با نزدیک‌شدن فصل بازگشایی مدارس و درگیر شدن خانواده‌ها برای خرید لوازم‌التحریر مورد نیازفرزندانشان، قیمت لوازم‌التحریر سرسام‌آور است.
گرانی لوازم‌التحریر در شرایطی است که اکثریت خانواده‌های بیش از ۱۴میلیون دانش‌آموز زیر خط فقر هستند و کمتر از ۱درصد از خانواده‌های دانش‌آموزان که وابسته به سردمداران و مهره‌های دانه‌درشت حکومتی هستند، توان خرید کوله پشتی ۷۰۰هزار تومانی، مداد رنگی ۲۰۰هزار تومانی و... را دارند. در شرایط کنونی هزینه حداقل لوازم‌التحریر آن هم با کیفیت بسیار پایین بیش از ۲۰۰هزار تومان است.
دغدغه هزینه تحصیل تنها مربوط به خانواده دانش‌آموزان نیست بلکه دانشجویان وضعیت بدتری دارند زیرا بسیاری از آنها باید مخارج زندگی و شهریه را هم تأمین کنند.
سایت حکومتی قدس آنلاین ۲۷مرداد ۹۸ از افزایش ۵۰۰درصدی لوازم‌التحریر خبر می‌دهد.
به‌نوشته سایت اقتصاد آنلاین قیمتها به‌طور متوسط برای دفتر ۴۰برگ ۴هزار تومان، دفتر ۵۰برگ ۴هزار‌و‌پانصد، ۶۰برگ ۵هزار تومان، دفتر ۸۰برگ ۵هزار‌و‌پانصد، ۱۰۰برگ ۶ تا ۸هزار تومان و قیمت هر عدد مداد سیاه نیز ۱۰۰۰تومان بوده است. همان مدادی که سال گذشته ۷۵۰تومان بوده است.
قیمت هر خودکار خارجی ۵هزار تومان، پاک‌کن ۴هزار تومان، مدادنوکی حدود ۳۵هزار تومان و مدادرنگی‌های ۳۶رنگ به ۷۵هزار تومان می‌رسید که البته مدل ایرانی آن ۲۵هزار تومان بود.(اقتصاد آنلاین ۲۸مرداد ۹۸)
خانواده‌های فقیر اضافه بر گرانی مواد غذایی و کالاهای اساسی مورد نیاز سفره‌هایشان، باید برای هزینه گزاف لوازم‌التحریر و تحصیل فرزندانشان در سبد مایحتاج خود جا باز کنند.
در مورد گرانی نوشت‌افزار به‌خصوص گرانی کاغذ مدیرعامل مجمع نوشت‌افزار در گفتگو با سایت حکومتی نسیم آنلاین می‌گوید: «با نگاهی به آمار تولید محصولات نوشت‌افزار و اتفاقی که برای قیمت کاغذ در سال گذشته و امسال افتاده، آنها دچار مشکلات فراوانی شده‌اند. اگر در سال گذشته سهم کاغذ در هزینه تمام‌شده محصول حدود ۴۵درصد بود، امسال این رقم به ۸۷درصد افزایش یافته است؛ به‌عبارت دیگر محصولاتی که با کاغذ تولید می‌شود، حدود ۲ تا ۳برابر افزایش قیمت دارد و این در‌حالی است که افزایش قیمت کاغذ غیرطبیعی است. قیمت دلار ۳برابر شده، اما کاغذ با ۹برابر افزایش قیمت عرضه می‌شود. افزایش قیمت مواد اولیه نیز وجود دارد. همه اینها مشکلاتی است که تولید‌کنندگان نوشت‌افزار در سال جدید با آن مواجه هستند».(نسیم آنلاین ۶مرداد ۹۸)
گرانی نوشت‌افزار باعث شده که در بسیاری از نقاط کشور خصوصا مناطق محروم دانش‌آموزان ترک‌تحصیل کنند زیرا خانواده‌هایشان امکان تهیه هزینه نوشت‌افزار و تحصیل را ندارند و با توجه به وضعیت معیشتی خانواده‌هایشان آینده‌ای برای خود نمی‌بینند. این وضعیت در مورد دختران دانش‌آموز بیشتر صدق می‌کند.
در کنار این فاجعه، قشر بسیار اندکی که ۱درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، متشکل از خانواده‌های سردمداران حکومتی و عناصر دانه‌درشت وابسته به حاکمیت، نه تنها مشکلی در زمینه تهیه لوازم‌التحریر ندارند بلکه بهترین و گرانترین نوع آن را برای فرزندانشان تهیه می‌کنند.
فرزندان آنها در مدارس خاص و غیردولتی که رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی از آن به‌عنوان مدارس «لاکچری» نام می‌برند درس می‌خوانند که از بالاترین امکانات آموزشی
برخوردارند.
در زمینه «خدمات عجیب یک مدرسه غیرانتفاعی لاکچری در تهران!» روزنامه ایران وابسته به دولت روحانی می‌نویسد: «مدرسه درجه یک: مدارس خاص نام اصلی آنهاست. مدارسی که با قدرت و ثروت تأسیس شده‌اند. مدارسی که ورود به آنها برای هر دانش‌آموزی دست‌یافتنی نیست و حتی آموزش و پرورش نیز برای نظارت بر فعالیت آنها قدرت چندانی ندارد. یکی از این مدارس در غرب شهر واقع شده است. مجتمع بزرگ آموزشی که از مهد کودک تا دبیرستان دانش‌آموز دارد.
