روزنامه‌های حکومتی پس از سه روز تعطیلی، حجم قابل توجهی از مطالبشان را به تکرار خبرهای روزهای قبل اختصاص داده‌اند. در میان این خبرها، برجسته‌ترین موضوع تصویب قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه رژیم است. در روزنامه‌های باند مغلوب و هم‌سو با روحانی ابراز وحشت از پیامدهای آن برجسته‌ترین وجه است. هم‌چنین باند خامنه‌ای را مسئول پیامدهای آن برای نظام دانسته‌اند.
اعتماد با تیتر مین «گذاری در مسیر پیش روی تهران» از قطعنامه ابراز وحشت کرده و روزنامهٔ حکومتی آرمان نوشته است: «اتفاقات اخیر در عرصه بین‌الملل علیه ایران د‌و موج دارد که این موج د‌و شاخ دارد؛ یکی ایجاد ناآرامی‌هایی است که در لبنان، سوریه و به‌طور وسیع‌تر در آیند‌ه در عراق به راه خواهد افتاد. نوع دیگر آن این است بازیگران عرصه بین‌الملل در فضای بین‌المللی د‌یپلماسی جد‌ید‌ی را شروع کرد‌ه‌اند و مهم‌ترین بخش آن نیز اظهارنظری است که دبیرکل سازمان ملل در خصوص ناآرامی‌های تابستان گذشته عربستان و نقش (نظام) در آن مطرح کرد. نوع دیگر نیز رویکرد آژانس نسبت به (نظام) است و بنابراین قابل پیش‌بینی بود که کشورهای اروپایی پیش‌نویس قطعنامه‌یی را علیه ایران خواهند داد که به تصویب هم برسد.
حال که این قطعنامه به تصویب رسید، صحبت بر سر این است که آیا بعد از صد‌ور این قطعنامه، پرونده (نظام) به شورای امنیت خواهد رفت یا خیر.
گزینه‌های اقد‌ام (نظام) محد‌ود است. یکی از این راه‌ها این است که از NPT خارج شود و پرونده به شورای امنیت و ذیل فصل هفتم منشور می‌رود که ممکن است به سطوح بالاتری از تنش برسد. لذا این کار اساساً به نفع (نظام) نیست و نباید اتحاد‌یه اروپا را از دست بد‌هیم... با بستن د‌رهای د‌یپلماسی معجزه‌ای صورت نمی‌گیرد لذا باید منفذهای د‌یپلماتیک باز باشند. از طرفی این د‌رست است که این قطعنامه روی توافق برجام تاثیر می‌گذارد اما به نفع ما نیست که برجام از هم پاشید‌ه شود»...
روزنامه حکومتی ستاره صبح هم نوشته است: « به نظر می‌رسد احتمال ارجاع پرونده هسته‌ای (نظام) به شورای امنیت بیشتر شده است... در شرایط پیچیده و بحرانی کنونی، (نظام) باید از یک‌سو با آژانس و شورای حکام وارد مذاکره شود و از سوی دیگر دل به حمایت روسیه و چین نبندد».
جهان صنعت هم به‌نقل از فریدون مجلسی دیپلمات پیشین رژیم نوشته است: « «این نشان می‌دهد که سیاستمدارانی که خود را تحت حمایت چین و روسیه می‌دانستند از رفتارهای عملی آنان در صحنه درس نگرفتند و در حال حاضر یا باید به این خواسته‌های شورا تن دهند یا برای راه‌حل نهایی آماده باشند». وی در پاسخ به این‌که راه‌حل نهایی دقیقاً چیست؟ گفت: «این‌که راه‌حل نهایی دقیقاً چیست را نمی‌دانم اما قطعاً در عرصه بین‌المللی راه‌حل نهایی معنی خوبی ندارد. مثلا وقتی آلمان تصمیم گرفت که کل یهودیان را بسوزاند و از بین ببرد اسم آن را راه‌حل نهایی گذاشتند». مجلسی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر این‌که (نظام) از بین تن‌دادن به خواسته‌های شورا و راه‌حل نهایی کدام را انتخاب می‌کند؟ گفت: «من واقعاً دیگر نمی‌توانم درک کنم که آیا منافع ملی ایران مطرح است یا منافع عرب‌ها و فلسطین. ظاهراً (نظام) آن منافع را ترجیح داده و خودش را برای ایثار آماده می‌کند.
«وقتی که چین و روسیه هم نظر مخالف بدهند و آنان نپذیرند یعنی باید منتظر محاصره دریایی، هوایی و اقداماتی مثل آنچه در لیبی صورت گرفت، باشیم».
در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه هم ضمن دود و دم و شعار ضرورت خروج از برجام و پادمان NPT نسبت به تشدید انزوای جهانی رژیم و همسویی روسیه اذعان شده است.
