد در سال جاری به ۸میلیون رسیده است.
مجید سبزعلیان، عضو هیأت‌مدیره کانون کارگران بازنشسته تهران، به خبرگزاری حکومتی ایلنا گفت: «هزینه‌های درمانی به اندازه‌ای بالا رفته که اگر یک بازنشسته تمام حقوقش را هم برای هزینه‌های درمانی اختصاص دهد، باز هم جوابگو نیست».(۳۰مرداد ۹۸)
وی بزرگترین و اصلی‌ترین مشکل بازنشستگان را حقوق‌های ناچیز توصیف کرد و گفت: «بیش از ۶۰درصد بازنشستگان حداقل‌بگیر هستند یعنی حدود یک میلیون و ۲۰۰هزار تومان دریافتی دارند و این در حالی است که تورم کشور در سال گذشته بیش از ۱۰۰درصد رشد داشت اما افزایش دستمزد به ۴۰درصد هم نرسید».(همان منبع)
مدیران صندوق‌های بازنشستگی با حقوق‌های نجومی زندگی می‌کنند اما بازنشستگان کشوری با تمام حقوقشان نمی‌توانند هزینه درمانی خود را تأمین کنند.
مدیرعامل این صندوق، میعاد صالحی، ۳۷ساله که تنها پس از ۵ماه در مردادماه امسال در یک دعوای باندی برکنار شده بود، فهرستی از حقوق و مزایای مدیران صندوق بازنشستگی کشوری منتشر کرد. «از جمله ذکر حقوق ماهیانه ۵۴ و ۴۴میلیون تومانی ولی آذرنوش و علی‌محمد علیخان‌زاده از مدیران شرکت سرمایه‌گذاری آتیه صبا«.(اسکلات نیوز ۲۲مرداد ۹۸)
وحشت رژیم از اعتراضات بازنشستگان
چرا رژیم آخوندی از تجمع بازنشستگان سالمند وحشت دارد؟ مگر آنها چه خطری می‌توانند ایجاد کنند؟ حمله وحشیانه به تجمع آنها و گسیل موتورسواران و وحوش ولایت برای چیست؟ دستگیری تعدادی از زنان هموطن به چه جرمی و با کدام استناد قانونی انجام می‌شود؟
امروزه برای همه روشن شده که رژیم غارتگر آخوندی که حق حاکمیت مردم ایران را از سال ۵۷ غصب کرد، کمر به غارت تمامی منابع مردم ما بسته و نه می‌خواهد و نه می‌تواند پایه‌ای‌ترین معیشت مردم را تأمین کند. رژیم خوب می‌داند که اگر بخواهد حقوق بازنشستگان را بدهد باید قدم به قدم عقب بنشیند و حقوق تمامی اقشار خلق ما را یک به یک بدهد.
هرگونه اعتراض و تجمع در ایران اشغال‌شده این ظرفیت را دارد که به‌سرعت به جنبش و قیامی بزرگ تبدیل شود. رژیم آخوندی که طعم تلخ قیام‌های ۸۸ و ۹۶ را چشیده و به میزان خشم و تنفر مردم را از کلیت نظام و شخص خامنه‌ای واقف است، برای جلوگیری از رویش اعتراض و قیام چاره را در بستن فضا و سرکوب بیشتر می‌داند اما در این زمینه نیز تیغش نمی‌برد. تجربه نشان داده است که مقابله با خواست‌های بر حق مردم نه تنها باعث فروکش کردن اعتراضات نمی‌شود، بلکه آنها را تعمیق می‌کند و گسترش می‌دهد. استمرار خیزش بازنشستگان شاهدی بر این مدعاست.
