ظریف استعفای ۲روزه خود را با ازسرگیری کارهای جاری و حضور در استقبال از نخست‌وزیر ارمنستان، تلویحاً پس گرفت. روحانی نیز استعفای او را رد کرد و نهایتاً ظریف داستان استعفایش را همان‌طور که در اینستاگرام پهن کرده بود با یک پست اینستاگرامی دیگر جمع کرد.
اکنون این پرسش مطرح است که:
آیا بحران درونی نظام هم جمع شد؟
باند خامنه‌ای کماکان خشمگین‌اند. تیترهای روزنامه‌هایشان شاهد به‌هم‌ریختگی آنهاست:
«چه موقع قهر بود؟
با ما شوخی دارید آقای ظریف؟!
فکر می‌کنید زمان خوبی برای این شوخی‌هاست؟
توطئه برای کاستن از برد رسانه‌ای سفر اسد!
واقعا در دولت چه خبر است؟!
ظریف انسان ضعیفی است»!
اما فراتر از تمامی این حرف و حدیث‌ها که بیشتر جنبه فردی دارد، روزنامه حکومتی ابتکار نوشت:
«استعفا یا بازگشت ظریف هیچ تاثیری در تعیین سیاست خارجی رژیم ندارد، عنصر تعیین‌کننده، تصمیم دربارهٔ ارتباط با آمریکاست... سیاست خارجی ایران در دست دولت نیست که با رفتن وزیر خارجه و یا حتی رئیس‌جمهوری، تغییر کند.
سیاست خارجی ایران به جبر به... سویی می‌رود که باید تصمیمات نهایی... در ارتباط با آمریکا طی ۶ماه آینده گرفته شود... بنابراین وضعیت کنونی ایران چهارراه تلاقی تحولات و تغییرات متفاوت گریزناپذیری است که آینده ایران را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد».
یکی از آن «تحولات متفاوت» پذیرش یا عدم پذیرش FATF و دیگر میثاق‌های بین‌المللی است. اما مهم‌ترین تحول متفاوت، قیام قدرتمند مردم و کانون‌های شورشی آنان است که اینک تمامی ارکان نظام را دچار بحران سرنگونی کرده است.
