این روزها با نزدیک شدن موعد نمایش انتخاباتی خامنه‌ای، شاهد هراس فزایندهٔ او و گماشتگان رژیمش هستیم. هراس از سوت و کوری این نمایش و آوار شدن بساط مهندسی خلیفهٔ ارتجاع بر سر نظام.
از این رو تمام دستگاه عریض و طویل تبلیغاتی نظام ولایت برای ممانعت از کسادی مفتضحانه، بسیج شده‌اند. در این میان، باند مغلوب و عناصر محذوف و به‌حاشیه رانده شده، نقش ویژهٔ خود را دارند.
این جماعت به‌رغم آن‌که زخمدار تیغ جراحی خامنه‌ای هستند، اما در عین‌حال تکرار و تأکید می‌کنند که «همه سوار یک کشتی هستیم» و باید با انگشتان دست هم که شده سوراخهای آن را ببندیم و مانع غرقش شویم.
آنها برای گرم کردن بازار کساد انتخابات، به‌اصطلاح مناظره‌هایی ترتیب می‌دهند که در آنها خالص‌سازی فضاحت‌بار و شخص خلیفه ارتجاع را هم هدف تیغ و طعنه قرار می‌دهند؛ اما برآیند مجادلات آن است که چاره‌یی جز شرکت در همین نمایشات نیست و این تنها راه است. نمونه‌ها بسیارند، اما ذکر تنها یک نمونهٔ جدیدتر در این باب، منظور را روشن می‌کند:
در یک به‌اصطلاح مناظرهٔ سه نفره، مهدی نصیری، محمد مهاجری و جهانبخش محبی‌نیا شرکت دارند. ویدیوی این مناظره توسط وبگاه «دیدار» به‌تاریخ ۲۱دی منتشر شده است. به‌گفتهٴ مجری این برنامه «هر سه مهمان از پایگاه اصول‌گرایی می‌آیند». مجری، نصیری را که به‌نظر می‌رسد نفر اصلی این برنامه است، به‌عنوان «روزنامه‌نگار و پژوهشگر دینی که سابقهٔ مدیریت روزنامهٔ کیهان (خامنه‌ای) را در کارنامهٔ خود دارد و خودش می‌گوید از نظام جمهوری اسلامی عبور کرده است و نیاز به‌یک نظام سیاسی و حکمرانی جدید وجود دارد» معرفی می‌کند.
نصیری می‌گوید: «رهبری گفتند که انتخابات باشد تا منجر به‌دیکتاتوری نشود! مگر الآن دموکراسی هستیم؟ مگر نظام جمهوری اسلامی دموکراتیک است؟ مفهوم دیکتاتوری چیست؟ این‌که همه قدرتها و اختیارات در یک فرد... جمع است؛ فعل او، امر او، یادداشت او، نوشته او، گوشه چشم او، منویات او فوق قانون است!... جمهوری اسلامی به‌زندانهایش، به‌زندانبانهایش، به‌بازجوهایش، به‌تفنگ‌های ساچمه‌ای‌اش، به‌برخورد آمرانه، بیشتر امید و اتکا دارد تا اصلاح و اصلاح‌گری و تغییر و گفتگو و صحبت با جامعه... اصل ولایت مطلقه فقیه یعنی حاکم و ولی‌فقیه قدرتی دارد مطلقه؛ هیچ چیز او را قید نمی‌تواند بزند».
نامبرده در قسمت دیگری از اظهارات خود می‌گوید: «همین الآن مرتب نهادهای امنیتی در شهرهای مختلف مردم را دارند احضار می‌کنند به‌خاطر یک استوری به‌خاطر یک مطلب اطلاعات سپاه اطلاعات وزارت اطلاعات تهدید می‌کنند از کار برکنار می‌کنند...».
محبی‌نیا (نفر دیگر این مناظره) که از نمایندگان ادوار مجلس ارتجاع است و طبعاً اعتقاد قلبی و التزام عملی به‌ولایت‌فقیه دارد و در همین مصاحبه هم می‌گوید: «سالم‌ترین رهبر در دنیا باز ایشان هستند»؛ با تبسم و دوستانه از نصیری سؤال می‌کند: «شما را چرا احضار نمی‌کنند؟».
