نظام غارت و قتلعام اینک جنگلها را به آتش میکشد.
یک شهروند: «ما بدبخت شدیم گرفتار شدیم این منطقهمان آتش گرفت جنگل عزیز همهاش آتش گرفت درخت بناهای هر کدامشان آقا هزار سال عمر کرده بود همهاش از بین رفت».
درختهایی که صدها سال زینت زمین و نگین فلات ایران بودند بیرحمانه در آتش سوختند.
یک شهروند: «یعنی یه استان فارس به این عظمت یه آبپاش نباید داشته باشه؟ اگه آتش رفت اونور کوه وای نابوده دیگه».
بالگردها، ماشینهای آبپاش و امکانات آتشنشانی در این سرزمین خرج سرکوب میشوند.
یک شهروند: «به داد برسید کل جنگل از بین رفت شعله دارید میبینید که چه وضعی میکند نیروی مردمی هیچ کاری نمیتواند بکنند فقط بالگرد بفرستید لطفاً نابود شدند منطقه».
روزنامه آفتاب یزد ۱۱خرداد ۹۹: «۹۹درصد آتشسوزی جنگلهای شمال و غرب کشور عمدی است و بارها برخی افراد به قصد تصرف زمین برای احداث واحدهای صنعتی اقدام به آتشزدن جنگلها و مراتع کردند».
این روزنامه ننوشت غیر از سپاه پاسداران که سابقه قتلعام طبیعت را در پروندهاش دارد چه کسی توان سوزاندن سیستماتیک و احداث واحدهای صنعتی را دارد.
یک شهروند: «آخه آقا من این آتش را چه جوری خاموش کنم نگاه کنید با جرگه(شاخه) نمیشه خاموش کنی یک امدادی بالاخره یک کاری بکنید برای ما جنگل همهاش دارد میسوزند».
عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت از محیطزیست رژیم ۲۷خرداد ۹۹: «آتشسوزی بخشی از طبیعت است نباید خیلی دلهره داشته باشیم».
در نظامی که آتش به جان دهها میلیون ایرانی میزنند و مردم را بهراحتی به قربانگاه کرونا میفرستند، حریق جنگلها روشن است که اهمیتی ندارد.
این نظامی است که در آتش خشم و نفرت همین مردم دود و نابود میشود.