ماجرای قتل‌عام زندانیان سیاسی ـ تحریف و دروغ! شماره ۸

جنبش دادخواهی، سکوت سیمانی سی ساله‌رو شکست و قاتلانی‌رو که از شصت‌و هفت واسه مردم تابو ساخته بودن، از لونه‌هاشون بیرون کشید.

آخوند موسوی تبریزی:

«این سؤال را باید از آقای ری شهری بپرسید که آن زمان وزیر اطلاعات بود».

آخوند مصطفی پورمحمدی عضو فعال هیأت مرگ تهران:

«ببینید الآن این کیس این پرونده زنده است دشمن هم داره رو اینها سرمایه‌گذاری می‌کنه الآن وارد این میدان شدن میدان دشمنه».

فلاحیان هم اومد رئیسی رو تبرئه کنه معلوم شد طرح اعدام زندانیان قدیمیه و حکمش‌رو قبلاً خمینی صادر کرده بود.

فلاحیان وزیر اطلاعات سابق ـ تیر ۹۶:

«آره، بنده خدا، [رئیسی] هر چه می‌گفت من حکم ندادم، حکمش قبلاً صادر شده بود اصلاً کسی به حرفش گوش نمی‌داد».

بعد که قضیه خیلی بالا گرفت پورمحمدی گفت حکم همشون اعدامه ما موقتاً معلق کرده بودیم

پورمحمدی:

همه مجاهدین را باید کشت ما تخفیف مرحله‌ای دادیم

حالا من بیام جواب حقوقی بدم؟ منافقین همه‌شون جنایتکارن همه‌شونم باید محاکمه بشن

وقتی شما میری تو زندان به یه آدم جانی تروریست بهش ارفاق مرحله‌ای میدی اما معلق

دیدار منتظری با هیأت مرگ ـ ۲۴مرداد ۶۷:

خب یک عقیده‌ای داشت خوب چرا برای عقیده‌اش اعدامش کردید؟

بیانیه عمومی عفو بین‌الملل:

«اظهارات پورمحمدی تاییدی است بر بی‌اعتنایی کامل ایران به قوانین بین‌المللی ـ ۷مرداد ۹۸

اظهارات مصطفی پورمحمدی در راستای تبلیغ همان روایتهای خلاف واقع مسئولان ایرانی است که به کار می‌گیرند، برای کتمان این حقیقت که در فاصله مرداد تا شهریور ۱۳۶۷ هزاران مخالف را محرمانه و به شیوه فراقضایی اعدام کردند.

محمود رویایی زندانی سیاسی سالهای ۶۰ تا ۷۰:

حتی بیماران حاد و لاعلاج و کسانی که معلولیت جسمی داشتن با حکم خمینی اعدام شدن.

زندانیای دست بسته‌رو بیرحمانه کشتن تا صداشونو خاموش کنن اما پیام‌شون جهانی شد.

بیشتر بدانید: