در روز ۱۴ژوئیه ۱۷۸۹ زندان باستیل پاریس به دست مردم فتح شد. این آغاز یک انقلاب کبیر و دورانساز بود. رژیم ضدمردمی سقوط کرد و شاه و ملکه اعدام شدند. مشهور است که در جریان این انقلاب، وقتی مردم از فقر و گرسنگی به ماری آنتوانت گزارش میدهند، پاسخ میدهد که اگر مردم نان ندارند، خوب شیرینی بخورند!... این جواب هر دیکتاتور غارتگر و ستمگر در طول تاریخ است.
نظام ولایت فقیه چنان عرصه زندگی و حیات را بر ملت ایران تنگ و تاریک کرده است که حالا دیگر نان نیز از سفرههای تهی شده از قوت ضروری رخت بر بسته است. بیاعتنایی و بیخیالی خامنهای و دولت آخوند رئیسی به وضعیت بحرانی معیشت مردم چنان است که گویی پاسخشان به دردهای بیشمار اهالی مملکت همان گفته طعن آمیز منسوب به ماری آنتوانت است. هر چند که بعید نیست سرنوشت این یکی، بسان صاحب آن گفتار باشد.
روزگار سیاهی که نان نصفه خریده میشود
اوضاع اقتصادی مردم ایران به وضعیتی وخیم و غیرقابل بازگشت رسیده است. درآمدی اگر باشد، کفاف برآورده کردن نیازهای اولیه را هم نمیدهد. تازه اگر بیکار نباشی و مدرک دانشگاهی هم داشته باشی، دردت افزونتراست. تهیه سرپناهی که هر چه باشد خانه نیست. پشتبام و کانکس و زیرزمین و حلبیآبادهای گوشههای شهر، با کار کودکان و دستفروشی مادران و زبالهگردی بزرگان خانواده، بهدست میآید. از رخت و لباس و کیف و کتاب مدرسه میگذرند اما با گرانی مداوم نان و قوت زندگی چه کنند؟
چند روزی است که سونامی افزایش قیمت نان از شرق کشور بهپا خاسته و در اندک زمانی ۱۳استان کشور را درنوردیده است؛ اما کارگزاران دولتی، همچنان گران کردن نان را تکذیب میکنند. وزیر کشور جلاد و بیرحم دولت هم به صف تکذیبکنندهها پیوسته و در نهایت میگوید کار دولت نیست بلکه کارگروه آرد و نان استانها دست به متناسب سازی قیمتها زدهاند!
(البته وزیر کشور نمیگوید کارگروه آرد و نان هم زیر نظر استانداری هر استان فعالیت میکند که از نهادهای تابع وزارت کشور محسوب میشوند).
در مشهد قیمت انواع نان در مواردی بیش از ۴۰ در صد افزایش یافته و بهعنوان نمونه قیمت نان بربری با ۴۳درصد افزایش به هزار و ۶۵۰تومان رسیده است. و خبرها حاکی است که گرانی نان تا پایان این ماه شامل همه استانها میشود. دو سال پیش و در شروع کار دولت آخوند رئیسی قیمت نان ۲۵درصد افزایش یافته بود و حالا به بالای ۴۰درصد رسیده است. اگر بخواهیم به تاریخ افزایش قیمت نان نگاهی بیاندازیم خواهیم دید که «در سال۱۳۶۰ قیمت یک نان سنگک، یک تومان بود! در سال۱۳۷۰ به ۵تومان رسید. در سال۱۳۸۰ به ۷۰تومان بالغ شد. در سال۱۳۹۲ به ۸۰۰تومان رسید و در سال۱۴۰۰ به ۵ الی ۱۰هزار تومان افزایش یافت و به همین ترتیب، نان تافتون و لواش نیز افزایش قیمت داشتند» (خبر فوری۱۶مرداد۱۴۰۲).
با افزایش قیمت نان، نفسی برای مردم نمانده است
طبق اعتراف یک عضو فراکسیون کارگری مجلس آخوندی «در سفرههای مردم حداقل چیزی که وجود دارد، نان است و اگر از سفرههایشان پرواز کند، دیگر نفسی برایشان باقی نمیماند» (ایلنا۱۶مرداد۱۴۰۲)
بلایی که فاشیسم مذهبی بر سر اهالی ایران آورده، هیچ دیکتاتور معاصری نیاورده است تا جایی که میتوان با یک حساب ساده به عمق وخامت اوضاع معیشتی مردم پی برد. سایت بهار نیوز در ۱۶مرداد۱۴۰۲، هزینه سه وعده خوراک ساده را محاسبه کرده است و آن را جلوی چشم مخاطب قرار داده است: «با این قیمتها سه وعده غذای ساده شامل صبحانه پنیر و نان، ناهار خورشت قیمه و شام کوکوی سیب زمینی چقدر هزینه دارد؟ این هزینهها را محاسبه کردیم تا مشخص شود که چطور هر ایرانی به لبه پرتگاه سوءتغذیه و فقر نزدیکتر میشود... در سادهترین حالت ممکن و بدون هیچ وعده اضافهای، یک خانواده چهار نفره در ۳۰روز حدود ۸میلیون و ۹۴۰هزار تومان هزینه دارد. ضمن اینکه هر انسان غیر از وعدههای اصلی غذایی برای دچارنشدن به سوءتغذیه به مواد دیگری نیز برای تأمین نیازهای بدن احتیاج دارد»
در این محاسبه قیمت دو نان سنگک برای خانواده چهار نفره با قیمت جدید ۹هزار تومانی ۱۸هزار تومان محاسبه شده است؛ در حالی که وزارت رفاه رژیم آخوندی اذعان کرده است ۵۷درصد از جمعیت کشور سوءتغذیه دارند. حالا با افزایش قیمت نان چه مصیبتی برای میلیونها تن از هموطنان در پیش است؟آنچه این روزها خبرش دردآور است، خرید نان نصفه است.
باید به حاکمان غارتگر و ستمگری که ارزشی برای جان مردم ایران قائل نیستند، سرنوشت مستبد فرانسه و گویندهای را یادآوری کرد که توصیه کرد مردم به جای نان، شیرینی بخورند.
عدالت دیر یا زود اجرا خواهد شد.