این روزها موضع‌گیری‌ها و اظهارات سردمداران حاکمیت آخوندی رژیم به‌خصوص در زمینه سیاست خارجی پر از ضدونقیض‌گویی و قیقاج است.
موضع‌گیری آخوند حسن روحانی شاخص این وضعیت است، او یک روز شاخ‌وشانه تروریستی می‌کشد و تهدید به بستن تنگه هرمز می‌کند و روز بعد غلط‌کردم می‌گوید و درصدد رفع‌ورجوع برمی‌آید.
روحانی یک روز رو به اروپا می‌آورد و لاف می‌زند که توانسته است اروپا را از آمریکا جدا کند، روز بعد به اروپا دشنام می‌دهد که همدست و گوش به‌فرمان اروپاست و رو به شرق می‌آورد و مجیزگویی پوتین را می‌کند.
این تلو‌تلو خوردن که به اعتراف رسانه‌ها و کارشناسان رژیم نشانه بن‌بست و سردرگمی استراتژیک است هم‌چنان ادامه دارد.
از جمله این‌که روحانی هنگام دریافت استوارنامه سفیر انگلیس از تهران برخلاف لاف‌وگزاف قبلی خود که رژیم تنگه هرمز را می‌بندد به سفیر انگلیس گفت: «ایران هرگز به‌دنبال تنش در منطقه نبوده و نمی‌خواهد مشکلی در آبراه‌های جهانی ایجاد شود، اما هیچ‌گاه از حق خود در صادرات نفت نیز به‌راحتی نمی‌گذرد».(تلویزیون رژیم ۹مرداد ۹۷)
ملاحظه می‌شود که رئیس‌جمهور نظام آخوندی برخلاف لاف‌وگزاف‌های قبلی خود در مورد بستن آبراه‌های بین‌المللی در برابر سفیر انگلستان، چگونه ذلیلانه عقب‌نشینی می‌کند.
البته زمانی هم که روحانی ادعا کرد که اگر نفت رژیم صادر نشود، نفت هیچ کشور دیگری از تنگه هرمز عبور نمی‌کند و یا زمانی که از این حرف عقب‌نشینی کرد و موضوع «تنگه‌های دیگر» را مطرح کرد، عناصر باندش او را به‌خاطر این حرف‌ها به باد انتقاد گرفته و حرف‌های او را غیردیپلماتیک خواندند.
این تهاجم عناصر باند روحانی به گفته‌های او از این واقعیت ناشی می‌شود که آنها هم خوب می‌دانند که عملی کردن این تهدیدهای پوشالی برای نظام عواقب خسارت‌باری را به‌دنبال خواهد داشت.
با این حال سردمداران و سرکردگان آن باز هم به رجزخوانی‌های پوشالی متوسل می‌شوند.
در این رابطه فرمانده نیروی دریایی ارتش تحت‌امر آخوندها، با بیان این‌که بازماندن تنگه هرمز وابسته به منافع ایران است بار دیگر اقدام به رجزخوانی کرد: «ما آمریکا را تاثیرگذار در حوزه تنگه هرمز نمی‌دانیم و اقدام ما وابسته به نظر رهبر انقلاب است».(خبرگزاری ایسنا ۹مرداد ۹۷)
چنین تناقضی در زمینه سیاست خارجی موجب تشدید جنگ‌وجدال باندهای آن شده است و هر باند دیگری را مسئول و مقصر افتادن رژیم به گرداب مرگبار کنونی می‌داند.
در همین رابطه علی مطهری، نایب‌رئیس مجلس ارتجاع گفت: «مسئول وضعیت جاری کشور آنهایی هستند که با هواکردن موشک تلاش کردند برجام اجرا نشود که البته به هدف‌شان هم رسیدند».
مطهری افزود اگر «کل نظام» در اجرای برجام «مصمم بود»، بسیاری از شرکت‌های اروپایی و آمریکایی در ایران سرمایه‌گذاری می‌کردند و ترامپ هم «به آسانی نمی‌توانست از برجام خارج شود». (خبرگزاری ایسنا ۹مرداد ۹۷)
همان‌طور که اشاره شد این مواضع قیقاجی و متناقض ناشی از بن‌بستی است که نظام در آن گرفتار شده است، و همچنین ناشی از تناقض میان ماهیت تروریستی آن و شرایط ذلت‌باری است که در آن قرار دارد.
بن‌بست در این است که رژیم می‌داند که قدرت آن را ندارد که به لاف‌وگزاف‌های تروریستی‌اش، جامه عمل بپوشاند، زیرا آنها بهتر از هرکس دیگری زبان و منطق تعادل‌قوا را می‌فهمند و به خوبی می‌دانند که هر گونه اقدام عملی در جهت به خطر انداختن آبراه‌های بین‌المللی و... بهای بسیار گزافی را از طرف جامعه جهانی و کشورهای منطقه به همراه خواهد داشت.
بر پایه این واقعیت است که روحانی تلاش دارد که در مورد لاف و گزاف مفتضحانه قبلی خود به‌طور آشکار غلط‌کردم گویی کند.
از طرف دیگر در شرایطی که حاکمیت آخوندی در تعادل‌قوای کنونی بین‌المللی و داخلی در منتهای ضعف و ذلت است، سردمداران آن چاره‌ای ندارند تا برای روحیه‌دادن به نیروهای وارفته خود به دود و دم متوسل شوند، والا بیش از هر کس دیگر می‌دانند که توان عملی کردن این تهدیدها را ندارند؟
این واقعیت تناقض میان ماهیت و شرایط ذلت‌باری است که حکومت آخوندی در آن گیر کرده است.
