728 x 90

مروری بر رسانه‌های حکومتی – دوشنبه ۳۱تیر۹۸

روزنامه های حکومتی
روزنامه های حکومتی

روزنامه‌های حکومتی در روز دوشنبه،۳۱تیرماه، مهم‌ترین عنوانهای خود را به موضوع ربودن نفتکش انگلیسی اختصاص داده‌اند. رابطه با آمریکا موضوع دیگر روزنامه‌های هر دو باند حاکم است.

بحرانهای اقتصادی اجتماعی همراه با خبرهای تداوم غارت و چپاول موضوع مشترک روزنامه‌های حکومتی در روز دوشنبه است.

آفتاب اقتصادی: ضعف دستگاههای نظارتی دلیل اصلی دزدیها

ابرار: افزایش چندبرابری نرخ اجاره مسکن مردم را چادر نشین کرده است

ابتکار: پای مافیای دارو روی قلب سلامت، باز هم پای ارز دولتی در میان است

کیهان: نابودی ۱۲۰هزار تن داروی دامی تولید داخل با اختصاص ارز دولتی به واردات

کیهان: در حالی که رئیس‌جمهور اخیراً مدعی شده اجاره بهای مسکن در تهران به‌طور میانگین ۳۰درصد افزایش یافته است بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد این رقم نه ۳۰درصد بلکه بین ۷۰تا ۱۲۰درصد است.

عصر ایرانیان: فروش ۴۰هزار کانتینر کالای ممنوعه با امضای وزیر اقتصاد

 

اذعان به انزوای اجتماعی رژیم و وحشت از پیآمد آن و شکست نمایش حکومتی گفتاردرمانی موضوع روزنامه‌های هم‌سو با باند روحانی است:

ایران: جامعه ما به سبب تنگناها و تهدیدها یا بر پایه شتابندگی تحولات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و فرهنگی با روندهای گسیخته‌ساز روبه‌رو است

ابتکار: فقر تئوریک، ضعف مدیریتی، ناکارآمدی اجرایی و ملاحظه‌کاری بیش از حد بزرگان و زعمای اصلاح‌طلب، عرصه را برای این جریان سیاسی بیش از هر زمان دیگری تنگ کرد. حالا کار به جایی رسیده است که هر کلام و سخنی که از این اردوگاه به گوش می‌رسد با موجی از حملات بزرگ و کوچک در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های عمومی روبه‌رو می‌شود.

همدلی: مشکل عمده کشور این است که هیچ‌یک از مشکلات جامعه از زبان فرد یا کسی که از اعتماد عمومی بالایی برخوردار باشد که تقاضا و توصیه وی مورد حمایت جامعه قرار گیرد و جذاب و مؤثر باشد، بیان نمی‌شود.

ایران: فاضل میبدی: اعتماد مردم که تنها به‌خاطر اقتصاد سلب نمی‌شود. سلب اعتماد یعنی آنچه که در دادگاه‎ها می‎بینند، آنچه از مجلس و عملکرد نمایندگان می‎بینند.- احمد خرم: گفتگوی سیاسی مؤثر باید خود بازتابی از گفتگوهای خرد کف جامعه در ساحت‌های متفاوت باشد و غیر از این چیزی جز خودگویی و خودخندی نخبگان سیاسی و صنفی نیست، مجموعه‌ اینهاست که اعتماد مردم نسبت به حاکمیت را سلب می‎کند.

همدلی: هادی غفاری: انتخابات سرد نعوذبالله مردم را به فکر براندازی می‌اندازد

 

در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع، برای این اقدام رژیم تعریف و تمجید کرده و فیگور اقتدار گرفته‌اند. روزنامه‌های باند روحانی هم این اقدام را محکوم نکرده‌اند بلکه از پیامدهای آن ابراز نگرانی کرده و توصیه به غلط کردم گویی و عقب‌نشینی کرده‌اند.

