ممنوعیت پروازهای ماهان ایر به فرودگاه بیروت واکنش‌های سریع و سراسیمه مقام‌های حکومت آخوندها را به‌دنبال داشت. رژیم هم به تلاش و تقلابی دیپلماتیک و رد و بدل کردن پیام با طرفهایش در لبنان روی آورد و هم نیابتی‌هایش در این کشور را به خیابان آورد تا اعمال فشار کند.
عوامل رژیم با تجمع و تظاهرات تلاش کردند مسیر فرودگاه بیروت را ببندند تا مسئولان و مدیریت فرودگاه را وادار به تجدید نظر و عقب‌نشینی کنند اما ارتش لبنان با پس زدن نیابتی‌های رژیم مسیر فرودگاه را باز کرد.
خبرگزاری رسمی رژیم در این باره نوشت: «حزب‌الله لبنان صبح امروز یکشنبه در بیانیه‌یی از اقدام اخیر سربازان لبنان در شلیک گاز اشک‌آور به سمت مردم انتقاد کرد... حزب‌الله در این بیانیه تأکید کرد: از دولت می‌خواهیم که از تصمیم خود مبنی بر ممانعت از فرود هواپیماهای ایرانی در فرودگاه بیروت منصرف شود» (ایرنا، ۲۸بهمن).
این در حالی است که خبرگزاری فرانسه۲۷ بهمن خبر داد به‌دنبال هشدار آمریکا مبنی بر سرنگون کردن پروازهای رژیم ایران توسط اسراییل، دولت لبنان طی هفته گذشته دو بار از ورود پروازهای ایران به فرودگاه بیروت ممانعت کرد. به‌نوشته این منبع اولین بار در روز پنجشنبه گذشته اسراییل از طریق مقامات آمریکایی به دولت لبنان اطلاع داد اگر هواپیمای رژیم ایران در لبنان فرود آید، فرودگاه را هدف قرار خواهد داد. طرف آمریکایی نیز به دولت لبنان گفت اسراییل در تهدید خود جدی است. متعاقباً روز جمعه پرواز دیگری از ایران اجازه ورود به لبنان نیافت. نـواف سلام، نخست‌وزیر لبنان گفت: «امنیت فرودگاه بیروت بر هر ملاحظه دیگری اولویت دارد».
به‌نوشته رسانه‌های عربی علت حساسیت مقامات لبنان، تلاش رژیم برای انتقال پول و طلا به نیروهای درهم‌شکستهٔ حزب‌الله لبنان است.
فرهیختگان ۲۷بهمن در مطلبی با عنوان «ماجرای لغو پروازهای تهران ـ بیروت چیست؟» با اشاره به بازرسی چمدان هیأت دیپلماتیک رژیم از ماه گذشته نوشت: «این بازرسی‌ها تحت نظارت افسران آمریکایی پس از آن تشدید شد که شایعاتی در خصوص محموله پروازهای ماهان‌ایر منتشر و شبکه الحدث، به‌نقل از منابع غربی مدعی شد که ایران قصد دارد میلیون‌ها دلار را از طریق پرواز تهران - بیروت ماهان ایر به حزب‌الله منتقل کند».
فرهیختگان در ادامه می‌نویسد: «تصمیم دولت لبنان ترکیبی از فشارهای خارجی، تحولات داخلی پس از ترور شهید سید‌حسن نصرالله و تلاش برای تعدیل موازنهٔ قدرت در منطقه» است.
بااین حال، ناظران اوضاع منطقه و هم‌چنین رسانه‌ها و مهره‌ها‌ی رژیم برآنند که ماجرای فرودگاه بیروت فراتر از «تعدیل موازنه قدرت» یا مشکل انتقال پول (که در ماه‌های گذشته نیز مسأله ساز شده بود)؛ نمودی روشن از باخت و شکست استراتژیک رژیم در لبنان است.
برخی از مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی تصریح می‌کنند که «ما لبنان را از دست داده‌ایم». برخی پا را از این فراتر گذاشته و پس از سقوط دیکتاتور سوریه، از سرنوشت دست‌نشاندگان رژیم در عراق و از چشم‌انداز تیره و تار خود رژیم ابراز وحشت می‌کنند.
روزنامهٔ حکومتی هم‌میهن (اول دی) در مطلبی با عنوان «پیامدهای سقوط اسد برای ایران» می‌نویسد: «سقوط بشار اسد، نه‌تنها یک رویداد مهم برای سوریه است، بلکه پیامدهایی در سراسر خاورمیانه دارد. پیامدهای این رخداد در هیچ کشوری به‌اندازه ایران احساس نمی‌شود. خروج ناگهانی تهران از سوریه، آسیبی استراتژیک و نظامی برای ایران است».
روزنامهٔ حکومتی ستاره صبح (۲۴دی) نیز در مطلبی با عنوان «فرصت در روزهای پرخطر» از ۵پلن طراحی شده برای خاورمیانه به نامهای «پلن A غزه ـ پلن B لبنان ـ پلن C سوریه ـ پلن D عراق و پلن E ایران» سخن به میان آورده و هشدار می‌دهد: «از این ۵پلن، ۳تای اول با ویرانی و کشتار غزه، انهدام زیرساختهای حزب‌الله در لبنان و سقوط بشار اسد محقق شده و اکنون نوبت اجرای دو پلن دیگر است».
