«هیچ جایی در جهان برای گرامیداشت روز جهانی زن بهتر از اینجا نیست، زیرا اینجا در قلب مقاومت، در کنار زنانی هستیم که یک عمر برای حقوق زنان مبارزه کرده‌اند.»
(از سخنان اینگرید بتانکور در کنفرانس زنان نیروی تغییر)
اینگرید بتانکور، سناتور پیشین و کاندیدای ریاست‌جمهوری کلمبیا از سخنرانان کنفرانس زنان نیروی تغییر بود. یادداشتی که می‌خوانید دیدگاه‌های این شخصیت مدافع حقوق زنان و حامی مقاومت ایران را در این مورد به اختصار شرح می‌دهد.
او معتقد است که در جنبشی به اندازه مقاومت ایران، زنان توانسته‌اند به‌عنوان رهبران اصلی مسیر آزادی، در خط مقدم تصمیم‌گیری‌ها باشند. این نقش بی‌بدیل زنان، نه‌تنها به آزادی ایران بلکه به تغییر معادلات جهانی کمک خواهد کرد.
تاریخچه‌ای از سرکوب زنان در ایران
خانم بتانکور با شناختی تحسین‌برانگیز از تاریخ معاصر ایران می‌گوید ۲نظام استبدادی شاه و آخوندها، به طرق مختلف علیه زنان عمل کرده‌اند. دوران شاه با نادیده گرفتن حق انتخاب پوشش زنان، آنها را از داشتن حجاب منع می‌کرد، در حالی‌که اکنون در نظام آخوندسالار، زنان به دلیل انتخاب نکردن حجاب جان خود را از دست می‌دهند. به‌همین دلیل این دو نظام دو روی یک سکه‌اند. خروجی آنها حذف زنان از تصمیم‌گیری، تحقیر و نادیده گرفتن نقش آنان در سیاست و اجتماع است.
کاندیدای ریاست‌جمهوری کلمبیا به نمونه‌ای آشکار از این تفکر زن‌ستیز در مصاحبه معروف باربارا والترز با شاه در دهه ۱۹۷۰ اشاره می‌کند که نشان می‌دهد چگونه شاه زنان را موجوداتی فرودست می‌پنداشت. اکنون، همان نگاه در بین سردمداران فاشیسم دینی حاکم است؛ با این تفاوت که این‌بار، قوانین سرکوبگرانه و زن‌ستیزانه هرگونه نافرمانی را با مجازات‌های شدید همراه می‌کنند.
اپوزیسیون واقعی ایران در مبارزه با دو استبداد
یکی از مسائل مهمی که اینگرید بتانکور در سخنرانی خود مطرح کرد، این بود که حکومت ایران از حضور سلطنت‌طلبان در اپوزیسیون استقبال می‌کند، چرا که آنها هرگز تهدیدی جدی برای بقای این نظام محسوب نمی‌شوند. رژیم ایران می‌داند که سلطنت‌طلبان، به دلیل فقدان پایگاه اجتماعی، فقط می‌توانند نیروهای مخالف را تضعیف کنند. از این‌رو، تنها راه حقیقی آزادی ایران، اتکای به مقاومت سازمان‌یافته‌ای است که بر پایه حقوق‌بشر و برنامه ۱۰ماده‌‌یی مریم رجوی استوار است.
او اعتقاد دارد که آنچه مقاومت ایران را از سایر جنبش‌های اپوزیسیونی متمایز می‌کند، نقش محوری زنان در رهبری آن است. این نخستین جنبش در تاریخ معاصر جهان است که زنان در تمامی سطوح تصمیم‌گیری و هدایت آن حضور دارند. برخلاف دیگر جنبش‌ها که زنان در تلاش‌اند تا جایگاهی در تصمیم‌گیری‌های کلان بیابند، در این جنبش، آنها نه‌تنها بر سر میز تصمیم‌گیری نشسته‌اند، بلکه هدایت مسیر مبارزه را نیز برعهده دارند.
