سرنگونی دیکتاتور منفور بشار اسد و جاخالی دادن نفرات رژیم و پناه بردن آنها به روسیه برای بازگشت به ایران، پرده‌ها را به‌طور کامل از داستان دروغین «دفاع از حرم» کنار زد.
اکنون بر همگان آشکار شده است که این شعار فریبکارانه که سال‌ها به‌عنوان ابزار بسیج نیروها و توجیه جنایات رژیم ولایت فقیه استفاده می‌شد، هدفی جز حفظ بقای اسد به‌عنوان ستون خیمهٔ نیابتی‌های رژیم نداشت. این پروژه شوم، با هزینه‌های سنگین جانی و مالی از جیب مردم ایران، تنها به‌منظور تقویت پل ارتباطی رژیم برای تأمین سوخت و ارسال تسلیحات به گروه‌های تروریستی وابسته‌اش در لبنان و فلسطین به‌کار گرفته شد.
امروز، با فروپاشی این سناریوی پوشالی، حتی بسیاری از عناصر درون نظام نیز به تناقضات و دروغهای آن پی برده و مسأله‌دار شده‌اند. یک سایت حکومتی در این باره می‌نویسد: «”خون شهدای مدافع حرم هدر رفته است؟“ یکی از گزاره‌های پرتکرار این روزها در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی است و برخی می‌کوشند با تحلیل ناقص از تحولات اخیر در سوریه، این‌گونه قلمداد کنند که جان‌فشانی‌های مدافعان حرم در جریان جنگ نخست سوریه، بی‌نتیجه شده‌است» (افکار نیوز، ۲۱ آذر)
پنبه شدن رشته‌های خامنه‌ای
خامنه‌ای سال‌ها با ادعای دروغین «دفاع از حرم» تلاش کرد تا سیاست‌های جنایت‌بار خود در سوریه را توجیه کند. او با سخنرانی‌های پیاپی، این شعار را به‌عنوان پوششی برای بسیج نیروهای نیابتی‌اش به‌کار برد و آن را به‌ظاهر ابزاری مذهبی معرفی کرد تا احساسات مزدورانش را دستمایه پیشبرد اهداف شوم خود کند. خامنه‌ای در این سخنرانی‌ها، به‌جای پاسخ‌گویی به مردم ایران که تحت فشارهای اقتصادی و اجتماعی قرار داشته و دارند، به ترویج جنگ‌افروزی و دخالت‌های منطقه‌یی پرداخت.
او در ۳۰ خرداد امسال گفت: «خاورمیانهٔ جدید که می‌گفتند، همان خاورمیانه‌ای بود که اینها مختصاتش بود: در سلطه مطلق آمریکا، حاکمیتی با پشتوانه دینی، هم در عراق، هم در سوریه، به نام دین، اما به کام اسراییل و آمریکا و مانند اینها و فشار روی جمهوری اسلامی از دو طرف. حرکت مدافعان حرم، با این نگاه، منطقه را نجات داده؛ یعنی این چیز مهمی است که منطقه را از یک خطر بزرگ، از شر یک نقشه خطرناک نجات داد»!.
در ۲۲ اسفندماه ۱۳۹۷ در دیدار با تعدادی از خانواده‌های کشته‌های رژیم در سوریه گفته بود: «این جوان شما که از اینجا بلند می‌شود می‌رود در خان‌طومان، در زینبیه، در حلب می‌جنگد و به‌شهادت می‌رسد، او جلوی چشم آمریکاست، او جلوی چشم رژیم‌صهیونیستی است، این را می‌بینند؛ این انگیزه را، این شجاعت را، این نیروی عظیم را مشاهده می‌کنند، حساب می‌کنند، از ملّت ایران حساب می‌برند».
در ۲۸ خردادماه ۱۳۹۶ هم باز در صحبت برای همان قماش خانواده‌ها گفته بود: «شهدای دفاع از حرم اگر نبودند، ما باید حالا با عناصر فتنه‌گرِ خبیثِ دشمنِ اهل‌بیت (ع) و دشمن مردم شیعه، در شهرهای ایران می‌جنگیدیم».
و در اول آذرماه ۱۳۹۵ نیز در مشابه همان جمع قپی آمده بود که «افتخار جمهوری اسلامی، امروز این است که ما در مجاورت مرزهای رژیم صهیونیستی و بالاسر آنها نیروهای حزب‌الله یا نیروهای مقاومت را داریم. این‌که اینها این‌قدر ناراضی هستند و می‌گویند جمهوری اسلامی چرا دخالت می‌کند، به این خاطر است... جوانهایی که رفتند به سوریه و عراق و عمدتاً به سوریه، این بصیرت را داشتند. یک عده‌یی امروز اینجا نشسته‌اند در خانه و نمی‌فهمند که قضیه چیست».
«جمهوری اسلامی حرم است»!
اما اکنون پس از بازگشایی حرم حضرت زینب و امنیت اماکن و زائران آنجا همهٔ دعاوی مسخرهٔ ولی‌فقیه و اعوان و انصارش بر باد رفته است. مشخص شده که:
شعار دجالانهٔ «دفاع از حرم» تنها ابزاری برای گسترش نفوذ ولایت فقیه در کشورهای منطقه مانند سوریه، عراق و لبنان بوده است، همان‌طور که قاسم سلیمانی دژخیم تصریح کرده بود: «به شما می‌گویند مدافعان حرم، مدافعان حرم می‌دانید یعنی چه؟ حرم یعنی کل جمهوری اسلامی ایران و کل جمهوری اسلامی حرم است و شما هر کجا که هستید مدافع جمهوری اسلامی هستید» (پاسدار چهارباغی، خبرگزاری دفاع مقدس، ۴ دی ۱۴۰۳)
به‌جای دفاع از حرم و مقدسات اسلامی، این رژیم از این بهانه برای ایجاد بحرانهای جنگی و گسترش تروریسم در منطقه استفاده کرده است.
در حالی که مردم ایران در فقر و بحران اقتصادی زندگی می‌کنند، رژیم میلیاردها دلار را برای حمایت از جنگ‌ها و نیروهای وابستهٔ به خود در خارج از کشور صرف کرده است. پس برای حل فقر، تورم، گرانی، اختلاف طبقاتی و... تنها راه‌حل خلاصی از دیکتاتوری دینی است.
حمایت از گروه‌هایی مانند حزب‌الله لبنان، حشدالشعبی عراق، حوثی‌های یمن و دیگر نیروهای وابسته به سپاه پاسداران تنها برای تقویت قدرت رژیم در سطح منطقه‌یی و بین‌المللی بوده و هیچ ربطی به منافع مردم ایران ندارد.
یکی از موضوعاتی که با فاش شدن این دروغ آشکار شد، سوءاستفاده رژیم از مفاهیم مذهبی و مقدس در راستای پیشبرد سیاست‌های خود بود. همان‌طور که برای سالیان سیاست جنگ‌طلبی خود با عراق را «دفاع مقدس» نامید.
