در روزنامههای حکومتی روز یکشنبه ۲۸فروردین، موضوع تأسیس پتروشیمی در اراضی میانکاله، تبدیل به یک بحران حکومتی شده و در بسیاری از روزنامههای هر دو باند حاکم تبدیل به تیتر اول شده است. روزنامههای باند مغلوب از آن بهصورت یک شکاف در باند خامنهای استقبال کردهاند و در روزنامههای باند خامنهای هم برخی سکوت کردهاند و برخی هم همسو با روزنامه ایران ارگان دولت رئیسی به ادامه کار پروژه حمله کردهاند. البته روزنامه اعتماد هم صاحب اصلی پروژه را با اسم و رسم معرفی کرده بدون اینکه وابستگی باندی او را مشخص کند. اما روزنامههای هر دو باند تأکید کردهاند که پاسدار قالیباف و گماشته خامنهای در نمایش جمعه بهشهر و استانداران مازندران پشت راهاندازی پتروشیمی در میانکاله البته به قیمت انهدام محیطزیست هستند. سایر مطالب روزنامههای حکومتی دعواهای باند و رو کردن دزدیهای یکدیگر و هشدارها در مورد اوضاع وخیم اقتصادی و ضرورت تفاهم با جامعه جهانی است.
بحرانهای اقتصادی گشاینده باب کینه مردم
مضمون کلی هشدارها وحشت از قیام است که به بیانهای مختلف گوشزد میکنند. «حذف تدریجی کالاها از سبد خانوار» عنوان مطلبی در اعتماد است که ضمن اشاره به روند فزاینده گرانیها و فقر روزافزون خانوارها نوشته است: «سیر صعودی قیمت خوراکیها که در سال۱۴۰۱ نیز ادامه یافته، لیست «کالاهای حذف شده از سبد مصرفی خانوارها» را بلندتر میکند». در ادامه هم افزوده است: «تداوم روند فعلی قیمتها نه فقط در بعد معیشتی که در بعد اجتماعی نیز تاثیرگذار خواهد بود و به آسیبهای اجتماعی میانجامد».
همدلی هم هشدارهای باقر مومنی اقتصاددان حکومتی را انعکاس داده که ضمن تأکید بر ضرورت «اصلاحات عمیق» خطاب به نظام نوشته: «تا فرصت باقی است، باب بازنگری را باز کنند وگرنه همه ما زیان خواهیم دید».
مردمسالاری هم در مطلبی ضمن اشاره به بنبست برجام و بازتاب آثار منفی آن در معیشت مردم و تورم و گرانی نوشته است: «رفتار مردم عادی و کف بازار دماسنج بسیار خوبی برای سنجش وضعیت اقتصادی کشور است. این جنب و جوشهای مردم و بازار عادی بهنظر نمیرسد و نشان میدهد خبرهای خوبی در راه نیست».
نظام «در گوشهٔ رینگ»
تشدید شکاف در باند خامنهای که بازتاب بنبست مذاکرات و بیراهحلی در عرصهٔ اقتصادی است مضمون مطالب متعددی در روزنامههای باند مغلوب است. مثلا شرق در مطلبی با عنوان «چالهٔ اصولگرایان» به قلم محمد مهاجری مهرهٔ ریزشی باند خامنهای نوشته است: «حتی اگر دولت بتواند مشکلات معیشت را به طور نسبی حل کند، مطالبات دیگری از درون خود جریان اصولگرا بیرون خواهد زد و دولت را به گوشه رینگ خواهد برد. در واقع اصولگرایان با فن خودشان خاک خواهند شد».
«آدرس غلط» عنوان مطلبی در جهان صنعت است که به دعوای تقسیم تقصیر بین دو باند غالب و مغلوب اشاره کرده و یادآوری کرده دعوای «بانیان وضع موجود» آدرس غلط است. و سپس به هر دو باند حاکم آدرس دشمن اصلی نظام که همان مردم ایران باشند را داده و نوشته است: «بعد از هشت، نه ماه کار یاد گلایه از بانیان وضع موجود افتادهاند!... حدود ۹ماه است که نهتنها وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم بهبود پیدا نکرده، بلکه گرانی بیشتر شده و قیمتها بالاتر رفته است. مردم نیز معترض هستند».
البته اشاره واضحتر به دشمن اصلی نظام را مردمسالاری انعکاس داده و طی یکسوزوگداز مفصل از به انزوا کشانده شدن نظام توسط سازمان مجاهدین نوشته است: «مجاهدین توانستهاند در شکل بخشی سیاست خارجی خصمانه آمریکا در قبال (نظام) جایگاه ویژهای پیدا کنند. یکی از بارزترین نمودهای لابیگری (مجاهدین) را میتوان در کنگره آمریکا یافت. جایی که طی سالهای اخیر شاهد تصویب لوایح، قطعنامهها و ایراد سخنرانیهایی در حمایت از (مجاهدین) و علیه جمهوری اسلامی بودهایم».