در روزنامه‌های حکومتی روز چهارشنبه ۲۱شهریور، بیشترین عنوانها و مطالب به بحران اقتصادی اجتماعی و ربط آنها با تحریمها و اف.ای.تی.اف اختصاص یافته است. در کنار این عنوانها رفتن یا نرفتن آخوند روحانی به اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل موضوع مناقشه روزنامه‌های دو باند حاکم است. اعتراف به تداوم رانت و فساد هم در روزنامه‌های چهارشنبه دیده می‌شود.
در روزنامه هر دو باند حاکم تلاش برای فرافکنی قیام مردم بصره و در هم کوبیدن مراکز رژیم و ایادیش در این شهر دیده می‌شود. موضوع امید و ناامیدی مردم و نتیجه دخالتهای رژیم در سوریه هم از دیگر موضوعات روزنامه‌های همسو با باند روحانی است:
اعتراف به تداوم فساد و رانت:
کیهان: رئیس سازمان امور مالیاتی خبر داد: ۴هزار شرکت کاغذی برای فرار از مالیات
رسالت: رانت ۳۰هزار میلیارد تومانی در جیب پتروشیمی‌ها
جوان هم در زیر تیتر «رد گم کنی دولت در چالش بازار ارز و پتروشیمی‌ها» از انتقاد پوشالی روحانی به پتروشیمی‌ها پرده‌برداری کرده و نوشت: «رئیس‌جمهور و بسیاری از مسئولان دولت نسبت به کم‌کاری پتروشیمی‌ها در بازار ارز در موضع انتقاد قرار گرفته‌اند، اما هیچگاه به این پرسش پاسخ نمی‌دهند رابطه این شرکتها با نهاد دولت چگونه است. بیش از ۹۰درصد مجتمع‌های پتروشیمی متعلق به وزارتخانه‌های نفت، کار و رفاه اجتماعی و وزارت دفاع است که زیر نظر صندوق‌های بازنشستگی قرار دارند».
جهان صنعت در مورد وضعیت ناتوان زیرساختهای اقتصادی و صنعتی در مواجهه با تحریمها نوشته است« این خطر وجود دارد که در صورت حل نشدن مسالمت‌آمیز اختلافات ما با آمریکا و گسترده شدن دامنه تحریم‌های آن کشور، سازندگان ماشین‌آلات و تجهیزات خطوط تولید محصولات مختلف هم‌چون بانکها و مؤسسات مالی جهان، از ادامه همکاری با ما خودداری ورزند و از این طریق شرایط فاجعه‌بارتر از وضعیت کنونی را برای صنعت و تولید ما به وجود آورند». جهان صنعت در ادامه ادعای مقامات حکومتی را به چالش کشیده و نوشته است« طنز بزرگ این میزان وابستگی آنجاست که برخی از دولتمردان و زمامداران ما بی‌توجه به این واقعیت تلخ شعار خودکفایی و بی‌نیازی به خارج سر داده‌اند».
رفتن و نرفتن روحانی به آمریکا در روزنامه‌های همسو با باند روحانی با اظهارات هراس‌آلود پاسدار علایی سرکرده پیشین ستاد مشترک سپاه در روزنامه‌های این باند برجسته شده است:
شرق: تداوم جنگ در غیاب دیپلوماسی – سردار غلایی: استراتژی هاشمی پایان جنگ با برتری نظامی و از طریق مذاکره بود
مردم‌سالاری: تحلیل حسین علایی از وضعیت کشور: نظام باید تصمیمات بزرگ بگیرد
روزنامه همدلی هم در مقدمه اظهارات پاسدار علایی شرایط انفجاری جامعه را گوشزد کرده و از جمله نوشته است: « شرایط و وضعیتی که امروز بر فضای اقتصادی و سیاسی ایران حاکم است، شرایط مناسبی نیست. هر چقدر هم خوش‌بینانه نگاه کنیم، نمی‌توان واقعیتها را نادیده گرفت. مدتی است که مردم خیلی عصبانی هستند. در خصوص شفافیت، بودجه، دستگاهها، آقازاده‌ها و بقیه مسائل، مردم خیلی واکنش‌های سریع و تندی دارند. بنابراین باید راهی برای برون‌رفت از این مسائل یافت». این روزنامه سپس گوشه‌یی از اظهارات پاسدار علایی را به‌نقل از سایت حکومتی جماران انعکاس داده که از جمله گفته است« وضعیت یک تغییرات اساسی کرده است؛ که باید استراتژی ما برای خاتمه دادن به این بحران روشن باشد. البته ممکن است نیاز نباشد که اعلام شود. ولی تصمیم‌گیرندگان باید بدانند که این رفتار ترامپ خیلی جدی است و برای مدیریت آن باید استراتژی مشخصی داشت. نظام باید در حوزه‌های مختلف تصمیمات بزرگ بگیرد و نگران این تصمیمات بزرگ نباشد. در حوزه‌های اقتصادی، سیاست داخلی و سیاست خارجی باید تصمیمات بزرگ بگیرند و بعضی از خواسته‌های مردم در حوزه‌های مختلف را همراهی کنند و به جای این‌که آن خواسته‌ها تبدیل به مطالبات شود آنهایی که قابل حل است را حل کنند. ساختار کشور روان و چالاک نیست. پای صحبت هر کدام از مسئولان فعلی نظام و یا سیاسیون که می‌نشینیم ضرورت اتخاذ تصمیمات بزرگ را گوشزد می‌کنند. این به ساختار کشور ما بر می‌گردد که شاید تصمیم‌گیری در آن مقداری سخت باشد. همه می‌دانیم که ساختار اداره کشور ما ساختار روان و راحت و چالاکی نیست. بالاخره در آینده باید این مسأله را حل کرد. شاید الآن کار سختی باشد؛ ولی بالاخره بخش عمده‌‌یی را همه باید کمک کنند تا رهبری تصمیم بگیرد».
سایر روزنامه‌های همسو با روحانی بر ضرورت رفتن او به اجلاس سازمان ملل و حتی حضور در جلسه شورای امنیت به ریاست ترامپ تأکید کرده‌اند:
آرمان به‌نقل از کارشناسان تیتر زده: روحانی فرصت نیویورک را از دست ندهد
و ابتکار هم با تیتر « تجربه بهره‌مندی از تریبونهای جهانی» بر همین موضوع تأکید کرده است.
در مورد چشم‌اندازهای دخالت رژیم در سوریه و همکاریش با روسیه روزنامه اعتماد از باند روحانی نوشته است: « سفیر سابق ایران در سوریه در مورد نگرانی‌هایی که در خصوص این همکاری وجود دارد، گفت: عمده‌ترین نگرانی‌های ما محدود بودن این همکاریها در خصوص سوریه است. ما شاید در خصوص تثبیت حاکمیت در سوریه فعلاً امکان همکاری داریم اما پس از آن مشروط به شرایط مختلفی است که در آینده پیش خواهد آمد. از سوی دیگر در عمل، روس‌ها در بخش‌های میدانی و سیاسی بعضاً ما را دور می‌زنند. در برخی موارد تصمیم‌هایی اتخاذ می‌کنند که بعداً به ما اعلام می‌کنند، استمرار این وضعیت ممکن است یک نوع عدم اعتماد میان طرفین را ایجاد کند». این روزنامه در ادامه به‌نقل از شیبانی سفیر سابق رژیم در سوریه افزوده است« جمهوری اسلامی علاقه‌مند است که این همکاری را به‌نحوی استراتژیک بداند، اما روسیه این نگاه را به ایران ندارد که این خود یک نگرانی مهم است. در مرحله پایانی بحران، ایران در چند موضوع با روسیه اختلاف دیدگاه دارد که یکی از آنها ماهیت آینده سوریه است. التزامات روسیه در صحنه بین‌الملل و به‌خصوص در بحث اسراییل یکی دیگر از موضوعات چالش برانگیز است و یک چالش دیگر با روس‌ها قانونمند کردن حضور ایران در سوریه است. از نظر من این‌که عنوان می‌کنند ایران ۸۰کیلومتر از جولان فاصله داشته باشد، اگر تبدیل به قانون شود خطرناک خواهد بود. مسأله کردی دیگر نقطه اختلاف ایران و روسیه است. روس‌ها به شکل جدی در حال کار با کردها هستند و رویکردشان این است که به کردها حداکثر امتیاز تا مرحله فدرالیته شدن داده شود که در قانون اساسی پیشنهادی روسیه نیز این رویکرد در نظر گرفته شده است».
اذعان به وضعیت وخیم کارگران و سیاست‌های ضدکارگری نظام همراه با نمایش مسخره «امید دادن به مردم» موضوع روزنامه‌های باند همسو روحانی است.
اعتماد در مورد اظهارات روحانی و جهانگیری برای «تزریق امید» به مردم به قلم عباس عبدی با عنوان« امید درمانی دولتی معنا ندارد» از جمله نوشته ست:« دولت باید نشان دهد کارایی لازم را دارا بوده و می‌تواند از موانع و بحرانهای موجود عبور کند. اما متأسفانه واقعیت آن است که چنین موضوعی اکنون در حکومت وجود خارجی ندارد... اولین پرسش این است که آیا دولت خودش به آینده امیدوار است که حال قصد امیدوار کردن مردم را دارد؟..ما شاهد اختلافات گسترده در دولت هستیم. در کدام دولت این حجم از اختلافات وجود داشت؟ وزیر بهداشت علیه یک وزیر دیگر صحبت می‌کند وزیر راه علیه دیگری است. این داستان در اکثر موارد ادامه دارد. آیا این دولت امید دارد که حالا قصد تزریق امید به جامعه را دارد؟ این دولت نیاز به یک‌سری تغییرات اساسی در درون خود دارد. من کاری به بخش‌های دیگر حاکمیت ندارم و بعید می‌دانم بخش‌های دیگر به سهولت اصلاح شوند...» این مقاله در انتها به دعواهای درونی رژیم گریز زده و افزوده است« در شرایط کنونی دست ما تنها به دولت می‌رسد نه سایر قوا و ارکانهای حاکمیت. باقی ساختار‌های حاکمیت هر کاری که دوست دارند انجام می‌دهند و حرف‌شنوی نیز ندارند. در شرایطی که در روزهای آتی حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور ایران عازم نشست سالانه سازمان ملل است، ناگهان سه نفر که ابعاد پرونده آنها برای افکار عمومی مشخص نیست، اعدام می‌شوند. چرا این اقدامات صورت می‌گیرد؟ فعلاً زور ما به سایر ارکان نمی‌رسد و آنها نیز مشغول فعالیت‌های خودشان بوده و این رفتارها نیز هزینه‌هایی را به کشور تحمیل می‌کند».
