مهم‌ترین عنوانهای مشترک روزنامه‌های حکومتی در روز دوشنبه ۲۵تیرماه به باید درمانی خامنه‌ای در دیدارش با اعضای دولت روحانی اختصاص یافته است. در کنار آن نتایج فینال مسابقات جام جهانی و دیدارهای ماکرون و پوتین با ترامپ سایر موضوعات برجسته هستند. دیدار سران آمریکا و روسیه در خصوص حضور رژیم در سوریه دغدغه مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
ابرار: پوتین و مکرون درباره ایران گفتگو می‌کنند
ابتکار: معامله تزار و تاجر در هلسینکی
جهان صنعت: ترامپ در فکر یک جنگ غیرضروری با ایران
رسالت: پوتین و ترامپ در هلسینکی از هم چه می خواهند
شرق: قمار ترامپ با رولت روسی: واشنگتن برای محدودکردن نقش منطقه‌یی ایران با افزایش تولید نفت روسیه موافقت کرده و این افزایش تولید مورد موافقت روسیه و اوپک قرار گرفته است تا با اعمال تحریم نفتی علیه ایران، درآمد تهران از صادرات نفت کاهش یابد. ایجاد محدودیت‌های سخت‌گیرانه علیه ایران یکی از موضوعات مهم مورد علاقه ترامپ و مشاورانش در مذاکره امروز با پوتین است.
آرمان: این معامله تنها وقتی انجام خواهد شد که ایران به‌ویژه در بحث سوریه وجه‌المصالحه قرار گیرد. آیا پوتین این کار را خواهد کرد؟ آیا سفر ولایتی به مسکو مانع این کار می‌شود؟
یک روزنامه باند روحانی به رسانه‌ها و مهره‌های همسو با روحانی در خصوص نقد رابطه رژیم با روسیه هشدار داده و به بن‌بست و لاعلاجی رژیم برای پذیرش چنین رابطه‌یی اذعان کرده است:
اعتماد: در خدمت و خیانت روسیه
کسانی که بدون توجه به شرایط خاص ایران در مقطع کنونی، به هر گونه همکاری میان ایران و روسیه با سوء‌‌ظن می‌نگرند و از هر فرصتی برای طرح این ادعا که اتکا به روسیه می‌تواند خطرآفرین باشد استفاده می‌کنند باید بگویند سیاست خارجی ایران کجا بر اساس اعتماد به روسیه پیش رفته است که دایما مستحق چنین تذکری است؟ همچنین باید بگویند که راه‌حل جایگزین آنها در موضوعاتی که ایران و روسیه با یکدیگر همکاری نزدیکی داشته‌اند (مانند همکاریهای هسته‌‌یی، تسلیحاتی یا مسأله سوریه) چیست؟ تحلیلگران یا صاحبنظرانی که معتقدند عضویت در سازمان همکاری شانگهای دستاوردی برای ایران نخواهد داشت باید بگویند چه پیشنهاد جایگزینی برای شکستن انزوای منطقه‌یی ایران دارند؟ کسانی که معتقدند اتحادیه اقتصادی اوراسیا، روسیه و سایر همسایگان شمالی به‌لحاظ اقتصادی و تکنولوژیک نمی‌توانند کمکی به توسعه اقتصادی ایران بکنند باید بگویند که در مقایسه با کدام حق انتخاب‌های دیگر ایران به این نتیجه‌گیری رسیده‌اند؟
اگر نخواهیم پاسخ‌های ساختارشکنانه به این پرسش‌ها بدهیم، باید بپذیریم که جمهوری اسلامی ایران با توجه به شرایط خاصی که در سطح بین‌المللی دارد نه از دستان گشاده‌ای برای انتخاب شرکای خود برخوردار است و نه شرکای مقطعی آن تعهد و التزام محکمی برای ماندن در کنار ایران در همه شرایط دارند. بنابراین، تکرار این موضوع که ما در چنین شرایطی قرار داریم و دایما در حال رکب خوردن هستیم بیشتر به خودزنی شباهت دارد تا دلسوزی برای منافع ملی... باز تولید و بزرگنمایی بدگمانی نسبت به روسیه در شرایطی که برای جمهوری اسلامی ایران حق انتخاب‌های محدودی وجود دارد جز بستن مسیرهای تنگ موجود چه اثر مثبتی دارد؟... اگر کسی انتظار داشته که روسیه در سوریه به پشتوانه‌ای برای جبهه مقاومت علیه رژیم صهیو نیستی تبدیل شود حتماً با سیاست خارجی روسیه آشنایی کافی ندارد. حتی پیش از آن که گزارشهای ضد و نقیضی از توافقات پشت پرده روس‌ها با برخی کشورها مطرح بشود، یا مصاحبه‌ها و سخنان شبهه برانگیزی از سوی برخی مقامهای روس در مورد ضرورت خروج ایران از سوریه انتشار پیدا کند، کسانی که با دقت بیشتری مسائل منطقه‌یی و بین‌المللی را رصد می‌کردند به این موضوع توجه داشتند که در شرایط جدید منطقه‌یی ممکن است تفاوتها و ناهمخوانی‌هایی میان مواضع و منافع دو موتلف اصلی در بحران سوریه، یعنی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه بروز کند.
