روز چهارشنبه (۱۶مهر) شاهد برگزاری دو سیاست و دو دیدگاه دربارهٔ موضوع ایران در پارلمان اروپا بودیم؛ در یک‌طرف کنفرانسی قرار داشت که صبح چهارشنبه با حضور شماری از مسئولان اتحادیه اروپا از جمله جوسپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در محل پارلمان اروپا در بروکسل برگزار شد، و در طرف دیگر، کنفرانس بزرگی که بعدازظهر چهارشنبه به‌صورت آنلاین با شرکت دهها تن از نمایندگان پارلمان اروپا و شماری از شخصیتهای سیاسی اروپایی و با حضور خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران برگزار شد.
این دو کنفرانس بازتاب دو سیاست متعارض در قبال مسألهٔ ایران از آمریکا و اروپا گرفته تا منطقهٔ خاورمیانه بود.
یک سیاست متناقض و شکست‌خورده
سخنران اصلی کنفرانس صبح چهارشنبه، جوسپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بود. وی در سخنانی که به‌طور نمایانی ضد و نقیض، نامنسجم و پراکنده بود، تلاش کرد سیاست کشورهای اروپایی در قبال ایران و رژیم آخوندی را توجیه کند. سخنان متناقص بورل به‌خاطر آن نبود که وی سخنران ناتوانی است، بلکه ناشی از آن بود که وی تلاش می‌کرد از سیاست شکست‌خورده و متناقض اتحادیه اروپا در قبال ایران دفاع کند.
بورل در اظهارات خود از برجام که به‌نظر می‌رسد پایه سیاست اتحادیه اروپا در قبال رژیم آخوندی است دفاع کرد، اما در عین‌حال با ادامه تحریم تسلیحاتی رژیم موافقت نشان می‌داد و اقرار می‌کرد که برجام نتوانسته جلو نقض تعهدات رژیم در قبال انرژی هسته‌یی را بگیرد و رژیم ایران امروز اورانیوم بسیار بیشتری نسبت به‌قبل دارد.
بورل در سخنان خود هم‌چنین به‌نقض مستمر حقوق‌بشر، از جمله شکنجه و اعدام نوید افکاری اشاره کرد و خواستار پیگرد قانونی کسانی که در این جنایتها دست دارند شد و ادعا نمود که گویا حقوق‌بشر برای اتحادیه اروپا بی‌نهایت اهمیت دارد، اما در عین‌حال عملاً خواستار مذاکره و مدارا با رژیمی شد که دست به این جنایات می‌زند.
کنفرانسی برای تعیین وظایف سیاسی و اخلاقی اروپا
کنفرانس بعدازظهر چهارشنبه که تحت عنوان ایران- استمرار جنایت علیه بشری؛ وظایف سیاسی و اخلاقی اروپا» در پارلمان اروپا برگزار شد، از یک‌سو پژواک صدای مردم بپا خاسته ایران بود و از سوی دیگر وظایف سیاسی و اخلاقی اروپا و جامعهٔ بین‌المللی را در قبال جنگ سرنوشتی که هم‌اکنون در ایران جریان دارد، مشخص می‌کرد.
این کنفرانس که در آن ۳۷پارلمانتر و شخصیت سیاسی اروپا شامل شماری از وزرای پیشین و اعضای کمسیونهای خارجه و حقوق‌بشر و معاونان کمیسیونها و گروه‌های پارلمانی سخنرانی کردند. در واقع هم به‌لحاظ جغرافیایی تقریباً همهٔ کشورهای غرب و شرق اروپا را بر می‌گرفت و هم به‌لحاظ سیاسی شامل طیف گسترده‌یی از گرایشات سیاسی و احزاب مختلف اروپا بود.
همزمان با این کنفرانس، اشرف‌نشانها نیز در مقابل پارلمان اروپا در بروکسل تظاهراتی برپا کرده بودند و ضمن حمایت از اهداف این کنفرانس، صدای مردم در زنجیر ایران را پژواک می‌کردند.
آنچه بر آن اتفاق‌نظر بود
سخنرانان و شرکت‌کنندگان در این کنفرانس با پرداختن به‌وجوه مختلف مسألهٔ ایران، ادراک عمیق خود را از واقعیتهای کنونی ایران نشان دادنند، از جمله در قبال حمایت دولتهای اروپایی از برجام خاطرنشان کردند که برجام هیچ تغییری در وضعیت مردم ایران چه به‌لحاظ اقتصادی و چه به‌لحاظ کاهش فشارهای سرکوبگرانهٔ رژیم نداده است.
آنها تأکید کردند که نقاط عطف در تحولات ایران قیامهایی است که طی سه سال اخیر، از قیام دی۹۶، تا آبان۹۸ و دی۹۸ به‌وقوع پیوسته و به‌خصوص قیام آبان۹۸ که در آن رژیم دست به‌کشتار دست‌کم ۱۵۰۰تن از معترضان زد، به‌همهٔ تحولات ایران سمت و سوی مشخص و غیرقابل بازگشتی بخشیده و نشان داده که این رژیم مطلقاً غیرقابل اصلاح و مطلقاً فاقد مشروعیت است.
