حق نان و حق آب کشاورزان زاینده رود را خوردند.
باغکاران را داغ کردند، حقآبه را بردند؛ اما زنده رود هرگز نمیمیرد.
یک شیرزن کشاورز ـ۳۰فروردین۱۴۰۰:
من خودم یک زن کشاورزم خدا را قسم میدم به زبان روزه بهحق آقا امیرالمومنین اول مظلوم عالم خدایا دست
در همین روز کشاورزان با آتش زدن لاستیک بر روی جاده، اعتراض خود را نشان دادند. کشاورزان با نصب بنرهایی روی تراکتورها نوشتند: حق آبه را میگیریم، حتی اگر بمیریم.
کشاورز اصفهان ـ اردیبهشت۱۴۰۰
این نشد که ما یه عده کشاورزیم تولیدکنندهایم آی وزیر جهاد کشاورزی ننگت باد... الآن گاو و گوسفند داره کشته میشه چون هیچ آذوقهای نداره باید چیکار کنیم؟
بخش دیگری از کشاورزان اصفهان با تخریب تجهیزات و لولههایی که آب و فاضلاب کشاورزان را به محل شرکت هدایت میکرد، مسیر غارتگران را بستند.
کشاورز اصفهان ـ ۳۰فروردین۱۴۰۰:
شرکت فوکا داره اینجا آب و فاضلاب را میکشه ببره تو استخر اینم استخره
در این میدان، شیرزنان زاینده رود رودروی غارتگران حرام خوار خامنهای ایستادند و گفتند:
یک شیرزن کشاورز ـ۳۰فروردین۱۴۰۰:
از بس مال حرام در شکم دارید هم کور شدید و هم کر.
کشاورز اصفهان ـ اردیبهشت۱۴۰۰
پول میگیرند سود دارن این کارها را میکنند. بابا اون آقازادهای که آب را برده روی کلهٔ کوه. این آقازاده ۱۰ تا را اجیر کرده کوه مال منابع طبیعی مال مردم است آب هم از ماست داره میبره.
این فریاد مردان و زنان زحمتکشی است که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند. کسانی که زندهاند تا زاینده رود را از دست غارتگران آزاد کنند
یک شیرزن کشاورز ـ۳۰فروردین۱۴۰۰:
من خودم اگر بین سیوسه پل و بین خواجو اعدام بشم اگر کشته شوم خودم و فرزندانم فقط بهخاطر زاینده رود و انشاالله زاینده رود را برخواهیم گردانید.