صدا و سیمای آخوندی و سایر رسانه‌های کوک‌شده، در شب ۱۳آبان، سالگرد گروگانگیری کارکنان سفارت آمریکا در تهران، اعلام کردند که نیروهای آمریکایی یک نفتکش ایران را در آبهای عمان مصادره نموده و با انتقال محموله نفت آن به نفتکش دیگر، آن نفتکش را به سوی مقصد نامعلوم هدایت کرده‌اند. تلویزیون آخوندی که اصل خبر را بعدازظهر آن روز اعلام کرده بود، شب اقدام به پخش فیلم آرتیستی آن نمود.
ورود جانی‌دالر گونه!
قسمت هیجان‌انگیز و مهیج ماجرا، ورود جانی‌دالر‌گونهٔ «دلاور مردان نیروی دریایی سپاه»! به صحنه بود. آنها با یک «عملیات پیچیدهٔ چندوجهی»! توانستند نفتکش به‌سرقت رفته را به تصرف درآورده و در زیر چشم ناوگانهای «شیطان‌بزرگ» به «آبهای سرزمینی» هدایت کنند و آب از آب تکان نخورد!
در سکانس‌های بعدی این فیلم خفن! بالگردها و ناو جنگی شیطان بزرگ به تعقیب نفتکش پرداختند اما با ورود «قاطعانه و مقتدرانهٔ نیروهای جان بر کف سپاه»! ناکام ماندند و مجبور شدند با استعداد چند ناو جنگی وارد شوند ولی باز موفق نشدند.
در خبرهای اولیه حول این موضوع به تاریخ این رخداد اشاره‌یی نشده بود، پروپاگاندای طراحی شده در این خبر شنونده یا بیننده را دچار این سردرگمی و شبهه می‌کرد که گویا این عملیات درست در سالگرد ماجراجویی ۱۳آبان رخ داده است.
غنی‌سازی و بازمصرف یک ماجراجویی بیات شده
با موضع‌گیری وزارت دفاع آمریکا و سپس سخنگوی پنتاگون مشخص شد که این کشور نقشی در عملیات توقیف نفتکش حامل نفت ایران در دریای عمان نداشته و فقط این ماجرا را زیر نظر داشته است.
قابل توجه این‌که تصرف این نفتکش ویتنامی از سوی سپاه پاسداران در ۲۴اکتبر ۲۰۲۱ رخ داده و اینک در سالگرد گروگانگیری سفارت آمریکا در سال۵۸ غنی‌سازی و بازمصرف شده است.
بعد از پخش این فیلم اکشن، تشکرهای باسمه‌یی وزارت نفت رئیسی از اقتدار پوشالی سپاه ثابت کرد که این یک اقدام از قبل برنامه‌ریزی شدهٔ تبلیغاتی است.
علی بیگدلی در واکنش تردید‌آمیز نسبت به این موضوع نوشته است:
«چگونگی جزئیات رویارویی ایــران با ناوهای آمریکایــی در دریای عمان هنوز مشخص نیست که چگونه نفتکش آمریکایی در منطقه خلیج‌فارس این تخلیه را صورت داده در حالی که می‌توانست وسط اقیانوس هند این کار را انجام دهد و چرا در منطقه استحفاظی سپاه دست به این کار زده است. سناریویی که یک مقدار ضعیف به‌نظر می‌رسد و توضیحات تلویزیون هم توضیحات کافی در بر نداشت و هنوز خیلی نتیجه دقیقی نیست و نمی‌شود اظهارنظر قطعی کرد» (آرمان ملی. ۱۳آبان ۱۴۰۰).
سناریوهای مفروض
دو سؤال در این ماجرا حائز توجه است:
۱ـ باید دید گردانندگان این سیرک با این قدرت‌نمایی تبلیغاتی و تمسخرآمیز می‌خواهند روی چه ضعفی از رژیم سرپوش بگذارند. به عبارت دیگر این دود استتار مقدمهٔ چه اقدامی است؟
۲ـ چرا خبر این سرقت دریایی اتفاق افتاده در ۲۴اکتبر ۲۰۲۱ معادل با ۲آبان ۱۴۰۰ درست یک روز مانده به ۱۳آبان و در شب آن به‌طور همزمان از رسانه‌های حکومتی پخش می‌شود؟
دو احتمال متصور است:
نخست این‌که در بحبوحهٔ بن‌بست مرگبار فاشیسم دینی بر سر برجام، خامنه‌ای باید برای تعیین‌تکلیف برجام یک «تصمیم بزرگ گریزناپذیر»! بگیرد؛ تصمیمی که تنشها و بسامدهای خاص خود را خواهد داشت. این پروپاگاندا برای ایزگم‌کردن این تصمیم و به‌خاطر پوشاندن موضع ضعیف رژیم در مذاکرات اتمی ساخته و پرداخته شده است.
پاسدار رسول سنایی گفته است:
«اقدامات سپاه در دریای عمان و دفاع از تمامیت ارضی ایران می‌تواند پشتوانه مذاکره‌کنندگان در سیاست‌های خارج از مرزها باشد» (تسنیم. ۱۳آبان ۱۴۰۰).
یادآوری می‌شود که در سال۵۸ خمینی وقتی می‌خواست قانون اساسی دستپخت خبرگان خود را به تصویب برساند و زمینه را برای کنار زدن دولت بازرگان آماده کند، دست به گروگانگیری سفارت آمریکا در تهران زد.
احتمال دوم این است که هدف این پروپاگاندا روحیه دادن به نیروهای ترس‌خوردهٔ رژیم در شرایط بغرنج کنونی باشد.
آخوند ذوالنور، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس ناخواسته به این هدف اعتراف کرده است:
«امروز دشمن به‌دنبال تفرقه و جنگهای داخلی میان مردم است، لذا امروز مبارزه با آمریکا تقویت پیوستگی با ملت است. آمریکا می‌خواهد بگوید تنها راه ما، مذاکره با آنها است لذا باید توانمندی‌های داخلی را تقویت کنیم» (سایت مجلس ارتجاع. ۱۲آبان ۱۴۰۰).
فراتر از آنچه عنوان شد، باید به وضعیت ملتهب جامعهٔ ایران در سالگرد قیام آبان اشاره کرد، مصادرهٔ بحرانها به خارج و منحرف کردن توجه جامعه همیشه بخشی از استراتژی این رژیم بوده. خامنه‌ای به‌این وسیله می‌خواهد بگوید من هنوز هستم و سرنگون نشده‌ام.
ادعای قدرت برای حکومتی که به‌زحمت خود را در برابر امواج نارضایتی مردم ایران سراپا نگه‌داشته یک پارادوکس است. این پارادوکسی است که حتی یک سایت وابسته به باند خامنه‌ای توان هضم آن را ندارد و با شگفتی می‌نویسد:
«هر بار که کشورمان در عرصه‌های اطلاعاتی امنیتی موفقیتی پیدا می‌کند، سریعاً این پرسش‌ها مطرح می‌شود: چطور کشوری که می‌تواند آمریکا را در آبهای بین‌المللی دریای عمان مهار کند، توان مهار تورم در داخل بازارهایش را ندارد؟» (بولتن نیوز. ۱۳آبان ۱۴۰۰)
در هر سه احتمال [که جدا از هم نیستند]، ضعف و شکنندگی رژیمی به نمایش گذاشته می‌شود که می‌خواهد عکس آن را وانمود کند؛ ترفندی که البته کسی را نمی‌فریبد.
