در روزنامه‌های حکومتی روز پنجشنبه چهارم بهمن مهم‌ترین عنوانها اختصاص دارد به دعواهای باندی بر سر لوایح FATF، نامهٔ وزرای روحانی به خامنه‌ای برای تصویب لوایح، اجلاس ورشو و حمله به روحانی. در کنار اینها مطالبی در مورد وضعیت اقتصادی و بسته اروپا هم دیده می‌شود.
در روزنامه‌های جوان و کیهان از باند ولی‌فقیه ارتجاع مطالبی در مورد شکست اجلاس ورشو و شرکت نکردن بسیاری از کشورها درج شده است. آرمان از باند روحانی به گوشه‌یی از موقعیت رژیم در تعادل‌قوای سیاسی در این اجلاس را درج کرده و از جمله نوشته است: « هدف اصلی آمریکا، بین‌المللی کردن مسأله است که تا کنون هم در این باره موفقیتهایی هم داشته‌اند... در مورد ۳کشور مهم اروپا آلمان، انگلستان و فرانسه که از طرف‌های ایران در توافقنامه برجام هم محسوب می‌شوند، باید گفت حتماً هیأتی را به ورشو خواهند فرستاد(تا کنون سطح هیأتها مشخص نشده است). هدف اصلی این است که آمریکا از طریق لهستان، کشورهای مهم و قدرتمند اروپا را هم وارد بازی خود کند. احتمال حضور سطح بالای سایر کشورهای اروپایی در این اجلاس زیاد است. در آن صورت امکان توفیق آمریکا زیاد خواهد بود... اما این‌که ایران باید کاری در این زمینه برای شکست اهداف آمریکا در ورشو انجام دهد؛ حقیقت این است که کار چندانی نمی‌توان انجام داد».
هیچ یک از روزنامه‌های حکومتی جواب خامنه‌ای به وزرای روحانی در مورد تصویب لوایح را درج نکرده‌اند. فقط کیهان اشاره تلویحی به آن کرده و روزنامه‌های باند خامنه‌ای باند رقیب را برای نامه‌نگاری به ولی‌فقیه ارتجاع مورد حمله قرار داده‌اند:
کیهان با تیتر « نفرمودید پاسخ چه بود؟» نوشته است: « کیهان با واسطه از یک مقام نزدیک به دولت شنیده است که رهبر انقلاب از نویسندگان نامه پرسیده‌اند اگر لوایح مورد اشاره تصویب بشود آیا مشکلی را حل خواهد کرد؟ و آقایان پاسخ داده‌اند که هیچ مشکلی را حل نمی‌کند».
نگاهی به سایر عنوانها در این زمینه:
کیهان: دولت به‌جای نامه‌نگاری پاسخ بدهد چه تضمینی هست که غرب عهد‌شکنی نکند؟!
کیهان: شگرد راه بینداز و جا بینداز برای تکرار خسارت محض
سیاست روز: «برجام درس عبرت نشد حالا برای گروه اقدام ویژه مالی نامه‌نگاری می‌کنند!» این روزنامه از پاسخ اعلام نشدهٔ خامنه‌ای نتیجه گرفته است: « از روند اقدامات مشخص است که هنوز ابلاغیه پذیرش اف.ای.تی.اف در کار نیست».
سیاست روز در یک مطلب دیگر با عنوان « سرانجام لوایح چهارگانه» با ضدو نقیض گویی نوشته: « پیش‌بینی می‌شود با سیاست‌هایی که در قبال لوایح چهارگانه (اف.ای.تی.اف) صورت گرفته است، سرانجام به نتیجه برسد و تصویب نهایی شود».
همین ضد و نقیض گویی در مورد بستهٔ اروپا در روزنامه‌های امروز رژیم دیده می‌شود:
ایران نوشته است: « فرانسه تا کمتر از ۷روز SPV را راه‌اندازی می‌کند».
جمهوری اسلامی نوشته است: « دولت سوئیس، دیروز اعلام کرد سازو کار مستقل مالی خود را با ایران به نتیجه رسانده و آلمان نیز به‌عنوان ریاست سازو کار مالی اتحادیه اروپا مشخص شده است».
روزنامه‌های هر دو باند حاکم اعترافات ماجدی سفیر قبلی رژیم در آلمان را در مورد نقش رژیم در تروریسم در خاک اروپا و ضرورت پذیرفتن هژمونی آمریکا را انعکاس داده‌اند.
کیهان ضمن حمله به او نوشته است: « سفیر سابق نظام در آلمان که به‌تازگی مسئولیت خود را واگذار کرده طی گفت‌و‌گویی درباره مسائل فی‌مابین جمهوری اسلامی با اروپا و آمریکا، به‌گونه‌یی طرف غربی را گرفته که مشخص نیست وی سفیر ایران بوده یا نماینده دشمن؟».
ابتکار هم به نقل از او از جمله نوشته است: « من نمی‌خواهم مسائل را بازگو کنم ولی این اتفاقات باعث شده که اعتماد اروپایی‌ها به ایران از بین برود. با دو، سه عمل اشتباه، اعتمادی که در حال ایجاد شدن بود از بین رفت. باید به کسانی که معتقدند با انجام برخی از عملیاتها و یا خودسریها می‌توان منافع ملی کشور را تأمین کرد، به صراحت گفت تصور آنها اشتباه است».
روزنامه‌های باند روحانی هم‌چنان بر ضرورت تصویب لوایح تأکید کرده و به باند رقیب حمله کرده‌اند:
آرمان در مقاله‌یی به قلم اکبر ترکان مشاور روحانی اذعان کرده است: « این‌طور نیست وقتی به لوایح چهارگانه بپیوندیم امکان شکستن تحریم‌ها و امکان ارتباطات بانکی ما در دنیا فراهم و دیگر مشکل بانکی‌مان حل می‌شود. اگر کسی این‌طور فکر کند، فردا این اتفاق نمی‌افتد و از مردم شرمنده می‌شویم. بلکه معتقدم با تصویب این لوایح و پیوستن ما، دشمن برای اعمال فشار دچار محدودیت می‌شود ولی اگر نپیوندیم برای آمریکایی‌ها شرایطی فراهم می‌شود که اعمال فشارشان را تشدید کنند. چون وقتی به این پیمانها نپیوندیم، اصلاً همکاری بانکی‌مان زیر سؤال می‌رود و با قواعد بانکی دنیا نمی‌توانیم کار کنیم. در نتیجه نپیوستن ما، کار آمریکایی‌ها را در تشدید تحریم‌ها تسهیل می‌کند».
آرمان در مطلب دیگری با عنوان «تافته جدا بافته نیستیم» نوشته است: « اگر CFT و پالرمو و موارد دیگر از این قبیل را قبول ندارند، جایگزینی هم ارائه نمی‌دهند که ببینیم چگونه می‌توانیم از مجازاتهایی که در صورت نپیوستن در نظر گرفته، رهایی پیدا کنیم». این روزنامه در انتها نتیجه گرفته: « قطعاً مجازاتهایی که در نظر گرفته شده برای منافع ملت ایران زیانبار خواهد بود و به تعبیر رئیس‌جمهور خوب یا بد باید پذیرفت».