تصویری نوین از نقش زنان
خانم بتانکور مریم رجوی را یک رهبر استثنایی می‌داند که علاوه بر درافتادن با رژیم کنونی، با تاریخی از ظلم و تبعیض علیه زنان مبارزه کرده است. وی زنان را به عنوان رهبرانی برای آینده ایران پرورش داده است. زنان ایرانی به این نتیجه رسیده‌اند که مقاومت، تنها راه پیشرفت آنان است و این واقعیت را در شعار «زن، مقاومت، آزادی» به‌وضوح اعلام کرده‌اند. این رویکرد، نه‌تنها روح تازه‌ای در جنبش آزادی‌خواهانه ایران دمیده، بلکه تصویری نوین از نقش زنان در سیاست و اجتماع ترسیم کرده است.
رهبری زنان، تضمین‌کننده آزادی ایران
در تاریخ، بسیاری از انقلاب‌ها و تغییرات اجتماعی از سوی زنان هدایت شده‌اند. اما تفاوت اساسی در مورد مقاومت ایران این است که رهبری زنان در این جنبش، نه به عنوان یک تاکتیک، بلکه به عنوان یک استراتژی بنیادی برای تغییر ساختارهای استبدادی و مردسالارانه عمل می‌کند. زنان ایرانی امروز به این درک رسیده‌اند که آزادی آنان به معنای آزادی کل جامعه است و سرنگونی فاشیسم زن‌ستیز دینی بدون مشارکت فعال آنان ممکن نخواهد بود.
این تحول نه‌تنها در عرصه سیاسی، بلکه در ابعاد اجتماعی و فرهنگی نیز تأثیرگذار بوده است. زنان با ایستادگی در برابر ظلم، با پذیرش مسئولیت‌های کلان و با ایجاد شبکه‌های گسترده مقاومت، الگویی از توانمندی، رهبری و فداکاری ارائه داده‌اند که برای زنان جهان الهام‌بخش است.
نقطه عطف در تاریخ
اینگرید بتانکور در سخنان خود به نکته‌ای کلیدی اشاره می‌کند: روزی که ایران آزاد شود، نه‌تنها سرنوشت ایران، بلکه سرنوشت جهان تغییر خواهد کرد. چرا که این تغییر تنها یک جابه‌جایی سیاسی نخواهد بود، بلکه نقطه عطفی در تاریخ خواهد شد که نشان می‌دهد چگونه زنان می‌توانند سرنوشت یک ملت را تغییر دهند. با رهبری زنان در جنبش مقاومت، ایران می‌تواند الگویی برای سایر جوامع تحت ستم باشد.
در نهایت، پیروزی زنان در این مبارزه، فقط به معنای رهایی آنها از قید و بندهای اجتماعی و سیاسی نیست، بلکه نقطه پایانی بر قرن‌ها تبعیض و استثمار خواهد بود. زنان ایران، با رهبری مریم رجوی، مسیری را هموار کرده‌اند که در انتهای آن هدفی بزرگ می‌درخشد: آزادی، برابری و عدالت.
مقاومت ایران، نیرویی توقف‌ناپذیر
از سخنرانی خانم بتانکور می‌توان این نتیجه را گرفت که مقاومت ایران، با محوریت زنان، یک پدیده بی‌نظیر در تاریخ مبارزات آزادی‌خواهانه است. در حالی‌که بسیاری از جنبش‌های دیگر هم‌چنان در تلاش برای یافتن جایگاهی برای زنان هستند، این جنبش اثبات کرده است که رهبری زنان نه‌تنها ممکن، که ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است.
زنان رزمنده در مقاومت ایران علیه هرگونه تبعیض و ستم تاریخی قد علم کرده‌اند. آنان نه‌تنها برای آزادی خود، بلکه برای آزادی کل جامعه مبارزه می‌کنند. و همین موضوع است که این مقاومت را به نیرویی توقف‌ناپذیر تبدیل کرده است.
