آلبوم مقاومت اوکراین، سرشار صحنه‌های زیبا و انگیزاننده است. حضور لطافت کودکانه در کنار جنگ‌افزارهای سنگین و مناطق آوار شده، راه رفتن مادری با کلاشینکف آویخته بر دوش، ایستادگی زنان اوکراینی در اونیفورم رزم و درخشش غرور در اعماق نگاه آنان، خیابانهای قاچ خورده و ساختمانهای جویده شده در بمباران و ستونهای دود و آتش در سقف شهر و...
در این آلبوم حماسی زندگی با همهٔ رنج‌ها و سختی‌هایش ادامه دارد. ادامهٔ آن را گرمای چشمان و سیمای متبسم مقاومت‌کنندگان می‌توان دید. مهابت بمب و موشک نتوانسته است یک ملت مقاوم را به زانو درآورد.
هنگام ورق زدن این آلبوم رنگارنگ و چشم‌نواز ناگهان بر یک ویدئو کلیپ کوتاه درنگ می‌کنیم. عده‌یی از نیروهای اوکراینی، سلاح بر دوش و ساز در دست، گرداگرد یک حفرهٔ ایجاد شده توسط موشک در حال اجرای یک مارش حماسی هستند.
این حرکت نمادین، یادآور حرکت تحسین‌برانگیز مجاهدین در فردای موشک‌باران سنگین لیبرتی است.
اجازه دهید کمی به عقب برگردیم و آن واقعه را مرور کنیم.
در شامگاه ۷آبان۹۴ با افتادن نخستین پرده‌های تاریکی بر افق کمپ لیبرتی، در نزدیکی فرودگاه بین‌المللی عراق، کسی نمی‌دانست که یک موشک‌باران سنگین در راه است؛ اما همه می‌دانستند که کمپ یک منطقهٔ سرخ است و ممکن است در هر شرایطی در معرض موشک‌باران یا تهاجم زمینی مزدوران عراقی نیروی قدس قرار گیرد. از این‌رو با تمرینهای مکرر آموخته بودند که با شنیدن نخستین صدای انفجار یا آژیر اعلام خطر، خود را به نزدیک‌ترین سنگر زمینی با بتونی برسانند و جان‌پناه اتخاذ کنند.
این تمرین در میان ساکنان کمپ به «فرمول پنج تا ده ثانیه» معروف بود. هر مجاهد خلق موظف بود در ۲۴ساعت شبانه‌روز آمادهٔ واکنش به حملهٔ موشکی دشمن باشد.
آن روز، بارانی که از صبح آغاز شده بود، محوطهٔ کمپ را در برخی نقاط به آبگیرهای کوچک و بزرگ تبدیل کرده بود. عبور از برخی از آنها، جز با چکمه‌های لاستیکی ساق بلند امکان‌پذیر نبود. افق گاهگاه با رگرگه‌های صورتی آذرخش در هم می‌ریخت و پس از آن غرش رعد در هوای نمناک می‌پیچید.
این حملهٔ موشکی همزمان شده با باران و غرش رعد، نتوانست مجاهدین را غافلگیر کند، آنها با تمیز دادن صدای نخستین موشک از صدای رعد، به سنگرهای از پیش مشخص‌شده پناه بردند. حملهٔ موشکی در ساعت ۱۹ و ۴۰دقیقه به وقت بغداد آغاز شد و ۱۰دقیقه به‌طور مستمر ادامه یافت. ۸۰ موشک تقویت شدهٔ ۱۲۲میلیمتری کاتیوشا بر مساحت ۲.۵کیلومتر مربعی کمپ فرود آمد. برخی از این موشکها از موشک ان. بی۲۴ روسی الگوگیری شده بود و قدرت تخریبی آن ایجاد حفره‌هایی به عمق ۲متر و قطر سه و نیم تا هفت متر بود.
بر اثر این موشک‌باران آب، برق و ارتباطات قطع شد. یکی از ژنراتورهای بزرگ کمپ دچار حریق گردید. انفجار مخزن سوخت آن تا مسافتی زمین را از مواد نفتی و شعله‌های سرکش انباشته بود.
در این موشک‌باران مهیب ۲۴مجاهد خلق جان‌باخته و ۲۰۰نفر زخمی شدند. ۱۳۱ کانکس به‌طور کامل از بین رفت و ۲۲۶ کانکس دیگر از دور استفاده خارج گردید.
این یورش طوری طراحی شده بود که با گرفتن تلفات زیاد از مجاهدین، روحیهٔ آنها را در هم بشکند. شرایط دیکته شده به مجاهدین می‌گفت: «مقاومت فایده‌ای ندارد، تا نفر در یک کمپ کوچک و محاصره‌شده کشته می‌شوید. هر چه زودتر خود را تسلیم کنید».
هنرمندان اشرفی، سه روز بعد از این موشک‌باران با اجرای ترانهٔ حماسی «روز حساب» ـ بر ویرانه‌های یکی از مقرهایشان ـ پاسخی دندان‌شکن به خامنه‌ای و نوری مالکی دادند.
اینجا آغاز پایان توست
کانون ترس پنهان توست
باروی سرسخت رزم ما
بنگر اینجا گورستان توست
اینجا آغاز پایان توست
کانون ترس پنهان توست
باروی سرسخت رزم ما
بنگر اینجا گورستان توست
چون توفان پر شتاب
در راه است این انقلاب
ای شه شیخ ذلیل
می‌آید روز حساب
صدای مادران بی‌صدایم
از اینجا تا اوین ره می‌گشایم
چه باک از داغ و دشنه، تیغ و تهمت
که من با درد مردم آشنایم
خوشا که در ره آزادی خلق
همیشه من نخستین خون بهایم
منم آن باغ پیوسته شکوفا
ز خون شرحه شرحه لاله‌هایم
چون توفان پر شتاب
در راه است این انقلاب
ای شه شیخ ذلیل
می‌آید روز حساب
ای بی‌فرجام در احتضار
تا من هستم کی داری قرار؟
ای تو ایران را دشمن‌ترین
هر چه در چنته داری بیار!
اینجا آغاز پایان توست
کانون ترس پنهان توست
باروی سرسخت رزم ما
بنگر اینجا گورستان توست
چون توفان پر شتاب
در راه است این انقلاب
ای شه شیخ ذلیل
می‌آید روز حساب
آیا زیباتر از این می‌شد ثابت کرد، برنده کیست؟ بازنده کدام؟ کدام طرف ذلیل، ترس‌خورده و روحیه‌باخته، کدام طرف مقاوم، مستحکم، پرغرور، دارای اعتماد به‌نفس و نقش‌آفرین؟
اجرای اثری مشابه در یکی از محل‌های موشک‌خوردهٔ اوکراین، آیا طنین این واقعیت نیست که مقاومت خلق‌ها از یک قانون مشترک پیروی می‌کنند و از هم تأثیر می‌پذیرند؟