شهریه‌ای که این مدرسه می‌گیرد در مقطع ابتدایی ۱۵میلیون تومان، متوسطه اول ۱۹میلیون تومان و متوسطه دوم ۲۳میلیون تومان است. این مدرسه لیستی از برنامه‌های مختلف را به خانواده ارائه می‌دهد که دانش‌آموزان باید آن را یاد بگیرند. دانش‌آموزان در این مدرسه باید یک موسیقی را به‌صورت تخصصی آموزش ببینند. زبان دوم خارجی، یک ورزش تخصصی، شنا، یوگا، زومبا، آموزش کامپیوتر را آموزش می‌بینند. تعدادی از مدارس سرشناس شهر تهران هستند که مدل آموزش‌شان این‌چنین است. این مدارس خاص را می‌توان در مناطق ۱ تا ۳ پایتخت جستجو کرد؛ مدارسی که مشتریانشان نیز خاص هستند».(ایران ۴خرداد ۹۸)
روزنامه مشرق وابسته به باند خامنه‌ای هم در مورد خصوصیات این مدارس می‌نویسد: «مدارس لاکچری همان مدارسی هستند که نقطه تمرکزشان در مناطق بالایی پایتخت کشور است، مدارسی که خدمات ویژه به مخاطبان خاص خود (فرزندانی از طبقات قدرت و ثروت) ارائه می‌دهند و در قبال برنامه‌های لاکچری و فانتزی خود از منوی باز ناهار و استخر تا مشاوران خارجی و فوق‌برنامه‌هایی عجیب، هزینه‌های نجومی هم می‌گیرند، هزینه‌ای که در پایه اول ابتدایی از ۱۴میلیون تا ۲۵میلیون تومان است و کاملاً طبیعی است که این هزینه برای سال‌های آخر دبیرستان و آماده‌سازی کنکور تا چندین برابر افزایش یافته و بسته به نوع خدمات به مرز ۵۰میلیون تومان می‌رسد و اگر کلاس‌های آمادگی المپیادها را هم به آن اضافه کنیم که هزینه دریافتی بسیار بالاتر از ۵۰میلیون تومان است. شهریه مدارس لاکچری تهران تا ۱۰۰میلیون تومان است».(مشرق ۱تیر ۹۷)
این مدارس برای دانش‌آموزان اردوی سفرهایی در داخل کشور و سفر به کشورهای اروپایی ترتیب می‌دهند و برنامه‌های جانبی و غیر‌درسی آنها نظیر فعالیت‌های تابستانی و
فوق‌برنامه‌های آنها اشرافی‌تر از مدارس است.
از آنجا که اولیای دانش‌آموزان این مدارس هیچ محدودیت مالی برای دادن شهریه و فوق‌برنامه‌ها ندارند، مدیران و گردانندگان این مدارس هر سال ترفندهای جدیدی برای افزایش شهریه و هزینه فوق‌برنامه، از جمله تورهای تابستانی، سفر دانش‌آموزان به کشورهای اروپایی و... پیدا می‌کنند و اولیای دانش‌آموزان نیز بدون این‌که به‌قول معروف خم به ابرو بیاورند این مخارج را می‌پردازند.
اولیای دانش‌آموزان مدارس لاکچری نه تنها مشکلی در زمینه پرداخت این هزینه‌های گزاف را ندارند، بلکه در رقابت و چشم و هم چشمی با یکدیگر تلاش می‌کنند فرزندانشان را در گرانترین مدارس خصوصی و لاکچری ثبت‌نام کنند.
در این رابطه رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی می‌گوید: «با حضور در بطن جامعه و نگاهی به اطراف و پیرامون می‌توان یکی از مهمترین گزینه‌ها را چشم و هم چشمی والدین معرفی کرد».(خبرگزاری مهر ۹خرداد ۹۸)
طبقاتی شدن آموزش و پرورش با فساد و چپاول نهادینه شده در حاکمیت ولایت فقیه و شکاف طبقاتی که این حاکمیت در جامعه ایجاد کرده بی‌ارتباط نیست.
در اثر چنین شرایطی است که اقلیت ناچیز وابسته به حاکمیت بر همه دارایی‌های کشور چنگ انداخته و اکثریت مردم محتاج لقمه‌نانی هستند.
در زمینه شکاف طبقاتی در امر آموزش و پروش خبرگزاری حکومتی ایرنا ۵خرداد ۹۸ می‌نویسد: «این‌که آموزش فرزندان برخی طبقات جامعه به‌نحوی «خاص» باشد و تفاوت بسیاری با سطح خدمات آموزشی و پرورشی ارائه شده به عموم جامعه داشته باشد، جای تأمل جدی دارد».
بنابراین در حالی‌که دانش‌آموزان مدارس لاکچری مشق فخر به داشتن گرانترین اقلام آموزشی می‌کنند، دانش‌آموزان محروم در سراسر کشور مشق گرانی و فقر می‌کنند.
