تجویز خامنه‌ای برای نخریدن واکسن کرونا از اروپا و آمریکا فقط جنبهٔ یک فتوا برای ادامهٔ استفاده از کرونا به‌عنوان فرصت طلایی نیست؛ چرا که این تجویز، جنبه‌های گوناگونی را برملا می‌کند.
نخستین جنبه این است که مردم ایران با مجموعه‌یی به‌نام حکومت‌مداران آخوندی مواجه هستند که از فرط دروغگویی، هیچ مرجع قابل اعتماد و اعتباری بین‌شان یافت نمی‌شود. حسن روحانی هفته قبل در جلسه دولت، در برابر فشار اجتماعی و رسانه‌یی برای خرید واکسن، مثل همیشه شیادانه بر طبل میان‌تهی زد که «ما از هر طریقی که ممکن باشد چه داخلی و چه خارجی، واکسن را تهیه می‌کنیم» ! این حرف چندپهلو و بی‌هدف و آدرس، گویای تمامیت عزم و ارادهٔ دولت برای خرید واکسن است! اما خامنه‌ای که با حجم مطالبات میلیونی مردم و فشار رسانه‌ها مواجه شد، هیچ چاره‌ای جز برداشتن نقاب از دمل چرکین نظامش نداشت و برای همهٔ کارگزاران نظام، فصل‌الخطاب تعیین کرد و خرید واکسن را ممنوع اعلام نمود!
جنبهٔ بعدی این است که تجویز خامنه‌ای برای نخریدن واکسن کرونا، بسیار شبیه فتوای خمینی برای قتل‌عام زندانیان سیاسی است. زمینهٔ چنین قتل‌عامی، هم‌اکنون در ایران وجود دارد. از جانب حاکمیت و دولت آخوندی هم هیچ اراده و تصمیم جدی ــ حتی برای تهیه واکسن داخلی ــ وجود ندارد. در همین رابطه روزنامه شرق در شماره ۲۰دی۹۹ اعتراف می‌کند که عنوان هیاهوی واکسن سازی داخلی، فقط بازی با زمان و لق‌لق زبان کارگزاران نظام در پشت تریبونها و جلو دوربین‌ها است. دقت کنید:
«کیانوش جهانپور سخنگوی سازمان غذا و دارو، ۱۲دی گفته بود: احتمالاً اولین واکسنهای کرونا که به ایران می‌رسد از مسیر خرید مستقیم از یک کشور خارجی است. بعد از آن، سهمیه ایران از سبد کوواکس می‌رسد، سپس تولید مشترک انستیتو پاستور ایران با یک شرکت کوبایی است و پس از آن واکسن ایرانی تأمین می‌شود».
آیا در چنین مسیری که این کارگزار رژیم ترسیم می‌کند، تا چند ماه دیگر واکسن کرونا به مردم می‌رسد؟ هفت‌خان رستمی که این سخنگو نشان می‌دهد، از اولش پیداست که جز آدرس ناکجاآباد نیست.
ملاحظه می‌شود که چنین زمینه‌ای که خامنه‌ای هم به آن اشاره نمود، فقط دادن حکم قتل‌عام به دست کرونا است.
جنبهٔ دیگر حرف خامنه‌ای این است که وقتی واکسن ساخت اروپا و آمریکا تحریم و ممنوع است، لابد نظام باید چشم به روسیه و چین داشته باشد. حالا ببینیم وضعیت واکسن روسی و چینی در کنار واکسن داخلی از چه قرار است. به ادامهٔ همان گزارش روزنامه حکومتی شرق توجه کنید:
«با ممنوع شدن واردات واکسن کرونا از انگلیس و آمریکا، ماجرای واکسن کرونا برای مردم ایران حالا پیچیده‌تر شده است. به‌نظر می‌آید گزینه ساخت واکسن داخلی اصلی‌ترین گزینه است، هر چند هنوز هیچ واکسن ایرانی به موفقیت کامل برای واکسینه‌کردن جامعه دست پیدا نکرده. تولیدات چین و روسیه هم هنوز تأییدیه سازمان جهانی بهداشت را دریافت نکردند».
ملاحظه می‌شود که یک بام است و سه هوا! خانه‌یی آتش گرفته و آب و آتش‌نشانی ــ که همان واکسن باشد ــ دم دست است، ولی خامنه‌ای نمی‌گذارد این آتش خاموش شود و می‌خواهد از دود آن برای چند صباح عمر نظام سود ببرد. شایان یادآوری است که خامنه‌ای صریح‌تر از هر زمان دیگری اعتراف کرد که کرونا را فرصتی برای حفظ نظام می‌خواهد و واکسن کرونا را پادزهر استراتژی به محاق بردن جامعه می‌داند.
جنبهٔ دیگر این است که تصمیم نخریدن واکسن توسط خامنه‌ای، یک‌بار دیگر تمامیت نظام آخوندی را در مقابل مردم ایران قرار داده است. تمام عناصر باندهای حکومتی یک‌بار دیگر در ماجرای نخریدن واکسن، ماهیت خودشان را برملا خواهند کرد. بنابراین هم‌چون قتل‌عام ۶۷، این جنایت نیز منجر به شقه‌های بزرگ‌تری در درون نظام خواهد شد. البته این مجازات اتودینامیک با نمونهٔ مشابهش در سال۶۷ از نظر زمانی و آثار اجتماعی بسیار متفاوت است. اکنون یک ملت با گذار از چندین قیام بزرگ، هوشیار و ناظر بر صحنهٔ سیاسی ایران است. آن‌قدر که خامنه‌ای به‌همین دلیل، نمی‌تواند از سنگر فرصت و سودبری از کرونا بیرون بیاید.
جنبهٔ مهم تجویز خامنه‌ای در نخریدن واکسن کرونا، صدور حکم مرگ علیه مردم است. این جنبه از نظر حقوقی قابل پیگرد است. مدعی‌العموم که مردم ایران باشند می‌توانند پیگیری حقوقی دربارهٔ یک جنایت‌کار را به مراجع بین‌المللی اعلام کنند. در این رابطه باید درخواست مجازات خامنه‌ای را به‌عنوان خواسته ملی ایرانیان به سازمان ملل متحد ارائه نمود.
