این روزها وقتی به فیلم‌ها و تصاویر حرکت‌های اعتراضی چشم می‌گشاییم، از یک‌سو می‌توان در آنها مظلومیت ملتی را دید که از نان شب خود نیز محروم شده است. دیدن بازنشستگان با چهره‌های شکسته و موهای سپید، هر بیننده را به تأمل وامی‌دارد. عرصهٔ ستم حاکمیت دستاربندان حتی کودکان را نیز روانهٔ صحنه‌های اعتراض کرده است. آنان را می‌بینیم که در کنار مادران‌شان پلاکارد به دست ایستاده‌اند و معصومیتی مظلوم را جار می‌زنند.
این البته یک طرف سکه ایران است. در طرف دیگر، شرف و غرور به‌پاخاسته خلقی قهرمان را می‌توان به نظاره نشست؛ خلقی که از هر فرصت برای خیزش و اعتراض استفاده می‌کند. در این میان زنان و دختران ایرانی در هر جا پیشتاز تظاهرات و اعتراض هستند و با دلهای شجاع و سرهای نترس، ناممکن را ممکن می‌کنند و دیگران را نیز به قیام و خیزش فرامی‌خوانند.
ایران، میهن شورشی ما یک روز نیز از اعتراض بازنایستاده است.
۹حرکت اعتراضی فقط در یک روز
در ادامهٔ خیزش‌ها و اعتراضات هموطنانمان، در روز ۱۵اسفند ۹۷ شاهد حداقل ۹حرکت اعتراضی در شهرهای ایران بودیم.
ـ کرج: تجمع پرسنل بیمارستان موسوم به خمینی
ـ شادگان: تجمع کشاورزان شادگانی در مقابل استانداری اهواز
ـ آبادان: تجمع آتش‌نشانان آبادانی در مقابل ساختمان مرکزی شهرداری
ـ تهران: تجمع دانشجویان پردیس کشاورزی دانشگاه تهران و تجمع کارکنان سهام عدالت در مقابل ساختمان وزارت اقتصاد و دارایی برای چهارمین روز
ـ اصفهان: راهپیمایی و تظاهرات بازنشستگان فولاد اصفهان به سمت استانداری
اما علاوه بر این تجمعات اعتراضی و نیز راهپیمایی اعتصاب کارکنان راه‌آهن آذربایجان در مرند و عجب‌شیر و نیز کارکنان راه‌آهن بندرعباس قابل توجه است. اعتصاب کارکنان راه‌آهن آذربایجان در روز ۱۴اسفند نیز در جریان بود.
کارکنان اعتصابی راه‌آهن در هر ۳مورد، در اعتراض به پرداخت نشدن چند ماهه حقوق خود دست به اعتصاب زدند. کارکنان راه‌آهن بندرعباس اعلام کردند تا به حقوق خود دست نیابند، کار را از سر نخواهند گرفت.
اعتصاب کارگران و کارکنان راه‌آهن در ماه‌های اخیر
کارگران و کارکنان زحمتکش راه‌آهن بارها برای به دست آوردن حقوق عقب افتادهٔ خود دست به اعتصاب زده‌اند.
در ۸مرداد ۹۷ کارکنان راه‌آهن آذربایجان در مقابل ایستگاه راه‌آهن تبریز تجمع کردند. آنها از ۲مرداد اعتصاب خود را آغاز کرده بودند. در این اعتصاب که به مدت ۷روز پی‌درپی ادامه داشت کارگران سلماس، تبریز، صوفیان، عجب‌شیر، شفاخانه و مرند شرکت داشتند. آنها به مدت ۲ماه حقوق خود را دریافت نکرده بودند.
در همان روزها کارگران راه‌آهن زاگرس و لرستان نیز به مدت چند هفته اعتصاب خود را ادامه دادند.
همچنین در مرداد ۹۷ کارگران و کارکنان راه‌آهن شاهرود، سمنان و دامغان برای چندمین بار دست به اعتصاب زدند.
راهپیمایی ۳۵۰تن از کارگران و کارکنان راه‌آهن تبریز بخشی از این حرکت‌های اعتراضی در مردادماه بود.
در ۱۵بهمن ۹۷ نیز شاهد اعتصاب کارکنان و کارگران نگهداری راه‌آهن زاگرس در اندیمشک بودیم.
تأمین نان شب، دغدغهٔ زحمتکشان
مطالبهٔ قاطبهٔ این زحمتکشان چیزی به جز نان شب نیست. آنها امنیت شغلی ندارند. بیمه نمی‌شوند و ۳ماه به ۳ماه حقوق نمی‌گیرند. حاکمیت ولایت فقیه در حالی که مزورانه و دجالگرانه اعتصاب کارکنان راه‌آهن کشورهای اروپایی از قبیل فرانسه و آ‌لمان را با آب و تاب انعکاس می‌دهد و درصدد بهره‌برداری سیاسی از آنهاست اما در مقابل اعتراضات کارگران و کارکنان زحمتکش راه‌آهن و سایر زحمتکشان ایرانی رویه سرکوب، دستگیری و تهدید را در پیش می‌گیرد و نسبت به حقوق مشروع آنان خفه‌خون می‌گیرد.
اعتراف ناگزیر حکومت به اعتصاب کارکنان راه‌آهن
خبرگزاری ایسنا به اعتصاب کارکنان تعمیر و نگهداری خطوط راه‌آهن آذربایجان واکنش نشان داده و به نقل از مدیر کل راه‌آهن آذربایجان گفته است:
«صبح امروز از ساعت ۸ صبح کارکنان تعمیر و نگهداری خطوط راه‌آهن آذربایجان در مسیر حرکت تمام قطارها به‌علت عدم دریافت ۲ماه حقوق خود دست به اعتراض زده و مسیرها را بسته‌اند... تلاش می‌کنیم مشکل تردد قطارها رفع شده و طبق برنامه به حرکت خود ادامه دهند».(ایسنا ۱۴اسفند ۹۷)
آنگونه که این خبرگزاری می‌گوید اعتصاب کارکنان راه‌آهن آذربایجان باعث شده هیچ قطاری به ایستگاه نرسد.
موقعیت شکنندهٔ نظام آخوندی
خیزش و اعتصاب زحمتکشان در نظام آخوندی در حالی است که آنها هیچ امنیت شغلی نداشته و پیوسته در معرض اخراج از محیط کار قرار دارند اما از آنجا که کارد به استخوان‌شان رسیده است، وضعیت موجود را برنمی‌تابند و به صحنهٔ جوشان اعتراض و اعتصاب می‌پیوندند.
نظام آخوندی در ماه‌های اخیر در هراس از گر گرفتن قیام، در موقعیتی شکننده قرار دارد و باید از این فرصت در راستای اعتلای اعتراضات و گسترش آنها استفاده کرد.
