روز ۳۰دی ظریف، وزیر خارجهٔ رژیم، در مجلس ارتجاع جامعهٔ جهانی را تهدید کرد که در صورت اجرایی شدن مکانیسم ماشه، رژیم از ان.پی.تی خارج خواهد شد. این تهدید بلافاصله مورد اعتراض محافل و رسانه‌های هم‌سو با خود روحانی و ظریف قرار گرفت. در این اعتراضها به رژیم گوشزد کردند که «هر اقدامی که در مسأله برجام اروپا را به آمریکا نزدیک کند، خلاف مصالح ماست و این تهدید قطعاً چنین خواهد کرد».(جهان صنعت ۱بهمن ۹۸)
برخی تحلیل گران حکومتی هم گفتند خود ظریف زیانهای این تهدید را می‌داند اما در تنگنایی گیر کرده که چاره‌ای جز تهدید ندارد. برخی دیگر از تحلیل گران حکومتی هم بدون ورود به موضوع مکانیسم ماشه، خفگی اقتصادی و فضای انفجاری جامعه را به رژیم یادآور شدند.
رو در روی شعارهای رسمی نظام در مورد موهومی به نام اقتصاد مقاومتی، اذعان به خفگی اقتصادی و ضرورت تمکین در برابر جامعهٔ جهانی در محافل و رسانه‌های حکومتی دیده می‌شود.
در حالی که شهاب‌الدین بی‌مقدار، عضو مجلس آخوندی، اذعان می‌کند که برای جبران کسری بودجه، نظام راهی به جز اخذ مالیاتهای جدید ندارد، (سایت حکومتی انتخاب) جاوید قربان اوغلو، دیپلمات پیشین رژیم، در روزنامه حکومتی جهان صنعت۱بهمن ۹۸در مطلبی با عنوان «خروج از NPT برای افکار عمومی یعنی تبدیل شدن به کره‌شمالی». با اشاره به انزوای جهانی رژیم و تنگنای تحریم‌ها به رژیم هشدار داد: «منطق درست می‌گوید، هر اقدامی که در مساله برجام اروپا را به آمریکا نزدیک کند، خلاف مصالح ماست و این تهدید قطعا چنین خواهد کرد. ما در اوایل برجام اروپا را در کنار خود داشتیم و شکاف بزرگی بین اروپا و آمریکا ایجاد شد. باید کاری می‌کردیم که این شکاف تعمیق می‌شد و مبتکر مذاکره با اروپایی‌ها می‌شدیم اما نه‌تنها چنین نکردیم بلکه اروپا را بیشتر به سمت آمریکا هل دادیم».
در همین حال روزنامهٔ حکومتی شهروند هم‌سو با باند روحانی ۱بهمن ۹۸خاطرنشان کرد: «تحریم‌های بانکی و مالی آمریکا علیه نظام هم به اوج خود رسیده و ممکن است در اثر عدم پذیرش لایحه‌های پالرمو و CFT و فعال‌شدن مکانیزم ماشه تحریم‌های مالی و بانکی بیشتر از قبل شود اما... در شرایط فعلی عوامل داخلی بیشتر از تحریم‌ها می‌تواند روی افزایش نرخ تورم تأثیر داشته باشد که یکی از مهم‌ترین این عوامل رشد بالای نقدینگی به‌دلیل کسری بودجه دولت است و این‌که دولت درآمدهایش با هزینه‌هایش همسان نیست و به‌اصطلاح دخل و خرجش یکی نیست».
در همین رابطه روزنامهٔ ایران ارگان دولت روحانی ۱بهمن ۹۸ در مطلبی تحت عنوان «حرف اقتصاددانان را بشنوید» در رویکردی متناقض با ادعای ظریف مبنی بر خروج از ان.پی.تی و ایستادن در مقابل جامعهٔ جهانی بر ضرورت تمکین با جامعه جهانی تأکید کرده و نوشته است: «صاحبنظران حوزه پولی و مالی به دولت و به‌خصوص بانک مرکزی توصیه کردند که از بانک‌های جهانی و پیشرفتهایی که آنها دارند؛ فاصله نگیرند، صدای بخش خصوصی را بشنوند، علم اقتصاد را انکار نکنند و از همه مهم‌تر این‌که بانک مرکزی به سمت استقلال حرکت کند».
روزنامه حکومتی جهان صنعت وابسته به محافل هم‌سو با روحانی ۱بهمن ۹۸ در مطلبی با عنوان «چرا ظریف به داووس نمی‌رود»، با سوزوگداز از رانده شدن ظریف از اجلاس جهانی داووس نسبت به‌تشدید انزوای جهانی و خفگی اقتصادی نظام سوزوگداز کرد و نوشت: «(نظام) می‌توانست با حضور در داووس، حاشیه این نشست را به مکانی برای حل مسائل و مشکلات اقتصادی خود و هم‌چنین فرصتی برای حل مشکلات دیپلماسی با واشنگتن و متحدان آن کند». این روزنامه حکومتی در ادامه نسبت به تشدید انزوای جهانی و خفگی اقتصادی نظام ضمن هشدار تأکید کرد: «به واقع غیبت (نظام) در داووس این امکان را فراهم می‌آورد که بار دیگر نظم ضدنظام محافل عرب و سیاست‌های خصمانه همانند کنفرانس مونیخ تکرار شود».
