در آستانهٔ روز جهانی معلم، معلمان دردمند میهن با فریاد حق‌طلبی، نظام ضدمعلم را در کف خیابان به چالش کشیدند.
فریاد معلمان معترض در تهران ـ۱۱مهر ۱۴۰۰:
معلم داد بزن حق‌تو فریاد بزن - معلم داد بزن حق‌تو فریاد بزن
الله اکبر
و این هم فریاد معلمی در شیراز که از تهدید و تیغ جلاد نترسید:
ما تا کی باید بازیچهٔ این دولتمردان قرار بگیریم؟ تا کی وعدهٔ دروغ؟ چرا [نامفهوم] چرا به داد ما نمی‌رسن؟
فریاد معلمان معترض در اصفهان ـ۱۱مهر ۱۴۰۰:
اجرای هم‌ترازی بدون حق بازی ـ اجرای هم‌ترازی بدون حق بازی
فریاد معلمان معترض در اهواز ـ۱۱مهر ۱۴۰۰:
معلم بیدار است از تبعیض بیزار است
روزنامه مستقل در وحشت از همین فریاد، با اشاره به نظام تبعیض و غارت در مدارس، از زبان یک معلم نوشت:
از این‌که معلم‌ها امکان تدریس ندارند و آلوده به مافیای کنکور نشده‌اند آیا متخلفند؟
وقتی دانش‌آموزان از تحصیل باز ماندند، مدارس طبقاتی شدند، صندلی دانشگاه تهران فروخته شد، اخلاقی که در سایه عدالت پرمعنی بود برایم بی‌معنی شد.
عزیز قاسم‌زاده ـ سخنگوی صنفی معلمان گیلان:
اگر یک مقدار عقلانیت در حاکمیت بود بعد از این‌که بحران مشروعیت ایجاد میشه و حکومتی می‌پذیره که بحران داره میاد ترمیم می‌کنه ولی ما می‌بینیم که الآن در دولتی که روی کار اومده در واقع آدمهایی رو که روی کار آورده شما ببین این آدمها برنامه‌شون چیه؟پیشینه‌شون چیه کارنامه‌شون چیه؟ یعنی هر سه تا مؤلفه را شما برید نگاه بکنید بعد شما ببینید از داخل این مؤلفه‌ها آیا فرهنگ در میاد؟
فریاد یکی از معلمان معترض در بندرعباس ـ۱۱مهر ۱۴۰۰:
باید بپذیرد معلم چنین ویژگیهایی خواهد داشت: جسور و نترس، ظلم ستیز، مطالبه گر، چاره‌جو، مبارز، حقیقت‌جو، عدالت طلب
این است پاسخ معلمان به ۴دهه سرکوب و تبعیض و جنایت!
فریاد معلمان معترض در داراب ـ۱۱مهر ۱۴۰۰:
معلم داد بزن حقت‌رو فریاد بزن
