شیوع کرونا کارنامهٔ نظام
در روزنامههای حکومتی ۱۵مهر بیشترین مطالب به بحرانهای اقتصادی اجتماعی بهویژه گسترش کرونا و بیعملی نظام اختصاص یافته است. در کنار آن بحران منطقهیی و تشدید انزوای رژیم همراه با جنگ گرگها برای کسب کرسی ریاستجمهوری در نمایش آتی انتخابات دیده میشود.
روزنامههای حکومتی بهرغم اینکه روحانی و برخی مقامات دولتش مردم را مقصر شیوع کرونا معرفی میکنند به گوشهیی از واقعیتها اعتراف کردهاند.
آفتاب یزد در مطلبی با عنوان چرا مردم به حرف مقامات گوش نمیدهند بهنقل از یک جامعهشناس حکومتی نوشته است: ««اصل مسأله بحران اعتماد و اعتمادسازی در جامعه است زیرا مردم گفتههای مسئولان را باور ندارند». این روزنامه در ادامه بهنقل از یک کارشناس دیگر نظام نوشته است: «بسیاری از گفتههای مسئولان پشتوانه درست علمی ندارد ... و به همین دلیل افراد نمیتوانند میزان جدی بودن هشدارها را باور کنند. در بسیاری از جوامع ما شاهد آن هستیم که اگر دولت استفاده از وسیلهای را اجباری اعلام کند آن را بهطور رایگان در اختیار همگان قرار میدهد. اما در کشور ما دولت هیچگاه ماسک رایگان در اختیار عموم مردم قرار نداده است.جدا از آن که قیمت ماسک هنوز متغییر است و خانوادهها توان تهیه و استفاده مداوم از ماسک را ندارند زیرا هزینه قابل توجهی به سبد هزینه آنها میافزاید». این کارشناس حکومتی در ادامه افزوده است: «از دلایل عدم همکاری مردم میتوان به تورم، فقر و بیکاری اشاره کرد. دولت در این هشت سال بیاعتمادی بزرگی را در مردم بهوجود آورده است زیرا به هیچیک از وعدههای خود به درستی عمل نکرده است».
نمایش انتخابات یا نمایش ابتذال و ورشکستگی
جنگ گرگها برای گرفتن کرسی ریاستجمهوری در روزنامههای حکومتی وجوه مختلفی دارد. برخی به ورشکستگی بازارگرمیهای باندهای حاکم برای کشاندن نیروهای وارفته خود به پای صندوق رأی اذعان کردهاند.
از جمله آفتاب یزد زیر عنوان «وعده سرخرمن چپ و راست» نوشته است: «۱۴۰۰ با خانم رئیسجمهور | برای اولین بار یک زن وارد پاستور میشود؟»، «احتمال کاندیداتوری یک سیاستمدار زن در انتخابات ۱۴۰۰»، «زنان برای انتخابات ۱۴۰۰ نامزد معرفی میکنند؟»، همه اینها و بیشتر نمونههایی از تیترهایی است که در روزهای اخیر درباره انتخابات شنیده میشود. توصیف این تیترها در دو کلمه جای میگیرد، «جذاب و پوچ!». این روزنامه در ادامه نوشته است: «حرف از رئیسجمهور زن در واقع سیاسیبازی برخی سیاسیون و البته شانتاژی رسانهیی بیشتر نیست!... با وجود فشارها و استرسهایی که امروز در جامعه متوجه زنان است، اصلاً رئیسجمهور زن نخواستیم شرایط را تغییر دهید به جای بازیهای سیاسی!»
وجه دیگر جنگ قدرت در روزنامهها در آستانه نمایش انتخابات، در روزنامههای باند ولیفقیه دیده میشود که بهرغم توصیه خامنهای برای ماندن دولت تا پایان دوره، همچنان خیز جارو کردن باند رقیب را برداشتهاند.
کیهان به قلم حسین شریعتمداری نوشته است: «آمریکا برای دیکته کردن خواستههای خود در پوشش مذاکره، خودش را به در و دیوار میزند و جماعت یاد شده چپ میروند و راست مینشینند و از ضرورت مذاکره با آمریکا سخن میگویند! آیا وقت آن نرسیده است که موشها را از انبار گندم نظام بیرون کنیم؟».
ادعاهای روحانی؛ ماوراء وقاحت
ورشکستگی ادعاهای روحانی به حدی است که روزنامههای همسو با خودش از او فاصله گرفتهاند. آرمان نوشته است «ما حالت فرد ورشکستهای را داریم که حالا معلوم میشود یک بدهی دیگر هم داشته است. لذا آب از سر ما گذشته چه یک نی و چه صد نی. بنابراین اتفاقاً روحانی از این بابت درست میگوید. آنقدر آمار بیکاری در ایران بالا بوده که اکنون که کرونا آن را بالاتر برده و این پدیده شگفتانگیزی نیست. نکته مهمی که از دید دولتمردان ما مغفول مانده این واقعیت است که اقتصاد آلمان و اقتصادهای پیشرفته چه میزان ضرر و زیان و چه میزان هزینه برای مردمانشان در نتیجه کرونا در نظر گرفتهاند، پرداخت کردهاند».
جهان صنعت هم حرفهای روحانی را به سخره گرفته و در مطلب طنزش از جمله نوشته است: «حسن روحانی گفت: اقتصاد ما از آلمان شرایط بهتری دارد. به راستی که وقتی تراژدی به نقطه پایان میرسد، کمدی آغاز میشود!
خیلی عجیب است که در این مملکت اگر کسی روی بدنش خالکوبی داشته و بخواهد گواهینامه رانندگی بگیرد از او تست سلامت عقل میگیرند اما کسی که میخواهد فرمان کشور را به دست بگیرد هیچ تستی نمیدهد. هشت سال از عمرمان در حالی گذشت که عنان سرنوشتمان در دست مردی بود که شرایط اقتصاد ایران را از آلمان بهتر میدانست، خودش روز جمعه از افزایش قیمت بنزین خبردار میشد و چهبسا احتمالاً خودش در اعتراضات فردای گران شدن بنزین شرکت کرد و زخمی هم شد!».