ابراهیم رئیسی با کوله‌باری از لیست بالابلند اعدامیان و با فریادهای دادخواهی مردم ایران پس از قتل مهسا امینی، راهی آمریکا شد. در ادامهٔ کوله‌باری از ننگ و جنایت، در آمریکا نیز با ادامهٔ فریاد و اعتراض از ایران تا آمریکا روبه‌رو خواهد شد. این کوله‌بار مملو از جنایت، آن‌قدر در این سفر برجسته است که هر رسانه‌یی برای تهیه گزارش این سفر، نخست به عواقب شرکت رئیسی در قتل‌عام تابستان ۶۷ اشاره می‌کند. بیشتر رسانه‌ها نیز اصلی‌ترین مشغولیات رئیسی را در آمریکا، مواجه شدن دائم با مطالبات جنبش دادخواهی برآورد کرده‌اند. برخی رسانه‌ها حتی مشکلات رئیسی را در داخل سازمان ملل پیش‌بینی نموده‌اند.
گزارشات متعدد حاکی از سفر بسیاری ایرانیان از کشورهای مختلف برای اعتراض به حضور جلاد ۶۷ در آمریکا است. برخی هموطنان حتی از استرالیا به آمریکا رفته‌اند. فراخوان‌ها به بزرگ‌ترین اعتراض ایرانیان علیه حضور قاتل هزاران آزادیخواه، نمونه‌یی در سالیان پیش نداشته است. فصل‌مشترک همهٔ فراخوان‌ها علیه حضور رئیسی در سازمان ملل، تأکید به حضور او در هیأت مرگ تابستان ۶۷ و نقش مستقیم در کشتار هزاران گل سرخ آزادی است.
اکنون دامنهٔ جنبش فراگیر دادخواهی به آستانهٔ جلسهٔ سالانهٔ سازمان ملل در ۲۱سپتامبر رسیده است. جلسه‌یی که رژیم ملایان قصد دارد با شرکت دادن جلاد قرن ابراهیم رئیسی در آن، پرده‌یی بر حجم جنایات گذشته و به‌طور خاص جنایت اخیر در قتل مهسا امینی بکشد. بی‌شک رژیم آخوندی با واکنش دولت‌ها و نیز واکنش ارگان‌های حقوق‌بشری و قضایی پیرامون سفر ابراهیم رئیسی مواجه خواهد شد. چرا که وی در زمرهٔ جنایتکارانی‌ست که پرونده جنایی ـ سیاسیِ آن روی میز هر دولت میزبان وی قرار دارد.
اجلاس عمومیِ سالانهٔ سازمان ملل که در ۲۱سپتامبر برگزار خواهد شد، به‌دلیل حضور یک جلاد در آن، رابطه‌یی مستقیم با جنبش ملی دادخوهی دارد. از این رو نبردی مهم و ملی به‌جریان افتاده است. ایرانیان حاضر در آمریکا و پیوستگان به آن‌ها، پرونده‌یی به وسعت فلات ایران‌زمین در دست دارند که باید تک‌تک‌شان سخنگوی این پرونده در مقابل سازمان ملل باشند. هر روزی که یک جلاد در آنجا حضور دارد، روز جنبش فراگیر دادخواهی است و باید پلی میان آمریکا و اعتراضات جاری در شهرهای ایران باشد؛ پلی که خون هزاران گل سرخ ۶۷ و خون مهسا امینی را به دادخواهی در سازمان ملل ببرد.
بی‌شک سفر رئیسی با پشتوانه‌ٔ مماشاتگران با رژیم ملایان سرمایه‌گذاری و ممکن شده است. این در حالی است که هم آمریکا و هم اروپاییان شرکت‌کننده در جلسهٔ عمومی سازمان ملل، به نقش جلادی رئیسی در یک نسل‌کشی و نیز شرکت در کشتار آبان ۹۸ اشراف دارند. اما آنچه فراتر از مماشات، به نقش و مسئولیت ایرانیان خارج کشور برمی‌گردد، حضور گسترده و همبسته برای افشاگری و روشنگری در منظر نگاه جهانی علیه حضور یک جلاد و قاتل حرفه‌یی در خانهٔ ملل جهان است که آن را به تعفن و ننگ خود آلوده می‌کند. بنابراین هر چه گسترده‌تر بودن حضور ایرانیان، پیام‌رسان دادخواهی مردم ایران به مماشات‌گرانی است که تمهید سفر رئیسی را صورت داده‌اند. ضرورت این حضور، یک فرصت تاریخی، یک ندای فراگیر از ایران تا نیویورک و نیز یک وظیفهٔ ملی، میهنی و انسانی است.
تأمین و تضمین موفقیت در این کارزار دادخواهی ملی بر عهدهٔ خودمان با تمام تجربه‌های همبستگی، سازمان‌یافتگی و همزبانی‌مان است. از ایران تا نیویورک همبسته، هم‌صدا و هم‌پیوند باشیم.