سخنرانان به‌طور کاملاً روشنی تصریح می‌کردند که این رژیم مردم ایران را نمایندگی نمی‌کند. در نقطهٔ مقابل، تأکید می‌کردند که مردم ایران توسط شورای ملی مقاومت و نیروی محوری آن سازمان مجاهدین خلق ایران نمایندگی می‌شود. آنها مشخصاً بر نقش رهبری خانم مریم رجوی و برنامهٔ ۱۰ماده‌یی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت به‌عنوان سیمای ایران آزاد و دموکراتیک فردا تأکید می‌کردند و حمایت از آن را وظیفهٔ دولتهایی که خود را پایبند به‌دموکراسی و حقوق اساسی انسان معرفی می‌کنند و نیز رسالت هر وجدان بیدار بشری در هر جای جهان می‌دانستند.
کنفرانسی مشابه در آن سوی جهان
شایان یادآوری است که روز ۲۸شهریورماه گذشته نیز شاهد کنفرانس مشابهی در آمریکا بودیم که در آن ۹سناتور از ارشدترین اعضای سنا و ۲۲نمایندهٔ برجستهٔ کنگره از هر دو حزب در کنار شخصیتهای برجسته‌یی هم‌چون جولیانی و گینگریچ و لیبرمن و ژنرال جونز و ژنرال جک کین، شرکت داشتند و در آن مواضع مشابهی نظیر پارلمانترها و شخصیتهای اروپایی که در بالا ذکر شد اتخاذ کردند. که چکیدهٔ آن را در یک عبارت می‌توان خلاصه کرد: نفی تمام‌عیار رژیم ولایت فقیه با همهٔ باندها و دستجات آن و به‌رسمیت شناختن مجاهدین و مقاومت ایران به‌عنوان تنها نماینده به‌حق و آلترناتیو و جایگزین سیاسی رژیم رو به‌زوال آخوندی.
اهداف و دستور کار کنفرانس
اهداف کنفرانس پارلمان اروپا که هم توسط دکتر آلخو ویدال کوآدراس و هم از جانب سخنرانان بیان شد و خانم مریم رجوی نیز بر آن صحه گذاشت، یک سیاست سه عنصری در مورد مسألهٔ ایران است:
- حقوق بشر برای مردم ایران، تحریم همه‌جانبه دیکتاتوری دینی
- به‌رسمیت شناختن مقاومت مردم ایران برای آزادی و دمکراسی
- تحریم همه‌جانبهٔ رژیم.
لازمهٔ پیشبرد این سیاست آن است که:
- پارلمان اروپا از شورای وزیران بخواهد تا اخراج عوامل رژیم از خاک اروپا را به‌صورت یک قانون لازم‌الاجرا تصویب کند،
- سفارت‌خانه‌های رژیم در کشورهای اتحادیه اروپا بسته شود و سپاه پاسداران و شبه‌نظامیان مزدورش در عراق، سوریه، لبنان و یمن و دیگر کشورها در فهرست گروه‌های تروریستی اتحادیه اروپا قرار گیرد.
- یک هیأت تحقیق مستقل بین‌المللی تشکیل شود تا به‌تحقیق در مورد قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی و کشتار بیش از ۱۵۰۰نفر توسط خامنه‌ای در قیام آبان ۹۸ بپردارد. این هیات هم‌چنین باید وضعیت زندانها و زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی را مورد تحقیق قرار دهد و رژیم را وادار کند تمامی زندانیان سیاسی را آزاد کند.
مقاومت ایران، معمار جبهه‌یی جهانی
تشکیل جبهه‌یی جهانی برای حمایت از مردم و مقاومت ایران در برابر رژیم مستبد و خون‌ریز آخوندهای وطن‌فروش که برای جلب حمایت خارجی و در قدرت ماندن خود، چوب حراج به‌آب و خاک و منابع میهن ما زده‌اند، کار کارستانی است که البته خودبه‌خودی حاصل نشده و تماماً نتیجهٔ یک نبرد چهل و چند ساله است که با رنج و خون رشیدترین فرزندان ایران‌زمین به‌دست آمده است. نبردی که در آن ارادهٔ مردم حرف اول و آخر را در مورد ایران می‌زند. عهدی که در آن صدای مردم ایران شنیده نمی‌شد و سیاست‌سازان استعماری در تالارها یا در اتاقهای در بسته سرنوشت خلق و میهن ما را رقم می‌زدند، سپری شده است. اکنون سمت و سوی تحولات در مورد ایران را مقاومت ایران تعیین می‌کند و سرنوشت میهن را مردم و مقاومت آزادی‌ستانشان رقم می‌زنند و این صدای مردم ایران است که بر صدای دشمنان داخلی و خارجی فائق آمده است.
