روز ۲۴ فروردین خبری مهم و متأثر از مذاکرات اروپا و آمریکا با رژیم آخوندی منتشر شد. خبری که هوشیاری پیرامون نتایج احتمالی این مذاکرات را به میان ایرانیان می‌برد. خبری که با خود، ضرورت همبستگی ملی را برای مقابله با جریان مماشات با دیکتاتوری ملایان فراخوان می‌دهد. خبری که ضرورت گسترش ارتباطات بین‌المللیِ مقاومت در برابر نظام آخوندی را در شرایط کنونی مضاعف می‌کند: خبر امضای ۵۰۰ دانشمند، دانشگاهی، متخصص و پزشک ایرانیِ مقیم آمریکا برای ماندن نام سپاه پاسداران در لیست تروریستی.
روزها و هفته‌هایی را می‌گذرانیم که رقم زدن سرنوشت آینده ایران در ید قدرت ارادهٔ انسانی، همبستگی ملی و هوشیاری همگانی ما است. زمینهٔ چنین واقعیتی گذشته از شرایط فوق‌العادهٔ داخل کشور علیه حاکمیت ملایان، در چگونگیِ رقم خوردن مذاکرات این رژیم با طرف‌های بین‌المللی نیز وجود دارد.
رژیم آخوندی با وجود شعارهای میان‌تهی و دجالانهٔ ضداستکباری ـ که فقط خرج نیروهای خودی و مستمعین نمازهای ریایی جمعه می‌شود ـ تمام تلاشش را می‌کند که از قبل مذاکره با آمریکا و اروپا بر سر برجام، کیسه‌یی هم برای دست بازداشتن در سرکوب و تروریسم برای خودش بدوزد. شاخص این کیسه‌دوختن، تعیین شرط خارج کردن نام سپاه جنایت‌کار و چپاول‌گر پاسداران از لیست تروریستی وزارت‌خارجه آمریکا است.
آنچه باعث می‌شود این رژیم به خودش دست باز بدهد و چنین شرطی را وسط بکشد، دل‌خوش داشتن به سابقهٔ طولانی مماشات آمریکا و اروپا با چشم بستن بر جنایات چند دهه‌یی‌اش در ایران و منطقه و جهان است. رژیم می‌خواهد روی این پاشنه‌آشیل تاریخی که سیاست را میدان تجارت نموده است، سرمایه‌گذاری کند و از آن برای استمرار امتیازگیری و صدور تروریزم در منطقه بهره‌گیری کند. این، صورت مسألهٔ فعلی بر روی میز مذاکره است.
آقای کاظم کازرونیان رئیس دانشکده مهندسی دانشگاه کانیتیکت که خود یکی از امضاکنندگان نامه به رئیس‌جمهور آمریکا است، در ضرورت ابقای نام سپاه پاسداران در لیست تروریستی، می‌گوید: «این رژیم روی دو ستون دوام آورده است؛ یکی سرکوب در داخل و دیگری تروریسم در خارج. سپاه ابزار اصلی حفظ بقای رژیم و پیگیری این دو هدف شوم بوده است».
در اهمیت نقش این ۵۰۰ امضاء که اشاره‌یی در مقدمه مقاله به آن شد، باید بر سه نکته تأکید نمود:
۱ ـ در ضرورت اصل «کس نخارد» و نقش بی‌نظیر و قدرت اثرگذاری‌اش بر تحولات جاریِ پیرامون ایران‌زمین، به‌جاست به یک پرسش و پاسخ از داستان معروف «شازده کوچولو» اثر جهانیِ آنتوان دوسنت اگزوپری اشاره شود. شازده کوچولو که از سیاره‌یی دیگر به سیارهٔ زمین پای نهاده و از وضعیت نابسامان این سیاره متعجب شده است، پس از آشنایی با یک اهل زمین و برقراری ارتباط دوستانه با وی، از دوست صمیمی‌اش می‌پرسد: «اوضاع کی درست می‌شود؟». دوست او پاسخ می‌دهد: «همه‌چیز بستگی به خودت دارد»!
آری، اکنون همه‌چیز ایران‌زمین در نبرد داخلی و بین‌المللی با دیکتاتوری ملایان و نیز در خنثی کردن سیاست مماشات با ملایان، بستگی به خودمان و اراده و پایداری و روشنگری ملی‌مان دارد.
۲ ـ با هدف و رزمی مشترک ـ که نمونهٔ شایستهٔ آن را در نامهٔ ۵۰۰ امضایی شاهدیم ــ می‌توانیم در همه‌جای دنیا همدیگر را پیدا کنیم و مدافع نبرد و روشنگری برای حفاظت از منافع ملی ایران باشیم؛ منافعی که ضرورت نخست تحقق‌اش، پس راندن نظام آخوندی در تمام عرصه‌های داخلی و بین‌المللی و استیفای حق آزادی و دموکراسی است.
۳ ـ هر جای ایران و جهان که مقاومت و پایداری، افشاگری و روشنگری با وجود هستهٔ مرکزیِ اتحاد و همبستگی هست، رژیم ملایان بازنده است.
یکی از بهترین گواهان چنین اصل مسلمی، همین نامه با ۵۰۰ امضاء و آثار سیاسی و دیپلماتیک آن به‌عنوان پیامی ملی، هم به ایرانیان و هم به سیاست‌گذاران جهانی است.
