روزنامههای حکومتی در روز پنجشنبه ۲۶ادریبهشت مهمترین مطالب خود را به تکرار حرفهای خامنهای در مورد مذاکره نکردن با آمریکا اختصاص دادهاند. در کنار آن استقبال از خبرهای وساطت برای مذاکره بین رژیم و آمریکا دیده میشود. از جمله حرفهای نخستوزیر عراق را اغلب روزنامههای حکومتی تکرار کردهاند. انفجار نفتکشها در خلیجفارس موضوع خبرهای جدید و حمله به روزنامههای باند خامنهای است. وحشت از اعتراضات دانشجویی در روزنامههای هر دو باند دیده میشود.
در روزنامههای حکومتی بهصورت غیرمستقیم ضرورت مذاکره با آمریکا با استقبال از حرفهای نخستوزیر عراق مطرح شده است:
کیهان: پیام پمپئو به ایران از کانال عراق: آمریکا بهدنبال جنگ نیست
ایران: رصد تحولات دیپلماتیک در چند روز گذشته حکایت از آن دارد که پشت پرده اقدامات رسانهیی و روانی آمریکاییها علیه ایران، اتفاقات دیگری در مسیر کاهش تنشها در جریان است. پمپئو از عبدالمهدی خواسته است تا پیامی مبتنی بر اینکه آمریکا بهدنبال جنگ با ایران نیست و در واقع دونالد ترامپ خواهان یک توافق هستهیی جدید به نام خود است را به تهران برساند. یک منبع مطلع ادعا کرد: «لحن پمپئو مثبت بود و ایران را تهدید نکرد. عبدالمهدی افزود در تماسهایش با تهران و واشنگتن به نشانههایی دست یافته که نشان میدهد بحران کنونی در روابط ایران و آمریکا با پایان خوشی تمام خواهد شد».
ایران: روزنامه القدس العربی چاپ لندن مدعی شد که سه روز پیش محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، وزیر خارجه قطر در سفر غیرعلنی به تهران آمده و با مسئولان جمهوری اسلامی از جمله م ظریف، دیدار و گفتگو کرده است. یک منبع که خواستار عدم فاش شدن نامش شده است، مدعی شد: «واشنگتن از سفر محمد بن عبدالرحمن، آگاهی داشت».
در یک روزنامه باند روحانی بهصورت معکوس و یا تلویحی بر ضرورت مذاکره تأکید شده است:
آرمان: پیروز مجتهدزاده: پمپئو اگر راست میگوید و ایالات متحده قصد جنگ با ایران را ندارد و فقط مقصودشان بر اساس این ادعای مطرح شده رسیدن به یک توافق هستهیی جدید با تهران است پس آن ۱۲شرط چیست؟ سؤال دیگری که در اینجا مطرح میشود این است که ایالات متحده چه احتیاجی دارد که به نخستوزیر عراق و یا پادشاه عمان پیام دهد؟
آرمان: علی خرم: تیم ترامپ با هماهنگی با اسراییل و عربستان و امارات، چراغ خاموش دارند جنگ با ایران را به نوعی پیش میبرند و دونالد ترامپ چندان بر کار سوار نیست. این شرایط لازم مینماید وزیر امورخارجه در رایزنی فوری و نزدیک با همتاهای بریتانیایی و اروپایی خود از پیش بردن روند جنگطلبانه توسط تیم اطراف ترامپ که میخواستند تابستان داغ داشته باشند، جلوگیری نمایند.
ترس از جنگ موضوع حمله روزنامههای باند ولیفقیه به جناح رقیب است:
کیهان: چرا برخی میترسند؟ یا نه بهتر بگوییم، بهدنبال ترساندن مردم هستند؟ برای یافتن پاسخ این سؤال باید دید، ضمن ترسیدن یا ترساندن، آدرس کجا را میدهند، پاسخ همانجاست. آنها آدرس «مذاکره با ترامپ» را میدهند. «مذاکره بر سر چه؟» است. پاسخ توان موشکیمان است! آن هم در بحبوحه اعلام این دروغ بزرگ که «ممکن است جنگ شود». دوباره دقت کنید! میگویند سایه جنگ آمده پس برویم بر سر سلاحهایمان معامله کنیم!
وطن امروز: اصلاحطلبان دوست دارند چشم و گوش بسته و از ترس جنگی که نیست، پای مذاکرهای ذلیلانه و بیفایده با ترامپ بنشینیم. کسی هم نیست بگوید مگر برجام مرده است که شما اینقدر از سایه جنگ میترسید عزیزان؟! یا افطاری سفارت به جای پلوخورش، پلوجنگ بوده است؟!
روزنامههای هر دو باند هر چند تلاش کردهاند اعتراضات دانشجویی را دعوای باندی جلوه دهند نتوانستهاند وحشت خود را از گسترش آن پنهان کنند:
رسالت: اگر در مورد « انقلابی ماندن» چیزی به نام «جنبش دانشجویی» سخن بگوییم، شرط لازم آن، مستقل ماندن جنبش دانشجویی از نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه و تولید آزادانه راهحلهای آرمانی، برای مسائل اجتماعی، است.
آرمان: همیشه جریانهایی وجود دارند که از چنین اتفاقاتی استفاده کرده و تلاش دارند از اعتراضات دانشجویی بهگونهیی جهتدار استفاده کنند. مصادره به مطلوب اعتراضات دانشجویی توسط جریانهای معاند یکی از مسائلی است که باید مورد توجه خود دانشجویان قرار داشته باشد و لازم است به مرزبندی خود با جریانهای معاند بیندیشند.
در روزنامههای حکومتی ضرورت عقبنشینی در برابر مردم در عرصههای مختلف گوشزد شده است:
آرمان: حسن بهشتی پور: اصلیترین مسألهای که باید به آن بپردازیم، توجه به داخل کشور است. اصلاحات اساسی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی باید در دستور کار قرار گیرد. باید به داخل کشور توجه کنیم و مجموعه اقداماتی را انجام دهیم که دونالد ترامپ و تیم سیاست خارجی افراطی او به این نتیجه برسند که تحریم یا اثر ندارد یا اثر بسیار اندکی دارد. آنگاه است که آنها حاضر میشوند در شرایط برابر با ایران به گفتگو بنشینند
ایران: محمد مطهری: بخشی از جامعه را از راههای مختلف به لجبازی کشاندهایم. این عده اگر در گذشته برای بروز دادن نارضایتی خود تا انتخابات بعدی منتظر میماندند، امروز آنقدر عصبی شدهاند که به هر آنچه گمان کنند خلاف خواسته حاکمیت است، تن میدهند ولو مستلزم مخالفت با مسلمات دینی، یا ارتکاب گناه در ملأعام باشد. ختم بسیار سؤالبرانگیز پرونده قاری معروف، افشای ناجوانمردانه محتوای شخصی موبایل یک متهم فوت کرده در زندان در تلویزیون، تعیین وثیقه پنج میلیونی برای شروران خطرناک و ۶۰۰میلیونی برای متهمان سیاسی، گرانیهای از همگسیخته و اقدامات ناکافی در برخورد با مفاسد اقتصادی تنها نمونههای اندکی هستند. وقتی این نوع کدورتها تلنبار میشود، بهصورتهای مختلف خود را بروز میدهد.