در روز اول آبان ۱۳۶۲برابر با ۲۳ اکتبر سال ۱۹۸۳یک بمبگذار انتحاری یک تانکر آب را در پادگان نیروهای تفنگدار آمریکا در بیروت منفجر کرد که طی آن ۲۴۱تفنگدار دریایی جان باختند.
در همین روز یک تروریست دیگر پادگان چتربازان فرانسوی را در بیروت هدف قرار داد که بر اثر آن ۵۸سرباز کشته شدند. این سربازان بخشی از نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد بودند که برای خاتمه دادن به جنگ داخلی لبنان در آن کشور مستقر شده بودند. پس از این اقدام جنایتکارانه، گروه تروریستی سازمان جهاد اسلامی، مسئولیت این اقدام تروریستی را برعهده گرفت. سازمان جهاد اسلامی در حقیقت شاخه عملیاتی ویژه‌یی بود که تا زمان برچیده شدنش در سال ۱۹۹۲تحت هدایت مشترک حزب‌الله و سپاه پاسداران فعالیت می‌کرد.
سرانجام نام سپاه پاسداران جهل و جنایت دیکتاتوری آخوندی در لیست تروریستی آمریکا درج شد. اقدامی مثبت و ضروری اما با سال‌ها تأخیر. این همان خواست دیرین و برحق مقاومت ایران بود که در بیش از سه دهه بر انجام آن از سوی جامعه بین‌المللی مصر بود و پافشاری می‌کرد. امری که لازمه امنیت و صلح و ثبات در خاورمیانه و یک گام مبرم و ضروری برای پایان دادن به جنگ و تروریزم در منطقه و جهان است.
همان‌طور که مقاومت ایران بارها متذکر شده است رژیم ولایت فقیه بر دو پایه سرکوب مردم و آزادیخواهان در داخل کشور و صدور تروریسم به خارج از کشور بنا شده است. حافظ هر دو این پایه‌ها نیز سپاه پاسداران است. با چنین مبنایی این رژیم قرون‌وسطایی توانست تحت سیاست خائنانه مماشات غرب، ۴۰سال به عمر ننگین خود ادامه دهد و فجایع جبران‌ناپذیری بر سر مردم ایران و مردم منطقه ببار آورد.
اکنون نگاهی کوتاهی داریم به یکی از اقدامات تروریستی دیکتاتوری ولایت فقیه در خارج از مرزهای میهن.
ایجاد پایگاه تروریستی سپاه پاسداران در لبنان
در راستای سیاست صدور تروریسم و جنگ‌افروزی فاشیزم دینی حاکم بر ایران در منطقه، یکی از اولین اهداف این رژیم برپایی یک قرارگاه فرماندهی مرکزی برای پاسداران و مزدوران محلی خود در لبنان بود که در آن زمان در شهرهای کوچک و روستاهای منطقه بعلبک پراکنده بودند.
در سال ۱۳۵۹، همزمان با زمینه‌سازی برای برافروختن جنگ ایران و عراق، خمینی سرکردگان سپاه پاسداران را به لبنان فرستاد تا راههای «امتیاز»آور تروریستی و گروگانگیری را در این به‌اصطلاح «عمق استراتژیک» نظام پیدا کنند.
روزنامه «مشرق» در ۱۹شهریور ۱۳۹۰ عکسی را منتشر کرد که در سال ۱۳۵۹ (۱۹۸۰) در بیروت گرفته شده بود و در آن محسن رضایی (فرمانده وقت اطلاعات سپاه پاسداران)، محسن رفیقدوست (مسئول پشتیبانی سپاه پاسداران)، محمد صالح الحسینی (مسئول روابط خارجی سپاه پاسداران) و انیس نقّاش، تروریست لبنانی (و مجری اولین عملیات ترورشاپور بختیار در سال ۱۳۵۹) در بیروت دیده می‌شدند.
سرکردگان سپاه پاسداران در لبنان- (از راست: محسن رضایی، انیس نقاش، صالح الحسینی و رفیقدوست
در اوایل سپتامبر ۱۹۸۳(شهریورماه ۱۳۶۲)، گروه تروریستی حزب‌الله به‌کمک سپاه پاسداران و با فرماندهی پاسدار حسین دهقان (وزیر دفاع کابینه اول آخوند حسن روحانی) پادگان شیخ عبدالله را تصرف کرد. این پادگان پایگاه اصلی نیروهای ارتش لبنان در دره بقاع بود که با اشغال آن توسط سپاه پاسداران، نامی موسوم به «امام علی» بر آن نهاده شد و همین پادگان بود که بعدها تبدیل به مقر فرماندهی مرکزی سپاه پاسداران در لبنان شد. از همین پادگان، سپاه پاسداران نیروی نظامی حزب‌الله را کنترل و کنار این گروه حمله به مقر نیروهای حافظ صلح در بیروت را هدایت کرد.
