به‌طور واقعی دیگر هیچ طبقه، قشر، صنف و جمعی در روستاها و شهرهای ایران باقی نمانده که به اعتراض دست نزده باشد و برای اعتراض به نقض حقوقش تجمع نکند و فریاد نزند. هر روز به خیابان بسیاری از این فریادها را می‌شنوید.
از حقوقی که نمی‌دادند کم هم می‌کنند!
علت این همه اعتراضات هم علاوه بر اعتراض به نبود آزادیها و وجود سرکوبگریها، از اقتصادی که هر روز بدتر می‌شود سرچشمه می‌گیرد. مردم تاکنون به ندادن همان حقوق کم که پنج پله زیر خط فقر هست اعتراض می‌کردند، اما اینروزها از کم کردن همان حقوق دست به اعتراض می‌زنند. نمونه‌اش در مورد کارکنان بیمارستان آریا در رشت است که از صبح روز سه‌شنبه اول مرداد اعتصاب کردند. از حقوق ناچیز این کارکنان بیمارستان بدون هیچ دلیلی ۵۰۰تا ۷۰۰هزار تومان کم کرده‌اند و بیش از یک سال است که مزایای پرسنلی قطع شده و هیچ پرداختی انجام نمی‌شود.
گلوهای کاسپینیها هم گرفته
صداهای خشمگین کاسپینیها هم که صداهای هر روز شهرهای ایران است و هر روز فریاد می‌زنند ای کاسپین فاسد پس پولهای ما کو.... پولهایشان را می‌خواهید بدانید کجاست؟
شهرک اشرافی طلبه‌های حوزهٔ علمیه
این دفعه به‌جای یک کارشناس اقتصادی یک شهروند عراقی پاسخ ما را می‌دهد.
او فیلمی را نشانتان می‌دهد و از شهرکی اشرافی در نجف حکایت می‌کند که ثابت می‌کند این همه فقر و ناداری و بیکاری در جامعهٔ ایران در حالیست که آخوندها با پول ملت ایران در همه جا از جمله در عراق برای خودشان مجتمعهای مسکونی اشرافی درست کرده‌اند. بله در نجف شهرکی اشرافی متعلق به حوزهٔ علمیه آخوندهای ایرانی و عراقی هست که بسیار بسیار اشرافی زندگی می‌کنند. چون انقلاب محرومان را دزدیده‌اند.
شاید زباله‌ها گوش آخوندها را باز کنند
یکی دیگر از نمونه‌های فقر وضعیت کارگران شهرداری لوشان گیلان است که مجبور شده‌اند زباله‌ها را در خیابان‌ها رها کنند و به اعتصاب ینشینند. چون ماههاست حقوق ندارند. بوی زباله شهر را برداشته. شاید کارگزاران به فکر ساختن شهرکی دیگر در لبنان یا ونزوئلا هستند که هیچ گوشی به این کارگران زباله جمع کن باز نیست.
جاده‌ها هم محل اعتصاب است
فقط پیاده‌روها و خیابانهای شهرها نیست که صدای اعتراض از آن بلند است. از آزاد راه‌ها هم فغان اعترض به گوش می‌رسد. چون حقوق کارگران قراردادی گیت‌های اخذ عوارض آزاداره هم داده نمی‌شود و آنها بعد از چند روز اعتراض مجبور به سفر از قزوین به تهران شده‌اند. تا در مقابل ساختمان سازمان حمل و نقل جاده‌یی رژیم در تهران تجمع کنند.
آخوندها از بیکاری هم گره می‌گیرند
بیکاری یک مشکل برای هر جامعه‌ای محسوب میشه و حکومتها سعی می‌کنند به هر شکلی این مشکل را حل کنند اما در رژیم آخوندی از این مشکل بیکاری، برای استثمار بیشتر مردم استفاده می‌شود.
یک نمونه از این بهره کشی و استثمار ار بیکاری و فقر این هست که شهرداری مشهد به‌عمل ننگینی دست می‌زند و از زنان خانه‌دار به‌عنوان رفتگر پارک؛ با حقوقی کمتر از حقوق مردان! استفاده می‌کند.
علت بیکاری بیماری حکومتی است
یکی از جامعه شناسان در رژیم آخوندی در مورد بیکاری گفته است: «این پدیده حاکی از بیماری بوروکراسی و بیماری حکومتی در سازمانها است، یعنی نظام اشتغال از نظر جامعه‌شناسی بیمار بوده است».
در این مطلب که در روزنامه حکومتی رسالت ۲۵تیر درج شده آمده: «امان الله قرایی با بیان این‌که میزان بیکاری در جامعه حدود ۱۲درصد است، ادامه داد: این آمار بیکاری درباره فارغ‌التحصیلان ۲۷.۵درصد را تشکیل می‌دهد. با توجه به این‌که حمایت قانونی از این افراد صورت نمی‌گیرد و نظام مدیریت صحیحی وجود ندارد برخی کارفرمایان به‌دنبال سودجویی از کارگران، دست به استخدام نیرو زده و پس از گذشت ۲الی ۳ماه فعالیت فرد مورد نظر عذر او را خواسته و در جامعه رها می‌کنند».
قرایی‌مقدم تصریح کرد: «جامعه در نتیجه با ناراحتی سیاسی، روحی، روانی و بدبینی روبه‌رو می‌شود و این موضوع نشان می‌دهد که دولت و مسئولان از هم‌گسیخته هستند یعنی نظام بوروکراسی یا اداری کشور در یک بیماری به‌سر می‌برد.
در همین مطلب آمده که ۲۳فارغ‌التحصیل‌ها در خرم‌آباد، رفتگر شده‌اند.
