حضور فعال زنان و جوانان در هیأت ۳۰۰جامعه ایرانی، نشانهٔ شکوفایی و گسترش بذری است که پنجاه و شش سال قبل توسط بنیانگذاران سازمان مجاهدین کاشته شد.
خواهر مجاهد بدری پورطباخ:
«از بذری که کاشتند حالا شجره‌ای رویان و شکوفان شده است. اونها راه و مسیری نو در تاریخ میهن ما گشوده‌اند که هم‌چنان پررهروست».
رکسانا صادقپور:
«من از مجاهدین حمایت می‌کنم چون می‌دانم که مجاهدین برای آزادی بیان، برای آزادی پوشش، برای برابری حقوق زن و مرد، برای لغو حکم اعدام، برای جدایی دین از دولت و آزادی زندانی سیاسی مبارزه می‌کنند».
سانا ستوده:
«آنچه به‌طور خاص چشمم را گرفت و باعث شد به سمت‌شان کشیده شوم، دیدگاه‌شان نسبت به توانمندیهای زنان بود. من هرگز چنین چیزی را حتی در دموکراسیهای غربی ندیدم».
سولماز ابوعلی:
«من سولماز ابوعلی دارای دکترای علوم بررسی و حل اختلافات هستم و در ضمن ۱۴بار قهرمان کاراته و مدال طلای جهان هستم. من به‌عنوان یک جوان موفق در آمریکا هواداری مجاهدین را انتخاب کردم به‌خاطر صداقت و فداکاری که آنها سال‌ها از نزدیک از مجاهدین دیدم».
رها حشمتی خواه:
«اگر از من سؤال کنید که چه چیزی را در مورد سازمان بیش از همه تحسین می‌کنم می‌توانم در دو کلمه بگویم:
اولین کلمه فداست.
کلمه دوم عدالت هست. از دید مجاهدین همه انسان‌ها مساوی و برابرند. این ارزشی است که در جهان امروز شدیداً به آن نیاز داریم».
