بیش از ۴۰روز است که سیلاب مهمان ناخواندهٔ استان گلستان است و بعد از گذشت این مدت نه تنها آبهای ناشی از سیل اول که از پیش از نوروز بر پهنهٔ وسیعی از استان گلستان بهخصوص در آققلا و روستاهای اطراف آن زندگی عادی را ناممکن کرده بود، همچنان بر روی زمین باقی بود، بلکه بارشهای اخیر باز هم سیل و مصیبت به بار آورد و هموطنانمان در این منطقه را دچار رنج و سختی بیشتر کرد.
سیل در استان گلستان نرفته دوباره برگشت و زخمی بر زخم ناسور قبلی افزود. آن چنان که فرماندار آق قلا وضعیت قرمز اعلام کرد و خواستار شد که مردم خانههای خود را ترک کنند.
تصاویری که از تلویزیون رژیم دیدیم و همچنین اظهارات فرماندار رژیم در آق قلا گویای آن است که با آن که بارش اخیر قابل پیشبینی بود، اما رژیم هیچ اقدامی در جهت تقویت سیلبند کیسهیی که مردم با دست خالی در مسیر سیل احداث کرده بودند بهعمل نیآورده و بار دیگر این منطقه را در برابر سیل بیدفاع گذاشته است.
ادامه سیل و هراس از پیامدهای اجتماعی آن موجب تشدید باندی شده و هر باند، باند دیگر را بهعنوان مسئول و مقصر سیل و فجایع آن معرفی میکنند. از جمله دهقان که از او بهعنوان نایبرئیس فراکسیون باند خامنهای در مجلس ارتجاع نام برده میشود، طی نامهٔ سرگشادهٔ خطاب به روحانی و علی لاریجانی، دولت را مسئول فاجعهٔ سیل دانست و تصریح کرد: «حداقل از دیماه سال ۱۳۹۷ برای کارشناسان محرز بوده است و مطابق اخبار واصله، خطر وقوع سیل در اوایل بهمنماه سال ۱۳۹۷ توسط مقامات امنیتی بهصورت کتبی به مقامات ارشد دولتی از جمله وزارت نیرو هشدار داده شده است لیکن وزارت نیرو تمهیدی جهت آمادگی برای مواجهه با سیل بهعمل نیآورده است و حداقل اینکه نسبت به تخلیه سدها، اقدام به هنگام انجام نداده است».
این عضو مجلس ارتجاع میافزاید: «اگر مردم به جای مقاومت در برابر سیلاب، به هشدار مقامات استانی مبنی بر تخلیه شهرها و روستاها عمل میکردند، امروز علاوه بر بیخانمانی، صدها هزار نفر از مردم شهرها و روستاهای خوزستان شاهد خسارات چند برابری ناشی از این سیل میبودیم.
متأسفانه دولت در مواجهه با سیل، سادهترین راه را انتخاب کرد و با اعلام ضرورت تخلیه ۶شهر و ۴۰۰روستا، دستگاههای اداری را تعطیل و در مواقعی، مردم را در مواجهه با سیل تنها گذاشت».
آنچه که موجب این فاشگویی از جانب مهرههای رژیم شده، خشم و بغض انباشتهٔ مردم و هراس از انفجار آن است.
بهعنوان نمونه هموطن خوزستانی که میگفت: «هیچ مسئولی نیومده بهشون سر بزنه....چی بگم؟ اینا آدم نیستن، اینا بچه ندارن؟ بغض شدیدی دارم» یک نمونه از بغضهای انباشته مردم است.
یکی دیگر از اعضای مجلس رژیم به نام شاعری به فاشگویی دربارهٔ آنچه که رژیم آن را مدیریت بحران مینامد پرداخته و گفت: «طی بررسیهای صورت گرفته به این نتیجه رسیدم که مدیریت در کشور ما تصادفی و اتفاقی است نه یک مدیریت علمی و راهبردی. در واقع مدیریتی نیست که بتواند هزینه بلایای طبیعی و رخدادها را کم و کشور را مقابل آنها مقاوم کند
این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس ارتجاع، به نمونههایی از فجایع قبلی که همه ناشی از آشفتگی امور و بیتدبیری مقامات بوده اشاره کرد و افزود: «اتفاقاتی مثل غرق شدن کشتی سانچی حادثه قطار تهران مشهد، سیل اواسط سال گذشته ساری و سیل اخیر را وقتی کنار هم قرار دهیم به این نتیجه میرسیم که دولت بعد از وقوع هر اتفاقی همه دستگاهها را بسیج میکند تا مشکل را مدیریت کند و این همان مدیریت اتفاقی است. اگر دولت فکری برای آسیبهای ناشی از سوء مدیریت نکند در آینده شاهد اتفاقات ناگوارتری خواهیم بود».
آنچه بهخصوص موجب وحشت ایادی و مهرههای رژیم شده، این است که خشم و نفرت مردم که علناً آن را بیان میکنند، متوجه رأس نظام یعنی خامنهای شده است.
هر قدر این فجایع برای مردم مردم بدبختی و مصیبت به همراه دارد، برای آخوندهای حاکم نعمت و خوشبختی تلقی میشود و برای آنها پول و قدرت به ارمغان آورده است. این را خودشان هم به صراحت میگویند.
آخوند صدیقی در نمایش جمعه هفتهٔ گذشته گفت که تحریم و سیل نعمت الهی است. دیروز هم آخوند علمالهدی در نمایش جمعهٔ مشهد گفت: «آمریکا کجا توانست به ما لطمه بزند؟ در همه عرصهها، قدرتمندتر، عزیزتر و پولدارتر شده و زندگانی بهتری داریم».
آخوند قرائتی، دلقک نظام هم که با عنوان رئیس ستاد اقامه نماز معرفی میشود گفته است: «برای اینکه در جامعه شاهد سیل، زلزله و ملخ نباشیم، باید به پرداخت زکات در جامعه اهتمام شود».
این دجالک برای ۱۰هزار میلیارد تومان به نام زکات اما به کام آخوند کیسه دوخته و افزوده است: « تنها ۴درصد از مردم در کشور زکات خود را پرداخت میکنند با این حال زکات پرداختی سال ۹۷در کشور افزون بر ۴۰۰میلیارد تومان شده است».
عجبا از آخوندهای حرامخوار حاکم که تمام مملکت را بردهاند و خوردهاند و چاپیدهاند، اما باز هم سیرایی ندارند. آنها که سنتاً از اشک و غم و ماتم مردم ارتزاق میکردند، حالا که به حکومت رسیدهاند، در ابعاد حکومتی باز هم میخواهند از مصیبتهایی که خودشان بر سر مردم آوردهاند، ارتزاق کنند. غافل از آن که این همه طمع و حرامخواری این بار گلوگیرشان خواهد شد. آن چنان که روزنامهٔ ایران ارگان دولت روحانی هم در شمارهٔ ۷اردیبهشت خود با اشاره به همین اظهارات نوشته است: «بیان سخنان تفسیربردار و بحث برانگیز در تریبونهایی که به هر روی تریبون رسمی نظام محسوب میشود، شاید چندان هم به مصلحت نباشد».