کشوری بزرگ و متمدن
میهن عزیز مان ایران، مهمترین کشور آسیای غربی و دومین کشور بزرگ خاورمیانه است. این جغرافیای ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومتر مربعی، سر در آبهای مواج خزر دارد و پا در موجهای خروشان عمان. رشتهکوههای البرز و زاگرس در شمال، غرب و جنوب غربی آن بهراستی دو دیوار قابل دفاع و نفوذناپذیر برای ایران ساختهاند. البرز از جمهوری آذربایجان آغاز میشود و تا ترکمنستان و افغانستان ادامه مییابد. زاگرس با امتداد غربی و جنوب غربی از کرانههای دریاچه وان شروع شده و تا استانهای کرمان، بوشهر و هرمزگان ادامه مییابد. دامنههای آن حتی به شمال عراق نیز کشیده شده است.
ایران دارای نفت، گاز طبیعی، زغالسنگ، کروم، مس، سرب، گوگرد، منگنز و سنگ آهن است. برخورداری کشورمان از ۶۸ مادهٔ معدنی گوناگون آن را در جایگاه دهم کشورهای دارای منابع گوناگون قرار داده. ۷درصد از ذخایر معدنی کل جهان در ایران قرار دارد.
این میهن کهن و دارا، خواستگاه تمدنهای بزرگ ایلام و جیرفت بوده است. در سدهٔ ششم پیش از میلاد، کوروش در این فلات بزرگ، نخستین منشور حقوقبشر را نوشت.
دشمنان ایران و آزادی
میهنی با این پیشینهٔ درخشان در تمدن، فرهنگ و هنر، اکنون در اشغال عمامهداران برجهیده از رسوبات عصر جاهلیت است. ایران کشوری است که اگر جنبش مشروطیت آن با سنگاندازیها و خیانتهای شاه و شیخ و نوچهها و مزدبگیران آنها مواجه نمیشد، اکنون کشوری دمکراتیک، آبادان و پیشرفته بود.
آنچه میهن عزیزمان را بهبند کشیده، حاکمیت سلسلهوار و بیانقطاع شاه با معاونت شیخ و سپس شیخ در سالهای اخیر بوده است. بهعبارت دیگر سرزمین و مردم ما جز در دوران کوتاه دولت ملی دکتر محمد مصدق هیچگاه طعم آزادی و حاکمیت مردمی را نچشیده است. استبداد در کسوت ظلالله (شاه) و خلیفهالله (شیخ) مانع از آن شده است که مردم بر سرنوشت خودشان حاکم شوند و ایران در شاهراه رفاه و سعادت قرار گیرد.
دوران گذار از استبداد به دمکراسی
مشکل اصلی هرگز مردم و حضور بیشائبهٔ آنها در انقلاب و جانفشانی برای ایران نبوده و نیست، مشکل در نوع حکومتی است که قرار است پس از برچیده شدن بساط دیکتاتوری در ایران حاکم شود. این حفره و کمبود از دیرباز مورد توجه مقاومت ایران بوده و به آن اندیشیده است. از این رو پلتفرم و ترتیب انتقال حاکمیت به مردم ایران را در برنامههای شورای ملی مقاومت به اطلاع عموم مردم ایران رسانده است. بعد از سرنگونی این رژیم مردم ایران میتوانند در فرایندی دمکراتیک، مجلس مؤسسان را با نمایندگان منتخب خود تشکیل دهند تا این نمایندگان قانون اساسی و نوع حکومت آینده را مشخص کرده و به رفراندوم بگذارند.
برای گذار از دوران تلاشی حکومت سابق تا شکلگیری نهادهای دمکراتیک جمهوری منتخب مردم، مقاومت ایران یک دولت انتقالی تشکیل خواهد داد که عمر آن شش بهطول خواهد انجامید. رئیس جمهور این دولت خانم مریم رجوی خواهد بود. طبق مصوبه شورای ملی مقاومت در تاریخ ۶شهریور ۱۳۷۲ «دوره ریاستجمهوری ایشان، پس از تصویب ریاستجمهوری جدید، در مجلس مؤسسان، و قانونگذاری ملی و انتخاب رئیسجمهوری جدید ایران پایان مییابد»...
مریم رجوی برای دوران سختیها با سه تعهد سنگین
با توجه به آنچه گفته شد، رئیس جمهور منتخب مقاومت ایران، رئیس جمهور دوران سختیهاست. او در سخنرانی خود در ویلپنت پاریس با عنوان «همه برای آزادی»، نقشهمسیر خود و مقاومت ایران برای سرنگونی استبداد دینی را عبور از هفتخوانهای مکرر نامید و برای آن اعلام آمادگی کرد.
«نقشهمسیر ما این است که اگر برای رسیدن به آزادی، باید از هفت خوان سرکوب و زندان و شکنجه و تیرباران گذشت،
اگر برای رسیدن به آزادی باید از هفت خوان اتهام و شیطانسازی و خنجر و خیانت عبور کرد،
اگر برای رسیدن به آزادی باید از هفت خوان هفتاد ابتلا و آزمایش گذشت،
آری، آری، ما در نبرد آزادی، برای صدها هفت خوان دیگر حاضر و آمادهایم!».
او رئیس جمهور تعهدهای دشوار و طاقتشکن است. او ایران را در سه سیمای بههم پیوسته ایران اینچنین میبیند:
«ایران شورشگر و انقلابی، ایران همبسته و متحد، و ایران آزاد و دمکراتیک فردا»
برای محقق کردن آن سه تعهد بزرگ را بیان میکند:
«تعهد اول این است که ما مردم ایران، ما مقاومت ایران، این رژیم را سرنگون میکنیم و ایران را پس میگیریم.
تعهد دوم ما این است که ما مردم ایران، ما مقاومت ایران، ایران دمکراتیک و آزاد را بنا میکنیم و تعهد سوم ما این است که به حاکمیت و رأی جمهور مردم وفادار باشیم. نه در پی دستیابی بهقدرت بههر قیمت، بلکه در پی برقراری آزادی و عدالت به هر قیمت باشیم. هرگز به دیکتاتوری شاه و شیخ برنگردیم و همچنانکه اکثریت قانونگذاران منتخب مردم در آمریکا و اروپا خاطرنشان کردهاند، در پی برقراری یک جمهوری دمکراتیک، غیرمذهبی و غیراتمی باشیم».
(مریم رجوی. از سخنرانی گردهمایی جهانی ایران آزاد. ۲۷تیر ۱۳۹۹)
آیندهٔ روشن ایران
مریم رجوی، رئیس جمهور منتخب مقاومت مردم ایران انتخاب نشده تا چیزی برای خود یا یاران و همراهان خود بخواهد، بلکه آمده است تا رنجهای کوهپیکر انقلاب نوین مردم ایران را بهدوش بکشد و اشکها را به لبخند تبدیل کند، میهن ما، با او دوباره برخواهد خاست قد خواهد کشید. در افق نگاه این زن فرهیخته، صاحب آرمان، پیراسته، مردمدار، سختکوش، مبتکر و نوگرا، از هماکنون میتوان آینده روشن ایران را به چشم دید و با افتخار به آن بالید.