سپاه پاسداران عامل انفجار مقر صلح‌بانان
روز جمعه ۲آبان ۱۳۸۲ خبرگزاری مهر وابسته به وزارت اطلاعات رژیم آخوندی با یادآوری اقدام تروریستی انفجار بیروت خوشحالی خود را چنین ابراز نمود:
«… ساعت شش و بیست دقیقه صبح ۲۳اکتبر ۱۹۸۳یک کامیون مرسدس بزرگ به فرودگاه بیروت نزدیک شد، از یک محل بازرسی ارتش لبنان رد شد … غرش‌کنان به طرف مدخل ساختمان چهار طبقه‌یی که محل سکونت گردان هجده تفنگداران آمریکایی… بود، حرکت کرد. دروازه آهنی را ویران ساخت… و آنگاه با چنان نیروی مهیبی منفجر شد که ساختمان مستحکم را به ویرانه‌یی مبدل‌ساخت. چند دقیقه بعد از آن، کامیون دیگری به قرارگاه چتربازان فرانسوی که در حدود دو مایلی قرارگاه آمریکایی‌ها قرار داشت، برخورد کرد و انفجار آن به‌حدی بود که کل ساختمان را ویران کرده و ۵۸فرانسوی را کشت… بیشتر سربازان در رختخوابهایشان زیر آوار ماندند و کشته شدند؛ چون‌ساختمان به تلی از خاک و قطعات سیمان و میله‌های خمیده و شکسته تبدیل شده بود… »
سپاه پاسداران و نقش آن در انفجار مقر صلح‌بانان
روزنامه رسالت به نقل از محسن رفیقدوست، رئیس وقت سپاه پاسداران، در رابطه با انفجار ساختمان نیروهای حافظ صلح در بیروت نوشت: «…هم تی.ان.تی و هم ایدئولوژیِ انفجاری که ۴۰۰ افسر و سرباز آمریکایی را در مقر فرماندهی تفنگداران آمریکا در بیروت به جهنّم فرستاد، از ایران رفته بود». (روزنامه حکومتی رسالت- ۳۰تیر ۱۳۶۶-۲۰ژوییه ۱۹۸۷)
همچنین وب سایت امنیتی خبرگزاریWND (WorldNetDaily) درباره فرد بمبگذار نوشت: «…دو سال پیش یک دادگاه فدرال در آمریکا فرد بمبگذار انتحاری را یک فرد ایرانی به نام اسماعیل عسکری معرفی کرد». (سایت خبرگزاری ورلد نِت دیلی - ۲۴مرداد۱۳۸۴)
پشت پرده انفجار مقر صلح‌بانان
این حمله توسط سازمان موسوم به جهاد اسلامی و تحت فرماندهی عماد مغنیه انجام شد. دستور حمله به نیروهای چندملیتی حافظ صلح در بیروت ابتدا از سپاه پاسداران به سفیر ایران در سوریه آخوند محتشمی‌پور منتقل شد و سپس وی این دستورات را به نیروهای سپاه پاسداران در لبنان ارسال کرد و سرانجام بودجه لازم و آموزش‌های عملیاتی توسط سپاه پاسداران در بیروت زیر نظر فرمانده آن یعنی حسین دهقان ارائه شدند.
بزرگداشت انفجار مقر صلح‌بانان از سوی سپاه پاسداران
سپاه پاسدران ۲۱سال بعد از عملیات تروریستی انفجار مقر صلح‌بانان در سال ۱۳۸۳ ستون یادبودی به افتخار عاملان آن اقدام تروریستی در قطعهٔ موسوم به «شهدای جهان اسلام» در گورستان بهشت زهرا تهران نصب کرد. این نماد یک پیام نمادین و بسیار روشن با خود داشت: «سپاه پاسداران رژیم ایران عامل انفجار ساختمان صلح‌بانان».
اکنون ۳۶سال از آن اقدام تروریستی سپاه پاسداران در بیروت گذشته است و نام سپاه پاسداران حداقل با ۳۶سال تأخیر وارد لیست تروریستی ایالات متحده شده است.
عواقب لیست‌گذاری سپاه پاسداران
پیامدهای در لیست رفتن سپاه پاسداران بسیار زیاد است.
با در لیست رفتن سپاه پاسداران دستگاه غارت و چپاول و اختلاس نظام آخوندی یک ضربه کمرشکن خورد. چرا که سپاه پاسداران با صدها شرکت در ایران ارتباط اقتصادی و مالی دارد و داراییهای آن تنها در حوزه مهندسی و عملیات ساخت و ساز عمرانی به دهها میلیارد دلار می‌رسد. یکی از عرصه‌هایی که سپاه در آن حضور بسیار فعال اقتصادی از خود نشان داد طرح وسیع خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی بود. طرح بزرگ خصوصی‌سازی منجر به افزایش سهم سپاه و بسیج در اقتصاد ایران شد.
با در لیست رفتن سپاه، دیکتاتوری آخوندی اصلی‌ترین عامل و ابزار سرکوب، اختناق خود را در اضمحلال و ریزش روزافزون خواهد دید و خامنه‌ای اساسی‌ترین شریان حیاتی نظامش را در محاصره و تنگنا و حال نابودی خواهد یافت.
