روزنامه‌های حکومتی در روز پنجشنبه ۲۵اردیبهشت، در یک کر هماهنگ شیوع مجدد کرونا را به گردن مردم انداخته و نقش رژیم در کشاندن مردم بر سر کار را لاپوشانی کرده‌اند. رسانه‌های حکومتی هم‌چنین در یک ضد و نقیض‌گویی وقیحانه در حالی که پیک جدید بیماری را به گردن مردم انداخته‌اند از تصمیم دولت برای بازگشایی مساجد و مدارس خبر داده‌اند. سگ‌دعواهای باند حول تغییر وزیر صمت و دعواهای باندهای وابسته به ولی‌فقیه بر سر کسب کرسی ریاست مجلس ارتجاع بخش دیگری از صفحات روزنامه‌های پنجشنبه را سیاه کرده است.
روزنامه‌های حکومتی هر چند تلاش کرده‌اند فضای انفجاری جامعه را مسکوت بگذارند اما از لابلای سطورشان وحشت از پیآمد این فضا دیده می‌شود.
آرمان با عنوان: نارضایتی‌ها دست‌آوردها همه را برباد می‌دهد نوشته است: «صحبت‌های اخیر رئیس دولت اصلاحات از دید برخی نهیبی به اصلاح‌طلبان بود. وی می‌داند اگر نارضایتی‌ها عمیق‌تر و گسترده‌تر شود موجب خسارت‌های عمیقی برای کشور خواهد بود و حتی ممکن است مردم از نارضایتی به خشونت روی بیاورند».
آرمان در مطلب دیگری به قلم آخوند موسوی تبریزی سردژخیم اسبق قضاییه آخوندی که ریزش کرده و لباس «اصلاح» به تن کرده نوشته است: «باید توجه داشت که عدم اعتماد جامعه صدها بار از کرونا خطرناک‌تر است».
اذعان به ناکارآمدی و بی‌راه‌حلی از جمله مطالب روزنامه‌های باند مغلوب است. از جمله دنیای اقتصاد نوشته است: «در مواجهه با بلایای طبیعی و بحران فراگیر شدن کرونا، می‌بینیم که ما به‌عنوان شهروندان، کارگزاران، مدیران، سیاست‌گذاران و حاکمیت و در یک‌کلام، موجودیت ملت-دولت در مقابل شوک‌های مختلف تاب‌آوری نداریم
در بحرانهای غیرقابل مشاهده مانند شروع فراگیری کرونا، ابتدا با انکار، سپس با سردرگمی و در نهایت با مواجهه منفعلانه با موقعیت روبه‌رو می‌شویم و در شرایطی مانند زلزله۵.۱ ریشتری سحرگاه جمعه، مسئولان مدیریت شهری شوک‌زده با پناه آوردن مردم به خیابان‌ها برخورد می‌کنند و آن را هجوم می‌خوانند» .
روزنامهٔ حکومتی شهروند ضمن گوشزد کردن خط افزایش نابرابری عقب‌نشینی همه‌جانبه و غلط‌کردم‌گویی را به‌عنوان تنها راه‌حل معرفی کرده و نوشته است: «گمان نشود که راه حل، گرفتن رابین‌هودی از ثروتمندان و توزیع میان فقر است که این راه مشکلی را حل نخواهد کرد که بیشتر هم می‌کند. راه حل اصلاحات جدی در سیاست‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و بین‌المللی است. بقیه راه‌ها، بیراهه است».
خود زنی دریایی رژیم و ضدونقیض‌گویی در مورد علت آن در روزنامه‌های حکومتی تبدیل به یک بحران و موضوع سگ دعواهای حکومتی شده است. روزنامه حکومتی ستاره صبح نوشته است: «برخی اشتباهات به‌راحتی قابل جبران نیستند، درگذشته هم انفجار انبار تسلیحاتی در نزدیکی تهران و یا فاجعه تلخ سقوط هواپیمای اوکراینی هم به‌حساب خطای انسانی گذاشته شد.
در امور مالی، سیاسی، اجتماعی و... نیز ممکن است اشتباهاتی رخ‌داده یا تصمیمات نادرستی گرفته شده باشد که در پرده مانده باشند و یا اثرات مخرب بلندمدت بر زندگی مردم داشته باشند.این «اشتباه در اشتباه» می‌تواند خسارت فاجعه‌ها را دوچندان کند. علت این امر آن است که در بسیاری از صحنه‌ها، افراد ذی‌صلاح به‌ناحق کنار گذاشته شده‌اند و افراد کم‌اطلاع، کم‌توجه و کم صلاحیت جای آنها را گرفته‌اند.
برای مثال در عرصه سیاست یکی از اشتباهاتی که این روزها مورد بحث و انتقاد بسیاری است، تصمیماتی است که شورای نگهبان در زمینه احراز صلاحیتها می‌گیرد. البته شاید تصمیمات شورای نگهبان را فراتر از اشتباه، بتوان نوعی عمد دانست که باعث شده دوره به دوره مجالس ضعیف‌تر بر سرکار بیایند و برای مردم هزینه‌تراشی کنند».
انزوای جهانی و منطقه‌یی و تشدید تحریم‌ها موضوع دلواپسی روزنامه‌های باندهای مغلوب نظام است.
ستاره صبح در مطلبی به قلم علی اصغر زارعی از مهره‌های هم‌سو با خامنه‌ای، ضمن اشاره به بمباران مواضع پاسداران و نیروهای نیابتی رژیم در سوریه نوشته است: «در هفته‌های اخیر در برابر این حملات شاهد واکنشی از ناحیه سازمان ملل و شورای امنیت نبوده‌ایم و این سکوت باعث گستاخی هر چه بیشتر اسرائیلی‌ها برای ادامه حملات خود به سوریه شده است...از طرفی تندروهای کاخ‌سفید در همدستی با اسراییل به‌دنبال فضاسازی برای تداوم ممنوعیت‌های تسلیحاتی ایران مندرج در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت هستند که در مهرماه امسال به پایان می‌رسد. از سوی دیگر هم همان‌طور که گفته شد با حملات اخیر به‌دنبال کاهش نفوذ ایران در منطقه هستند».
آرمان از باند مغلوب هم نوشته است: «با همه مشکلاتی که ترامپ در سال انتخابات با آن مواجه است اما نوع رفتارها و تحرکات جدی وی و دیپلماسی پمپئو به‌نظر نمی‌رسد که دنبال راکدکردن تنش خود با جمهوری اسلامی ایران باشند. تلاشی که پمپئو برای ارائه یک پیش‌نویس قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل برای تداوم تحریم‌های تسلیحاتی ایران انجام می‌دهد و تحرکات سیاسی که آمریکایی‌ها در خلیج‌فارس و عراق انجام می‌دهند همه نشان از این دارد که آمریکایی‌ها نمی‌خواهند فضای تنش‌آلود خود را با ایران کاهش دهند».