اذعان به فساد و دعواهای باندی حول آن محور مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
آرمان: بانکها دست در جیب بانک مرکزی می‌کنند
ابرار: دبیر اجرایی خانه احزاب: برخی دولتیها گفتند از روحانی حمایت کنید ۲۱میلیارد یارانه می‌دهیم
ابرار: اژه ای: سلطان سکه سال ۹۲هم دستگیر شد اما بانک مرکزی رسماًً گفت خودمان به او و پسرش دلار دادیم
اقتصاد پویا: انتقاد بانک مرکزی برای پنهان کاری ارزی سفرهای خارجی
قانون: افسار گسیختگی رانتهای اقتصادی
کیهان:اژه‌ای خبر داد: حمایت بانک مرکزی از برخی دستگیر شدگان بازار سکه و ارز
وطن امروز: قاچاق خودرو در کدام «صمت»؟
وضعیت وخیم اقتصادی و دعواهای باندی حول آن بیشترین مطالب روزنامه‌های هر دو باند را به خود اختصاص داده است:
ابرار اقتصادی: با ۹۰امضا استیضاح وزیر اقتصاد تحویل مجلس شد
اقتصاد پویا: عضو هیأت‌رئیسه مجلس: تیم اقتصادی دولت توانایی حل مشکلات را ندارد
اقتصاد پویا: وزیر مسکن دولت اصلاحات: دولت کاری برای مردم نمی‌کند بهتر است رها کند و برود
بهار: مردم عمل می‌خواهند، نه حرف
تجارت: محسن هاشمی: انتظار جامعه کاهش هزینه‌ها و افزایش کارآمدی است
جهان صنعت: تغییر تیم اقتصادی دولت دردی را دوا نمی‌کند؛ استخوانی که لای زخم می‌ماند
شرق: دستمزد کفاف ۲۶درصد هزینه‌ها را داد
فرهیختگان: نقشه اصلاح – سه دستور مهم اقتصادی در یک ماه – ۴اقتصاددان: برنامه اقتصادی دولت جواب نداد
قانون: میرزایی عضو کمیسیون انرژی مجلس: جدی نگرفتن تحریم باعث شد آماده مواجهه با مشکلات نباشیم
روزنامه‌های همسو با دولت روحانی به لاعلاجی اقتصاد به‌خاطر ساختار فاسد آن در نظام و ضرب شدن آن در سایر بحرانها اذعان کرده‌اند:
آرمان: اقتصاد ایران طی چهار دهه بر یک ساختار بوروکراتیک فاسد دولتی و شبه دولتی مبتنی بوده که تمام تصمیم‌گیریها و در واقع سکان فرماندهی سیاسی و اقتصادی را همین ساختار غیرپاسخگو و شفاف به دست داشته... بدیهی است که در چنین ساختاری فردی پیدا بشود و ۲تن سکه خریداری، احتکار و در موعد مورد نظر خود به بازار عرضه کند. با همه اینها متأسفانه شاهدیم که برخی مسئولان در مصاحبه‌ها و یا اظهار نظر‌های خود مشکل ساختاری و ریشه‌یی را به فرد یا افراد تقلیل می‌دهند. واقعیت این است که اقتصاد ایران با بحرانهای جدی ساختاری رو‌به‌روست و مشکل وجود و یا میدان‌داری افراد نیست...در واقع علت بحرانها و مشکلات اقتصادی تنها افراد سودجو و فرصت‌طلب نیستند بلکه سوء تدبیر مدیران طی چهار دهه گذشته تاثیر بیشتری دارد. بدون استثنا مدیریت اقتصادی کشور در دولتهای مختلف دارای اشکال‌های اساسی بوده است. در ایران اقتصادی شکل گرفته مبتنی بر تصاحب دائمی مالکیت از عموم مردم به نفع دولت و یا افراد خاص مرتبط و این مدلی اقتصادی بوده است که از دهه ۶۰مستقر شده، تحکیم پیدا کرده و تا کنون هم با قدرت به راه خود ادامه داده و به پیش می‌رود... با تغییر این یا آن وزیر هم حرکتی ملموس و اصلاحی صورت نخواهد پذیرفت. واقعیت امر این است که مشکلات فراتر از تغییر چند وزیر یا معاون و مدیرکل و یا ترمیم کابینه است. مساله، ساختارهای بنیادی و بیماریهای مختلف حاکم بر جامعه ایران و اقتصاد کشور است. کشور با بحرانهایی در بخش اقتصادی رو‌به‌روست که تغییر افراد یا تغییر نوع مدیریت نمی‌تواند چاره کار باشد.... در کنار این موارد یک بحران ژئوپلیتیک هم در منطقه شاهد هستیم که می‌تواند تاثیرات بحرانهای ذکر شده را دوچندان کرده و معضلات را تحت‌الشعاع خود قرار دهد... راه‌حل اساسی برون‌رفت از مشکلات کنونی کشور از معبر اصلاح ساختارهای سیاسی می‌گذرد.
