هفته گذشته پوتین رئیس‌جمهور سوریه، بشار اسد را به مسکو احضار کرد و در ملاقات با او گفت همه نیروهای خارجی باید از سوریه بیرون بروند. پیام و معنی این حرف روشن است و مخاطب اول آن حکومت آخوندی و نیروهای مزدور آن مانند حزب‌الشیطان لبنان است.
پس از موضع‌گیری صریح سخنگوی دولت روسیه مبنی بر این‌که نیروهای رژیم و حزب‌الله نیز باید از روسیه خارج شوند، مهرهها و رسانه‌های حکومتی شاکی شدند که ما این همه در سوریه هزینه کردیم و نباید خارج شویم؛ آنهایی که بدون اجازه و دعوت دولت سوریه وارد خاک این کشور شده‌اند، باید بیرون بروند.
اما وقتی ۲روز قبل(۳۱اردیبهشت ۹۷) وزیرخارجه آمریکا هم در یکی از بندهای ۱۲گانه بیانیه‌اش، تصریح کرد «رژیم ایران باید تمامی نیروهای تحت فرماندهی خود را از سوریه خارج کند»، بیش‌از‌پیش روشن شد که از نظر جامعه بین‌المللی باید حاکمیت آخوندی از سوریه خارج شود و چاره‌‌یی جز این وجود ندارد.
در رابطه با موضع‌گیری روسیه مهرهها و رسانه‌های حکومتی واکنش‌هایی داشتند که بیانگر هراس حاکمیت از این وضعیت است.
بهرام قاسمی سخنگوی وزارت‌خارجه مدعی شد که نظام آخوندی به‌درخواست دولت بشار اسد با «هدف مبارزه با تروریسم و دفاع از تمامیت ارضی سوریه» وارد این کشور شده است و «تا زمانی که نیاز باشد و خطر تروریسم باشد و دولت سوریه بخواهد ایران در سوریه به کمکهایش به دولت سوریه ادامه می‌دهد».(سایت انتخاب ۳۱اردیبهشت ۹۷)
موضع‌گیری سخنگوی وزارت‌خارجه موضع‌گیری رسمی است که تلاش کرده است حفظ ظاهر کند و نسبت به موضع سوریه مبنی بر ضرورت خروج رژیم از سوریه، زیاد واکنش نشان ندهد. اما به‌طور واقع تمامیت نظام و مهرهها و رسانه‌های آن از این موضع روسیه به وحشت افتاده‌اند.
از جمله آنها نوذر شفیعی، عضو سابق مجلس ارتجاع، است که می‌گوید روسیه تا توانست به‌عنوان نیروی پیاده از نیروهای حکومت آخوندی در سوریه استفاده کرد و این‌که «روسیه از ظرفیت ایران برای تأمین منافع خود در سوریه استفاده کرد» اما «به‌محض این‌که منافعش تأمین شد متحدان خود را کنار گذاشت».(روزنامه آرمان ۳۱اردیبهشت ۹۷)
از نظر نویسنده سایت حکومتی آفتاب ۳۰اردیبهشت ۹۷ موضع پوتین درباره سوریه و پیشنهاد خروج رژیم از این کشور علیه منافع نظام آخوندی است و پوتین «عزم خود را برای حل و فصل بحران سوریه با مشارکت طرف‌های غربی جزم کرده است؛ عزمی که می‌تواند منجر به نادیده‌گرفتن منافع ایران در بحران سوریه شود».
جاوید قربان‌اوغلی، از باند روحانی هم بازی روسیه در سوریه را برای نظام «بسیار پیچیده و یک مقدار مشکوک» می‌داند و موضع روس‌ها را همواره و در همه زمینه‌های مرتبط با رژیم آخوندی «دوپهلو» توصیف می‌کند.(سایت جماران ۲۹اردیبهشت ۹۷)
واقعیت این است که در رابطه با موضعگیریهای بین‌المللی و به‌خصوص موضع اخیر روسیه مبنی بر این‌که نیروهای رژیم باید از سوریه خارج شوند، حاکمیت آخوندی ۲راه بیشتر در پیش رو ندارد:
یا به زبان خوش عقب‌نشینی کند و نیروهایش را از سوریه خارج کند و در امور این کشور دخالت نکند که به‌معنی خروج از عمق استراتژیک و به‌معنای آغاز تنزل بی‌پایان است.
راه دیگر این است که هم‌چنان بر حفظ عمق استراتژیک اصرار کند که در این صورت مجبور می‌شود پس از پس‌گردنی خوردن از قدرتهای جهانی و منطقه‌یی بیرون بکشد و به عبارت دیگر همین قدرتها آن را بیرون می‌اندازند.
آن‌چنان‌که پس از موشکهایی که طی ۲هفته گذشته پشت سر هم در سوریه دریافت کرد صدایش را در نیاورد و کشته‌های این حملات را هم بدون سر و صدا چال کرد.
در صورتی که پیش از این برای دفن هر کشته از نیروهایش در سوریه سر و صدای بسیار راه می‌انداخت و آنها را به‌عنوان نیروهای مدافع حرم به پاسداران و بسیجی‌هایش غالب می‌کرد.
تنها مصیبت حاکمیت آخوندی این نیست که با زبان خوش و یا با زبان زور باید از سوریه خارج شود، مصیبت بزرگتر این است که پس از خروج از عمق استراتژیک باید در خیابانهای تهران و اصفهان و اهواز و مشهد و سراسر ایران با همان دشمنی که خامنه‌ای آدرس می‌داد روبه‌رو شود و به آنها جواب بدهد که چرا طی ۶سال، دهها میلیارد دلار پولی را که از گلوی آنها بریده و از سفره‌‌هایشان ربوده است.
