با شعله‌ور شدن مجدد قیام در تهران و در چند شهر دیگر از روز ۳تیر ۹۷، فریادهای هشدار و اعلام‌خطر رسانه‌ها و مهر‌ه‌های رژیم در زمینه اوضاع انفجاری جامعه و ترس آنها از قیام، بلندتر و گوشخراش‌تر شده است.
طرفین به هم هشدار می‌دهند «انفجار بزرگ در راه است»، «بحرانها به اوج رسیده» مواظب باشید قایقی را که همه سوارش هستیم را سوراخ نکنید! مردم ناراضی‌اند، مردم خسته و ناامیدند، مردم به‌ستوه آمده‌اند.
اما از این وحشت مشترک و از این هشدارها هر یک از دو باند حاکم نتیجه خود را می‌گیرند؛ باند روحانی نتیجه می‌‌گیرد که در این شرایط حساس و خطرناک، دولت را تضعیف نکنید و به دولت حمله نکنید! و البته در کنار این درخواست تکرار می‌کنند که راه نجات ایجاد رابطه با آمریکا و مذاکره مستقیم با آمریکاست.
اما باند خامنه‌ای و دلواپسان نتیجه می‌گیرند که مسبب اصلی این وضعیت روحانی و دولت او و وزرای تنبل و خسته و اشرافی او است و از این جهت روحانی باید استعفا دهد و این دولت باید برکنار شود و یا این‌که حداقل یک خانه‌تکانی اساسی در دولت لازم است تا تعداد زیادی از وزیران برکنار شوند.
در همین رابطه سایت بهار وابسته به باند روحانی ۴تیر ۹۷ به سران و مهر‌ه‌های حکومتی هشدار می‌دهد: «وقتی به جامعه که نگاهی کنیم شاهد گسست اجتماعی هستم. مردم به راهی می‌روند و حاکمان راه دیگری را انتخاب کرده‌اند. آنچه در دیماه ۹۶ رخ داد، مصداق عینی این شکاف بود و خیلی مسائل دیگر که بیشتر زیر پوست جامعه در جریان است. وضعیت کشور وضعیت ناگواری است... چه در مسائل اجتماعی و شکاف‌های موجود در جامعه و چه در موضوع بحران فراگیر اقتصادی، زمانی تا یک «انفجار بزرگ» باقی نمانده است و لازم است تا پیش از این‌که دیر نشده «تصمیم‌های سخت و فوری» روی میز تصمیم‌گیران قرار بگیرد».
محمود میرلوحی، عضو شورای قلابی شهر تهران هم اعتراف می‌کند: «جامعه امروز ایران در حوزه داخلی از شکاف‌ها، تهدیدها و آسیب‌هایی که متوجه وحدت و رضایت عمومی هستند رنج می‌برد. در حوزه اقتصادی و معیشتی نیز جامعه با مشکلات قابل‌توجهی روبه‌رو است. بنابراین اگر در دیماه سال گذشته شاهد بروز و ظهور برخی از این تهدیدها و گسل‌های فرهنگی و اجتماعی بودیم که قریب ۱۰۰شهر ایران را تحت‌تاثیر قرار داد، نباید با نگاهی سطحی به‌دنبال عوامل محدود برای تحلیل این وقایع باشیم، بلکه با نگاه عمیق جامعه‌شناختی زمینه‌های متعدد و متنوع بروز این نارضایتی‌ها را باید بشناسیم».(سایت تیتر امروز ۴تیر ۹۷)
فائزه هاشمی نیز هشدار می‌دهد که اگر راه‌حل‌هایی برای مقابله با بحرانهای گریبانگیر نظام پیدا نشود به «سمت فروپاشی می‌تواند پیش برود»، زیرا «اکنون بحران در تمام جنبه‌ها به اوج رسیده است».(سایت عصر ایران ۴تیر ۹۷ به‌نقل از فاینشنال تایمز)
همان‌طور که اشاره شد در مقابل این ابراز نگرانی از طرف عناصر باند روحانی و وابسته به آن، باند خامنه‌ای ناکارآمدی دولت روحانی در مقابل این بحرانها را عامل چنین وضعیتی می‌داند و زمزمه‌هایی هم در میان عده‌یی از آنها وجود دارد که روحانی باید استعفا دهد.
در این رابطه ابوالفضل ابوترابی، عضو مجلس ارتجاع، می‌گوید: «این هیأت وزیران خسته، تنبل و اشرافی‌گر ظرفیت مقابله با جنگ اقتصادی را ندارند. ما از دولت و شخص رئیس‌جمهور انتظار داریم که نسبت به قولها و وعده‌هایی که به مردم داده پاسخگو باشد، اما متأسفانه آقای روحانی عین خیالش هم نیست باید تکبر را کنار بگذارد و کابینه را ترمیم کرد».(باشگاه خبرنگاران جوان ۴تیر ۹۷)
پاسدار رحیم صفوی، سرکرده سابق سپاه پاسداران ضدخلقی هم با گفتن این‌که «گاهی به‌نظر می‌رسد که اگر دولت نباشد، کشور بهتر اداره خواهدشد» به کلی زیرآب دولت روحانی را می‌زند.
همان‌طور که در اظهارات فوق هم آمده است واقعیت این است که بحرانها در جامعه به اوج رسیده است و اوضاع جامعه انفجاری است.
این وضعیت انفجاری بیانگر این است که مردم این حاکمیت را نمی‌خواهند و آن را از جمیع جهات نفی می‌کنند و از طرفی حاکمیت نیز نمی‌تواند مانند گذشته بر مردم حکومت کند.
زیرا اهرم سرکوب که اصلی‌ترین اهرم اعمال حاکمیتش بوده است مانند گذشته کارآیی ندارد.
حرفهایی که هم در اظهارات فوق آمده است که باید فکری به‌حال مشکلات و خواست‌های مردم کرد و... تماماً بیهوده است؛ زیرا چگونه نظامی که خود باعث و بانی تمامی این بحرانهاست، می‌تواند بحرانها را از بین ببرد، الا این‌که اول خودش را نفی کند که روشن است این معادله باطلی است.
بنابراین اظهار نگرانی‌ها تماماً ناشی از ترس از حرکت متوقف‌ناشدنی مردم برای سرنگون کردن این رژیم است که از قیام دیماه ۹۶ شروع شد و از آن زمان تاکنون نیز این قیام به شکل حرکت‌های اعتراضی اقشار مختلف مردم در سراسر کشور ادامه دارد.
اعتراضاتی که خواب و خیال را از چشم و فکر سران نظام ربوده، به‌خصوص وقتی که شعارهایی از این قبیل که روز گذشته(۴تیر ۹۷) در تهران توسط جوانان قیام‌آفرین داده شد، در تظاهرات فریاد می‌شود. شعاری که ماه قبل هم در خیزش مردم قهرمان کازرون داده شد و بیانگر اراده سرنگونی‌طلبانه مردم بپاخواسته ایران است.
