تمامی اعضای مجلس نامشروع خامنه‌ای را سرسپردگان ولایت او، سرکردگان سپاه جهل و جنایت، اعضای نیروی تروریستی قدس، مهره‌های وزارت بدنام اطلاعات و بسیج ضدمردمی و سایر ارگانهای غارتگر و سرکوبگر تحت‌امرش تشکیل می‌دهند. اما شگفت این‌که همین وحوشی که با شاقول «اعتقاد قلبی و التزام عملی به‌ولایت فقیه» از هفت صافی کنترلی و امنیتی گذشته‌اند و طی سال‌ها در جنایت و خیانت امتحان پس داده‌اند، مورد شک و سوءظن گشتاپوی ولایت فقیه قرار دارند و ارگانهای امنیتی و اطلاعاتی رژیم مرتباً آنها را می‌پایند. شاهد این مدعا تعداد زیادی از اسناد و مدارک منتشر شده از سرورها و سایت موسوم به «خانهٔ ملت» است. تأملی بر برخی از این اسناد قضیه را روشن‌تر می‌کند:
احصای شماره تلفن کلیه نمایندگان و کارکنان مجلس و ارسال آن برای نهادهای امنیتی و اطلاعاتی جهت رصد احتمال حضور آنها در تجمعات و همکاری با اغتشاشگران
گزارش محرمانه رئیس مرکز حراست قوه مقننه به‌قالیباف به‌تاریخ ۴مهر ۱۴۰۱در مورد اقدامات در خصوص اغتشاشات
نامه محرمانه رئیس حراست مجلس به‌قالیباف در مورد لزوم شرکت حراست در جلسات کمیسیونها
معنی این مدارک و این نامه پراکنی‌ها که «همکاری با اغتشاشگران» هم چاشنی آن شده، این است که دستگاه اطلاعاتی و امنیتی رژیم نسبت به مجلسنشینها سوءظن دارند. نه تنها از بابت ارتباط و سر و سرّ آنها در بیرون مجلس، بلکه حتی در داخل مجلس و کمیسیونها هم عناصر امنیتی و اعضای حراست باید حضور داشته باشند تا آنها را بپایند و ببینند در کمیسیونها چه می‌گویند و چه مباحثی را مطرح می‌کنند.
علاوه بر این پاییدنهای مستمر و سیستماتیک، مدارک به‌دست آمده نشان می‌دهد که عناصر پاسدار و بسیجی و اطلاعاتی و امنیتی، همهٔ مجلس از نهادهای درونی تا تمام سوراخ سمبه‌های مجلس و حتی اطراف آن را پر کرده‌اند. از جمله:
- اسامی ۱۴تن کارکنان مأمور از سپاه به مجلس شامل ۲مسئول دفتر مشاورین، ۲مشاور رئیس مجلس، یک کارشناس روابط عمومی، ۲کارشناس ارتباطات و فرمانده بسیج قوه مقننه
- مشخصات ۵۰۶نفر بسیجیان دیوان محاسبات مجلس یکی از ۷پایگاه بسیج مجلس
- مشخصات ۱۷۱نفر بسیجیان پایگاه کتابخانه یکی دیگر از ۷پایگاه بسیج مجلس
- مشخصات فرمانده و ارکان گردان واکنش سریع امنیتی در مجلس رژیم
- اعضای تیم‌های گردان واکنش‌سریع با ذکر وظیفه رزمی نفرات.
آیا این موارد، نشأت گرفته از پارانویای خلیفهٔ درماندهٔ ارتجاع است یا پایی هم در واقعیت دارد؟ واقعیت این است که با وارد آمدن ضربات متعدد بر مؤسسات مخفیانهٔ هسته‌یی و نظامی رژیم که طی آنها حساسترین نقاط منهدم شدند و شماری از بالاترین سرکردگان و عناصر تعیین‌کنندهٔ آنها در حفاظت‌شده‌ترین اماکن نظامی داخل کشور یا در سوریه و عراق به‌هلاکت رسیدند، جاسوسی و نفوذ در بالاترین سطوح سیاسی و نظامی غیرقابل کتمان است. در نتیجه سران رژیم از خود خامنه‌ای تا دیگر سردمداران رژیم در مورد نفوذ هشدار می‌دهند. از جمله در همین روزهای اخیر، آخوند اژه‌ای سردژخیم قضاییهٔ جلادان، طی یک سخنرانی خطاب به‌پرسنل و سرکردگان حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران، به‌تفصیل راجع به «خطرات نفوذ» و «حوزه‌های مختلف نفوذ در بخشها و دستگاهها» ی نظام، به‌آنها هشدار داد تا «خدای نکرده نرسد به‌جراحی. ». (خبرگزاری حکومتی میزان ـ ۲۹بهمن ۱۴۰۲)..
در نمونهٔ دیگر یکی از اعضای مجلس ارتجاع به‌نام خادمی دربارهٔ گستردگی نفوذ گفت که «الان دیگر احتمالاً قطر و عربستان و کویت هم نفوذی دارند توی این سیستمهای ما» (سایت حکومتی دیدار نیوز ـ ۲۶بهمن).
در نتیجه، پاییدن مجلسنشینها نه ناشی از توهم، بلکه حاصل یک احساس خطر جدی است؛ اما تناقض این است که در این رژیم پوسیده و فاسد، از کجا معلوم که عناصر حراست و اطلاعات و... خودشان نفوذی نباشند؟!