اعتماد: جعفرزاده‌ایمن آبادی عضو مجلس: دیوار بی‌اعتمادی مردم نسبت به مسئولان هر روز رفیع‌تر می‌شود... ما به‌کرات این حرف‌ها را از مردم می‌شنویم که این مسئولان بارشان را بسته‌اند و مترصد فرصتی هستند تا از کشور فرار کنند.
جهان صنعت: با گذشت چهار ماه از تلاطم‌های به جا مانده از سال ۹۶و حضور پررنگ آنها در سال ۹۷، هنوز خبری از کنترل و در دست گرفتن بازار از سوی دولت به گوش نمی‌رسد.
هر چند این تنها نمونه‌‌یی از سیاستهای نه چندان مطلوب تیم اقتصادی دولت است که داد تمام حوزه‌های اقتصادی را درآورده است
اما سؤالی که وجود دارد این است که اگر قرار است اعضای تیم اقتصادی دولت تغییر کنند و یکی پس از دیگری با حضور در صحن مجلس در مقابل ضعفهای عملکردی‌شان استیضاح شوند می‌توان به بهبود فضای رخوت‌انگیز اقتصادی کشور امیدوار بود؟ حال آن که تک‌تک حوزه‌های اقتصادی کشور در کام سیاستهای دولتمردان و قدرتمندان گرفتار آمده و اجازه حرکت خلاف جهتی به آن داده نمی‌شود...بنابراین این موضوع هم‌چنان بر سر جای خود باقی می‌ماند که با وجود ثبات ساختارهای سیاستی دولتمردان و با وجود عدم توانایی دولت در تغییر زیربنایی ساختارهای اقتصادی، تغییر صرف افراد نخواهد توانست گرهی از مشکلات باز کند و تنها به اغتشاشات اقتصادی بیشتر در بازار خواهد انجامید...به نظر می‌رسد موضوع بسیار ریشه‌ای‌تر از آن است که با تغییر کابینه اقتصادی و تغییر صرف افراد بتوان دستاوردهای پرباری را نصیب اقتصاد کشور کرد...تیمور رحمانی، استاد دانشگاه تهران و کارشناس امور بانکی و اقتصادی عنوان کرد: حتی اگر از لحاظ قانونی هم استقلال کاملی به بانک مرکزی داده شود یعنی هیچ فردی نتواند در چرایی و چگونگی عملکرد این بانک اثرگذار باشد، باز هم تا زمانی که کل اقتصاد ایران درگیر مسایل و مشکلات است، نمی‌توان انتظار استقلال داشت و اگر هم مستقل باشد، هیچ فایده‌ای ندارد...
