رژیم آخوندی امسال هم طبق معمول سنواتی در ایام میلاد پیامبر اکرم، در روزهای سوم تا پنجم آذرماه نمایش موسوم به «کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی» را با حضور شماری از مزدوران و تروریستهای برونمرزی خود برگزار کرد. این نمایش رنگباخته برخلاف اسمی که رژیم بر آن گذاشته، نه «بینالمللی» بود و نه «اسلامی» و نه در جهت «وحدت»! مضحک و با معنا اینکه تشت رسوایی این نمایش وحدت زمانی که مدعوین این کنفرانس در بیت خامنهای حضور داشتند، بر زمین افتاد و آن هنگامی بود که یکی از ایادی رژیم برخاست و در حضور مهمانان خارجی ضمن برشمردن عملکردها و سیاستهای مفتضح روحانی از خامنهای خواست که او را کنار بزند و حسابش را برسد. به این ترتیب این نمایش که در منطقه هیچ توجهی را برنیانگیخت و کسی آن را جدی نگرفت، در داخل رژیم هم موجب جنگ باندی گردید.
آخوند مکارم شیرازی به بیمحتوایی شعار «وحدت» در این نمایش اذعان کرد و خطاب به شرکتکنندگان گفت: «شعار وحدت تا زمانی که ریشههای اختلاف سوزانده نشود به جایی نمیرسد».(خبرگزاری تسنیم ۳آذر ۹۷)
علی مطهری، نایبرئیس مجلس ارتجاع هم اذعان کرد: «در وحدت مسلمانان موفق نبودهایم». او با عبارتی که به خود رژیم هم میخورد افزود: «حاکمان از آن نظر که بیش از آن که به فکر منافع و مصالح دنیای اسلام باشند به فکر منافع خود هستند و علما از آن جهت که بحث شیعه و سنی را بهصورت یک سرگرمی درآوردهاند؛ بدون آن که برخی علمای شیعه که سنگ علی(ع) را به سینه میزنند توجهی به سیره ایشان داشته باشند».(سایت حکومتی فرارو ۵آذر ۹۷)
سخنرانی بهاصطلاح وحدت روحانی در رسانههای باند خامنهای نیز تبدیل به سوخت جنگ باندی شد.
روزنامه حکومتی وطن امروز ۵آذر ۹۷ از جمله نوشت: «اظهارات تند و تیز حسن روحانی علیه عربستان که در ۲، ۳سال گذشته نسبت به قبل متفاوت شده است، در شرایطی رخ میدهد که به اعتقاد ناظران و کارشناسان مسائل منطقه، رویکرد دولت وی در مواجهه با عربستان از گفتار فراتر نرفته و در عمل منفعلانه بوده است».
رسانههای حکومتی که دستشان در نقد اظهارات خامنهای در مورد عربستان بسته بود اظهارات روحانی را که در این مورد با او همسو بود هدف حمله و اعتراض قرار دادند.
صادق زیباکلام از مهرههای همسو با روحانی نوشت: «روحانی در چارچوب وحدت و همدلی شیعه و سنی بود که با آن لحن تمسخرآمیز و تحقیرکننده با سعودیها سخن گفتند. نمیدانم اگر میخواستند به آنها توهین کنند چه الفاظ و عباراتی را بکار میبردند؟
روزنامهٔ حکومتی جمهوری اسلامی(۵آذر) اول به نفرت مردم و ورشکستگی نمایش وحدت در داخل رژیم اعتراف کرده و نوشت: «مردم میگویند دوران شعاردادن به پایان رسیده و اینکه حتی ائمه جمعه در خطبههایشان شعار ضرورت وحدت بدهند و بسیار زود آن را فراموش کنند و به این و آن بتازند با هیچ معیاری سازگاری ندارد». این روزنامه سپس با اشاره به هزینههای «گزاف» که در شرایط بحران اقتصادی مردم، صرف این نمایشات بیاثر میشود، مینویسد: «اینکه با هزینه کردن وقت و پول و امکانات، کنفرانس وحدت برگزار و به سخنرانیهای تکراری و شعارهای بیپشتوانه اکتفا کنیم، مشکلی از کشور و جهان اسلام حل نمیشود».
روزنامه جمهوری با اذعان به اینکه هدف از این نمایشها صدور ارتجاع بهمنظور تقویت «پایههای نظام» است به نظام هشدار میدهد: «مسئولان نظام باید این واقعیت را درک کنند که فقط با حل مشکلات داخلی و غلبه بر بحران اقتصادی و رفع تنگناهای معیشتی مردم است که پایههای نظام جمهوری اسلامی تقویت میشود» و سپس کارنامهٔ سیاه نظام را خاطرنشان کرده و افزوده است: «ملتها هنگامی ما را الگو قرار خواهند داد که صداقت ما را در برقراری وحدت داخلی و توفیق ما را در غلبه بر بحران اقتصادی مشاهده کنند».