دکتر زینب البدول، نماینده سابق پارلمان اردن و رئیس پیشین کمیسیون زنان پارلمان این کشور نگاهی عمیق و تحسینبرانگیز به نقش زنان ایرانی در مبارزه برای آزادی و دموکراسی ارائه میدهد. وی در یک مقاله که به مناسبت روز جهانی زن در سایت ایلاف(لندن) منتشر شده، به بررسی وضعیت زنان در ایران و اردن میپردازد و بر تفاوتهای بنیادین میان مبارزات زنان در این ۲کشور و تأثیرگذاری زنان ایرانی بهعنوان الگویی برای نهضت زنان در خاورمیانه و جهان تأکید دارد.
زنان ایرانی، پیشگامان تغییر
دکتر زینب البدول در این مقاله، زنان ایرانی را بهعنوان پیشگامان تغییر دموکراتیک در ایران توصیف میکند که بهرغم مواجهه با سرکوب، اعدام، تبعیض و استبداد به شرایط دیکتهشده از سوی نظام ولایت فقیه تسلیم نشدهاند. او اشاره میکند که نگاه تحقیرآمیز نظام حاکم به زنان که تا حد هتک حرمت، خونریزی و به بردگی کشیدن آنها پیش رفته، نتوانسته شعله مبارزاتشان را خاموش کند. در عوض، زنان ایرانی با ثبت بالاترین درجات قهرمانی و ازخودگذشتگی، توانستهاند در مدارهای تعیینکننده در «شورای ملی مقاومت ایران» و رهبری «سازمان مجاهدین خلق» قرار گیرند. این نقش برجسته رشد سیاسی و انقلابی آنها را نمایان میسازد که از دل ۲دوره دیکتاتوری متوالی سر برآورده است.
نویسنده با اشاره به دهها هزار زنی که در راه آزادی به شهادت رسیدهاند، تأکید میکند که تیغ اعدام و سرکوب نهتنها عزم آنها را سست نکرده، بهعکس انگیزه آنها را برای مبارزه برای دموکراسی و سربلندی میهنشان تقویت نموده است. این پایداری، زنان ایرانی را به الگویی زنده برای نهضت زنان در خاورمیانه و جهان تبدیل کرده است.
مقایسهای منصفانه میان مبارزات زنان اردنی و ایرانی
دکتر البدول با ظرافت به تفاوت میان مبارزات زنان اردنی و ایرانی میپردازد و تأکید میکند که مقایسه این دو بهدلیل شرایط متفاوت منصفانه نیست. او اردن را کشوری با فضای دموکراتیک توصیف میکند که با وجود محدودیت منابع اقتصادی، به لطف تصمیمات سیاسی و اجتماعی عاقلانه، توانسته فضایی سازنده برای توسعه زنان و جامعه فراهم کند. مبارزات زنان اردنی، به گفته او، از جنس توسعه و پیشرفت است، در حالی که زنان ایرانی در «عمق جهنم» با سرکوب و استبداد دستوپنجه نرم میکنند. این تفاوت، بهجای ایجاد فاصله، زنان آزاده اردن و جهان عرب را به حمایت از مبارزات زنان ایرانی ترغیب میکند.
نقش زنان در مقاومت ایران و گسترش آن به داخل کشور
نویسنده، نقش فعال زنان ایرانی را تنها به فعالیتهای رهبران زن در خارج از کشور، مانند اشرف ۳، محدود نمیداند. او به حضور زنان در «کانونهای شورشی» داخل ایران اشاره میکند که با شجاعت، ترس را در میان زنان شکستهاند و با شعارهایی چون «چه باحجاب چه بیحجاب پیش بهسوی انقلاب»، ادعاهای نظام حاکم مبنی بر مغایرت انقلاب با دین را به چالش کشیدهاند. این حرکت، تصاویری زیبا از پایداری و مقاومت در برابر دستگاه سرکوب نظام خلق کرده است.
روز جهانی زن و تجدید حمایت از آرمانهای زنان ایرانی
خانم البدول در بخشی از مقاله خود به بزرگداشت روز جهانی زن توسط مقاومت ایران میپردازد که بهعنوان یک ارزش و وظیفه سالانه، با حضور شخصیتهای برجسته زن جهانی برگزار میشود. این رویداد، فرصتی برای تجدید حمایت از مبارزات مردم ایران و بهویژه زنان پیشرو این کشور است. او به سخنرانی مریم رجوی، اشاره میکند که با تأکید بر برنامه ۱۰مادهای خود، ارزشها و اصولی را برای ایران آزاد و دموکراتیک ترسیم میکند. این برنامه که بر عدالت، برابری و احترام به حقوقبشر و قوانین بینالمللی استوار است، مورد حمایت آزادگان جهان قرار گرفته است.
تأثیر منطقهای و جهانی مبارزات زنان ایرانی
نویسنده معتقد است که استقرار ایران دموکراتیک و غیرهستهای که با نهضت زنان پیشرو ایرانی ممکن میشود، کلید ثبات منطقه خاورمیانه است. او تأکید میکند که پایان عصر زیادهخواهیها و مداخلات نظام ایران در کشورهای منطقه، تنها با تحقق این هدف میسر خواهد شد. از دیدگاه او، ایران آزاد و مدرن میتواند شکوفایی و ثبات را به منطقه بازگرداند و الگویی برای نهضت زنان در جهان باشد.
دکتر زینب البدول در پایان، مبارزه زنان ایرانی را فنا شدن برای دیگران و ارزشهای والا توصیف میکند که اوج شرافت و زیبایی انسانی را به نمایش میگذارد. این مبارزه که دههها در برابر ارتجاع و چالشهای جهانی ادامه یافته، شایسته قدردانی و حمایت همه آزادگان جهان است. او از جهان عرب و جامعه جهانی دعوت میکند تا در کنار زنان ایرانی و مقاومت ایران بایستند، زیرا موفقیت آنها نهتنها به نفع ایران، بلکه به سود ثبات و پیشرفت کل منطقه خواهد بود.