نصیری همان جا به‌این سؤال جواب نمی‌دهد، اما در جای دیگری در پاسخ نفر دیگر مناظره (محمد مهاجری) که می‌گوید «من با این همه مواضع در جمهوری اسلامی و قوانین، هفته‌یی یک بار باید بروم دادسرا، آقای نصیری چطور؟»... نصیری می‌گوید: «این سؤال خیلی از مردم است و مردم حق دارند... اما ملاک و معیاری که یک آدم نفوذی است، سوپاپ اطمینان است و... این است که شما برآیند کار این آدم را ببینید، اگر برآیندش این است که آدمی مثل من در جهت ثبات جمهوری اسلامی حرکت می‌کند، روی شک‌تان بایستید... اما چرا جمهوری اسلامی با بنده برخورد نمی‌کند؟ اگر برخورد کند همه می‌گویند پس حرفهای (نصیری) جدی بوده! جمهوری اسلامی حساب هزینه ـ فایده می‌کند... تا حالا حسابش این است که هزینه‌اش بیش از فایده است. هر وقت به‌این نتیجه برسد که هزینه‌اش بیش از فایده است، برخورد خواهد کرد».
در قسمت دیگری از «مناظره» محمد مهاجری می‌گوید: «آقای نصیری! اگر نظام را اصلاح‌پذیر نمی‌دانید، خب اینجا چه می‌کنید؟ اصلاً تو کشور چرا زندگی می‌کنید؟ یک اسلحه بردارید جلو جمهوری اسلامی بایستید چرا نمی‌کنید این کار را؟ چرا براندازی نمی‌کنید؟ خب منافقین همین کار را می‌خواستند بکنند! یک هو گفتند نظام جمهوری اسلامی قابل اصلاح نیست، شروع کردند به‌ترور، شروع کردند به‌کارهای دیگر».
این «پاس‌گل» به‌نصیری امکان می‌دهد که گل خود را در دروازه جا دهد. اولاً تصریح کند که «من تروریست نیستم» و اصلاً نیازی به‌اسلحه برداشتن نیست. این رژیم دارد خودبراندازی می‌کند و به‌قول معروف خودش خشک می‌شود و می‌افتد ثانیاً بگوید: «همهٔ جریانهای اپوزیسیون متفقند که آن (مجاهدین) یک جریان فرقه‌گرا و خشن و ایدئولوژیک از سنخ بعضی از نیروهای داخل جمهوری اسلامی هستند. همه خوشبختانه آنها را کنار می‌زنند». این حرف نصیری، محبی‌نیا را به‌وجد می‌آورد و با ابراز خوشحالی می‌گوید: «آها! پس حرفهای خوب هم بلدی بزنی!».
می‌دانیم که خامنه‌ای در یکی از صحبت‌های پی‌درپی خودش طی روزهای اخیر برای بازاریابی انتخاباتی، از «همهٔ آنها که صدا دارند، مخاطب دارند و...» خواسته است که برای گرم کردن تنور انتخابات «از هر شیوه‌یی» استفاده کنند تا «مردم را وادار» به‌شرکت در انتخابات کنند. بنابراین اگر این می‌طلبد که به‌ولی‌فقیه بتازند، بتازند یا درباره فساد برملا شده، داد سخن بدهند!
وانگهی مگر بازجویان زندانها و مأموران اطلاعات بارها به مخاطبان خود نگفته‌اند که خامنه‌ای خط قرمز ما نیست، خط قرمز ما «منافقین» است! این خط قرمز را در یکی دیگر از مناظره‌های شعبدهٔ انتخاباتی که روز ۱۸دی ماه جاری از تلویزیون رژیم پخش شد، به‌وضوح می‌توان دید؛ یکی از شرکت‌کنندگان آن مناظره می‌گوید: «اگر که یکی از اقوام درجه۴ من، یکی از عناصر سازمان (مجاهدین) از کنار خانه‌اش رد شده باشد، تأیید صلاحیت نمی‌شوم».
این بیان صریح تعریف دشمن اصلی در قاموس فاشیسم مذهبی حاکم و تنها خط قرمز تخطی‌ناپذیر نظام ولایت فقیه است. سوت و کوری نمایش انتخابات رژیم، از آن رو از بالا تا پایین رژیم را این‌چنین دچار سراسیمگی و هراس کرده که توده‌های مردم بیش‌از‌پیش ایمان می‌آورند که این رژیم به‌اندازه ذره‌یی امکان و توان اصلاح ندارد و تنها راه خلاصی از شر آن آتش و سرنگونی است.