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه، اوضاع خراب اقتصادی را در ناکارآمدی باند رقیب و فساد و رانت‌خواری دولت روحانی و شکستشان در برجام دانسته تا نظام و خودشان را در ببرند. یک نمونه در ارگان علی خامنه‌ای
کیهان: آیا قرارگاه ناتوی اطلاعاتی و فرهنگی و نظامی، جایی جز آمریکا و اروپاست؟ چگونه برخی مدیران، دشمنی به این آشکاری و سر موضع بودن را دوست و شریک تلقی یا تلقین کردند؟ در سومین سالگرد توافقی که از ابتدا مرده و عفونت‌زده متولد شد - و با وجود همه عبرت‌های برجام- دولت ما هم‌چنان در تکاپوست با همین اروپا که نوک پیکان ناتو است، معامله و شراکت کند! این هم، از آن طنز‌های تلخ و غمبار روزگار ماست... اگر باید تدبیر و مدیریت محض اقتصادی کرد، بسم‌الله! و اگر با رانت خواران و اخلالگران باید سختگیری روا داشت تا ریشه این قبیل بی‌ثبات سازی‌ها خشکانده شود، باز هم بسم الله، شروع کنند. و اگر هر دو با هم لازم است، باز هم منافاتی با هم ندارد. اما اگر منطق شترمرغی در پیش گرفته شود، نه تدابیر اقتصادی اتخاذ شود و نه پیگیر مجازات مفسدان دانه درشتها باشند، آن وقت داستان فرق می‌کند. بر عکس دیدن صحنه و اشتباه فهمیدن مسأله در شرایط جنگ آشکار دشمن و جولان مفسدان اقتصادی، تهدیدی مهم‌تر از اصل چالش است. مدیریت اجرایی، هم از خلأ تدابیر اقتصادی درست و هم عدم قاطعیت در مبارزه و مقابله با جنگ روانی- اقتصادی تروریستها و اخلالگران نیابتی رنج می‌برد... طی چند ماه اخیر، در اثر سوء مدیریت و پول‌پاشی سردرگم، رانت ۳۰میلیارد دلاری برای عده‌یی فرصت‌طلب فراهم شد تا ظرف چند ماه، هزاران میلیارد پول یا مفت را از سفره سفره و به قیمت ناراضی کردن آنها بدزدند. عجیب این‌که برخی مدیران قاصر یا مقصر، تازه می‌خواهند گارد شفافیت بگیرند! دزد حاضر و بز حاضر! شما که علی‌القاعده می‌دانید این رانتهای هنگفت در حوزه سکه و ارز و خودرو و موبایل و... را به چه کسانی داده‌اید و چه کسانی با شایعه و شانتاژ، موج گرانی مصنوعی راه انداخته و موج سواری کرده‌اند؛ روید‌گریبانشان را بگیرید... اگر قرار باشد در بر همان پاشنه‌ای بچرخد که آقای روحانی ۱۱آبان ۹۵هنگام دفاع از چند وزیر پیشنهادی، برخی اختلاس‌های بزرگ چند هزار میلیاردی را بدهی معوقه خواند و گفت «نمی‌دانم چرا برخی رسانه‌ها، بدهی معوقه را اختلاس می‌نامند؟ بدهی معوقه‌ای بوده، می‌گویند اختلاس است»، یا وزیری بگوید «دستگیری و زندانی کردن برای برخورد با بدهکاران بانکی متخلف اشتباه است»، آن وقت تکلیف برخورد با متخلفان دانه درشت و باز پس‌گیری بیت‌المال و بازگرداندن آرامش و ثبات به عرصه اقتصاد، هم‌چنان مبهم باقی می‌ماند.
یک روزنامه همسو با باند روحانی ادعاهای ولایتی در مورد دستاورد ملاقاتش با پوتین را به تمسخر گرفته:
جمهوری اسلامی: پنجاه میلیارد دلار!؟
سفر آقای ولایتی به مسکو قطعاً با اهدافی متناسب با وظایف دستگاه دیپلوماسی کشور صورت گرفت
قطعا برخلاف نظر برخی تحلیل‌های جریان انحصارطلب، این سفر هیج ربطی به‌عملکرد وزارت‌خارجه و دولت ندارد آنها کار خودشان را بهتر از هرزمان دیگری انجام می‌دهند و حتماً اجازه نخواهند داد سیاست خارجی کشور را جریانهای جنگ‌طلب خارجی و داخلی جهت بدهند.
ولایتی در مصاحبه‌های خود، گذشته از اعلام مواضع تکراری مثل عبور نفت از تنگه هرمز و امثال آن، از توافق با روسیه در مورد سرمایه‌گذاری ۵۰میلیارد دلاری روس‌ها در ایران خبر داد، خبری که به همان اندازه که با بوق و کرنای مخالفان دولت مورد استقبال قرار گرفت، موجب تعجب ناظران سیاسی و اقتصادی شد و نهایتاً هم روس‌ها ضمن تکذیب چنین توافقی از برنامه نفت در برابر کالا سخن گفتند! و در بعد سیاسی هم موضوع فشار پوتین برای خروج ایران از سوریه را در دیدارش با ترامپ پیش‌بینی نمودند.
هر چه باشد نظام اسلامی باید خود را برای روزهای سخت پیش‌رو آماده نماید...و نیازی هم نیست توافقات مبهم را دستمایه موفقیت‌آمیز بودن یک مأموریت قرار دهیم و افکار عمومی را به اشتباه بیاندازیم. بهتر است هرکس به وظیفه خودش عمل کند هیچ فرد و نهادی طلب‌کارانه سخن نگوید.