وطن امروز به قلم مهدی محمدی عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌یی نوشته است: « پس از ۱۷سال که از آغاز پرونده هسته‌یی ایران می‌گذرد، دوباره در نقطه‌ای قرار گرفته‌ایم که گویی این پرونده مجدداً در حال آغاز شدن است. ژوئن۲۰۲۰ از این حیث چندان تفاوتی با ژوئن۲۰۰۳، یعنی زمانی که آژانس در دوره مدیرکلی «البرادعی» اولین قطعنامه را علیه ایران صادر کرد، ندارد. بازیگران هم تقریباً شبیه هم هستند:
بر اثر تجربه برجام، مدل اعتمادسازی به‌طور کامل اعتبار خود را از دست داده».
روزنامهٔ جوان وابسته به سپاه پاسداران به قلم یاسر جبراییلی مشاور پاسدار رضایی در مجمع تشخیص نوشته است: «از آنجایی که فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت قطعنامه‌های تحریمی سازمان ملل، به‌معنای پایان رسمی برجام است
غربی‌ها مکانیسم ماشه را صرفاً در صورت ناکامی سناریوی دوم یا نیافتن راه سوم فعال کنند.
سناریوی دوم، تصویب یک قطعنامه و اعمال تحریم‌های تسلیحاتی جدید علیه ایران است. آمریکا پیش‌نویس قطعنامه‌یی را برای تحریم دائمی تجارت تسلیحات از سوی ایران آماده کرده و میان اعضای شورای امنیت توزیع کرده است. این سناریو، ارتباط تنگاتنگی با ادعا‌های جدید آژانس و نیز گزارش دبیرکل سازمان ملل درباره منشأ ایرانی موشکهای شلیک شده به آرامکوی عربستان دارد. آمریکا از طریق آژانس به‌دنبال بازگشایی مجدد پرونده «ابعاد نظامی احتمالی» (PMD) است که تیم مذاکره‌کننده ایرانی مدعی بود بسته شده است. گزارش گوترش، دبیرکل سازمان ملل نیز به‌دنبال تهدید جلوه دادن ایران برای همسایگان است. غربی‌ها به‌دنبال این هستند که از این طریق، فضایی را ایجاد کنند که ضرورت تمدید تحریم تسلیحاتی ایران پذیرفته شود و چین و روسیه نتوانند قطعنامه تمدید تحریم تجارت تسلیحات علیه ایران را وتو کنند».
بالا‌گرفتن مخالفت علنی کارگزاران رژیم علیه سیاست‌های ضدمردمی روحانی و خامنه‌ای در کشاندن مردم به قربانگاه کرونا از دیگر مطالب روزنامه‌های امروز است.
ستاره صبح به‌نقل از یک عضو شورای قلابی شهر بندرعباس نوشته است: « حیات اقتصادی کشور را بر روی تابوت مردم هرمزگان بنا نکنید،
این‌که نمی‌شود، چون قطب اقتصادی هستیم و درآمد کشور از اینجاست، مردم را به کام مرگ بکشانیم».
بحران «سریال زن کشی» در نظام آخوندی و گرانیها از دیگر موضوعات روزنامه‌های حکومتی امروز است.
همدلی نوشته است « سریال زن‌کشی در ایران تمامی ندارد، دشنه و تبر و داس‌ها به کار افتاده‌اند تا با بهانه‌های ناموسی سر دختران و زنان را از تن جدا کنند».
و سیاست روز هم در مورد موج گرانیها در مورد دستور درمانیها روحانی اذعان کرده است: «بعد از بازار آرزو سکه، بازار خودرو؛ بازار گوشت و مرغ و بازار الکل و ماسک و بازار لوازم خانگی و ... طی هفته‌های اخیر بازار مسکن با رشد افسار گسیخته‌ای روبه‌رو شده
برآیند اتفاقات این نکته را نمایان می‌کند که اگر قرار بود این بازار به آرامشی برسد با همان دستور اول م ی توانست کارگشا باشد اما این‌که چنین اتفاقی رخ نداده و عملاً در بازه زمانی کوتاه دستورالعمل دوم صادر شده نشان از آن دارد که کار هدایت این بازار از دستور و دستورالعمل گذشته و باید علاج تازه‌ای برای آن جست».
و بالاخره فضاحت فساد نظام در پرونده طبری مورد اذعان اغلب روزنامه‌های حکومتی است.
همدلی نوشته است: «در مقابل این پرونده‌هایی که این روزها مردم می‌شنوند، آنها که باید به موقع می‌دیدند، کجا بودند؟ دستگاههای نظارتی و بازرسی کجا بودند؟ در جلسه سوم این دادگاه، نماینده دادستان خبر از رشوه‌های چند میلیارد تومانی در سال‌های ۸۳ تا ۸۶ داد، یعنی آن چیزی که امروز به دادگاه کشیده شده است، مربوط به بیش از پانزده سال پیش است و اگر در نظر بگیریم که جناب طبری تا همین حدود یک سال‌ونیم پیش، در سمت خود در قوه قضاییه به رتق و فتق امور می‌پرداخته است، حال سخن این است که آن همه دستگاههای نظارتی و بازرسی که باید این فسادها را رصد بکنند، چه می‌کرده‌اند؟».