سیاست روز: رئیس مجلس: سپاه جواب انگلیسیها را داد

آرمان: در شرایط کنونی امتیاز بریتانیا آن است که عضو دائم شورای امنیت بوده بنابراین دست آنها بازتر است. همین که چنین موضوعاتی در شورای امنیت سازمان ملل ‌متحد مطرح و جلساتی در این رابطه تشکیل می‌شود حتی اگر به صدور قطعنامه نینجامد بلکه به صدور بیانیه‌یی نیز ختم شود به هر حال یک موفقیت سیاسی و دیپلماتیک برای بریتانیا در پی دارد.

آفتاب یزد: ممکن است انگلیس مسائل را به دادگاه بین‌المللی و شورای امنیت بکشد. معتقدم وقت مبادله است و دیگر نباید به تنشها که انگلیس آغازگر آن بوده است اضافه کرد. مگر آن که مسائلی در میان باشد و کسانی نخواهند اساساًً مشکل ایران و انگلیس حل و فصل شود. باید به فکر چاره اندیشی بود.

جهان صنعت:‌ زنگنه: ایران باید نسبت به ماجرای نفتکش‌ها حساس باشد

ستاره صبح: اقدام انگلیس در ارائه نامه به شورای امنیت و ابراز شکایت از اقدام ایران به توقیف نفتکش انگلیسی در تنگه هرمز مسأله مهمی است که نباید به‌سادگی از کنار آن گذشت. ادامه توقیف کشتی انگلیسی مسائل حقوقی در عرصه بین‌المللی برای ایران ایجاد می‌کند، پس بهتر است که به توقیف نفتکش انگلیسی ادامه نداد. در این بین بسیاری از نشریات داخلی با شادکامی از اقدام متقابل ایران علیه انگلیس می‌نویسند. با توجه به اظهارات غیرکارشناسانه که بسیاری از چهره‌های سیاسی با جهت‌گیریهای خاص مطرح کرده و می‌کنند، نوعی جهت‌گیری مثبت به نفع انگلیس می‌تواند باشد

 

وضعیت بن‌بست نظام در ضدو نقیض گویی روزنامه‌های حکومتی در مورد آمریکا دیده می‌شود:

آرمان: برخی از ما درها را به روی خود بسته و از دنیا بی‌خبریم. ضمن این‌که بیشتر رسانه‌ها به موضوعات سطحی می‌پردازند. چرا ما در مطبوعات آمریکا هیچ‌گونه نفوذی نداریم. اولین مشکل ما مشکل رسانه‌یی است. بخش تبلیغات خارجی کشور ضعیف است. ایران نباید در مذاکره را با آمریکا ببندد. ایران می‌تواند از فرصت میانجیگریهای احتمالی پیش آمده هم‌چون عمان استفاده نماید.

آرمان: رویارویی فعلی بدان‌جا رسیده که هر نوع تراکنش مالی، بانکی، نفتی و سرمایه‌گذاری با مجوز وزارت خزانه‌داری آمریکا میسر است. آیا این مطلوب ماست؟ در میان‌مدت و درازمدت چه نوع بهینه‌سازی به ارمغان می‌آورد؟ Undo کردن این وضعیت فعلی چه میزانی از فکر، اهتمام، فعالیت سیاسی و مذاکره را می‌طلبد؟ تا چه مدتی کشور می‌تواند بدون درآمد مطلوب پیش برود؟ آیا برای تقابل با نظم موجود جهانی، حد و مدتی تعیین شده است؟ اصولاًًًً آخر این تقابل چیست؟

همدلی: خیلی از کشورها به‌لحاظ تجاری مجبور به داد و ستد با آمریکایی‌ها هستند و به همین دلیل، طبیعی است که ترجیح‌شان ادامه تعامل با آمریکا باشد تا با ایران که در فضای تجارت جهانی حرف زیادی برای گفتن ندارد. بنابراین باید گفت، کاخ‌سفیدنشین شدن ترامپ باعث افت شدید درآمد ارزی ایران شد.

										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/32c87650-c0df-4c3a-b282-f4ef7c8ec28b"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات