رویارویی بین مقاومت ایران و فاشیسم فرتوت دینی، دیریست از جغرافیای ایران فراتر رفته و ابعادی بینالمللی یافته است. عرصهٔ این نبرد بینالمللی را هماینک در دادگاههای مستقل، کارزارهای حقوقی، کنفرانسهای پارلمانی، قطعنامههای مجامع حقوقبشری و حتی در میادین و خیابانهای کشورهای جهان بهصورت تظاهرات، آکسیون، میزهای کتاب و نمایشگاههای عکس شهیدان میبینیم. این نبرد مکمل نبرد اصلی در داخل ایران است.
جدیدترین موضوع این نبرد مربوط به کارزار مقابله با شرکت ابراهیم رئیسی در اجلاس مجمع پناهندگی ملل متحد بود. این کارزار در ادبیات مقاومت به «کارزار بزرگ ژنو» معروف شد.
اتاق فکر فاشیسم دینی کیسه دوخته بود تا با قالب کردن جلاد بدنام قتلعام۶۷ و یکی از مسببان اصلی آوارگی ایرانیان در چهارگوشهٔ جهان، پوشت حقوقبشر را به عبای او بیاویزد. این یک دهنکجی و خیانت آشکار به حقوقبشر و حق مسلم پناهندگی در دوران معاصر بود. دهنکجی و خیانتی که وقتی قبحش فرو میریزد با اتکا به آن میتوان دیگر جنایتهای فاشیسم عمامهدار را ماله کشید و کتمان کرد. البته طبق معمول وقتی جنایت و خیانت شانه به شانهٔ هم میخواهند خنجر بر قلب حقوقبشر بزنند، در خفا و بهصورت چراغ خاموش آن را پیش میبرد. این بار نیز چنین بود ولی هوشیاری مقاومت مراقب و همیشه در کمین ایران، توطئه را از همان ابتدا کشف کرد و علیه آن فراخوان داد.
سرعت عمل، سیالیت، حجم اقدامات افشاگرانه و بسیج بهموقع نیروها و تمرکز این همه در راستای یک کارزار مشخص، بار دیگر آمادگی شورای ملی مقاومت، سازمان مجاهدین، ایرانیان آزاده، هواداران مقاومت و یاران و پشتیبانانشان را اثبات کرد. آنها در یک تک هماهنگ از فاشیسم دینی پیشی گرفتند. عنصر تعیینکننده در این نبرد نفسگیر، نه عده و عده، نه موشک و پهپاد، نه ذخایر استراتژیک، یا خاک و پول و نفت که ارادهٔ تابناک انسانی، صداقت، حقانیت و مایهگذاری و توان لایزال پرداخت بها برای آرمان و نیروی رشکبرانگیز کار تیمی و تشکیلاتی و نیز سرعت عمل در تحقق اهداف بود. اینها همه مؤلفههایی هستند که دشمن ضدبشری آنها را حتی در خواب نیز به چشم نمیبیند.
مقاومت ایران فقط چند روز برای بهشکست کشاندن پروژهٔ ارتجاعی ـ استعماری شرکت رئیسی در مجمع جهانی پناهندگان سازمان ملل وقت داشت اما در همین چند روز دریایی کار انجام شد که برآیند آن شکست فاشیسم و پیروزی مقاومت بود. از جمله میتوان به ثبت شکایت حقوقی علیه رئیسی از سوی شاهدان قتلعام۶۷، برگزاری کنفرانس مطبوعاتی در مقر اروپایی ملل متحد و افشای سرکردگان نیروی تروریستی قدس در هیأت شرکتکننده و فراخوان به محاکمهٔ ابراهیم رئیسی اشاره کرد.
در این میان لازم است به بیانیهٔ شخصیتهای بینالمللی علیه سفر رئیسی و هیأت همراهش اشارهکرد. بیانیهیی با امضای ۴۵۰ تن از شخصیتهای برجسته از جمله ۴رئیسجمهور و نخستوزیر پیشین، ۲۱ وزیر سابق، ۳۹ نمایندهٔ فعلی و ۳۴ نمایندهٔ پیشین پارلمانهای کشورهای مختلف، ۲۱ مقام پیشین سازمان ملل، ۱۷۴شخصیت سیاسی ـ حقوقی، ۲۳ انجمن و سازمان غیردولتی و ۴شهردار منتخب و...
این بیانیه از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد خواستار لغو سفر برنامهریزی شده رئیسی به ژنو و پیگیرد جلاد قتلعام و عضو کمیسیون مرگ در سال ۶۷ شده بود.
موزیک متن این اقدامات، گردهمایی و تظاهرات گستردهٔ ایرانیان آزاده و هواداران مقاومت در ژنو همزمان با ۱۰۰رشته عملیات قهرمانانهٔ کانونهای شورشی برای رسواسازی محاکمهٔ مجاهدین در دادگاه نمایشی خامنهای بود.
این در حالی بود که سایر فعالیتهای مقاومت در همین زمان با شدت و حدت تمام ادامه داشت. بهعنوان نمونه میتوان به دو کنفرانس مهم در همین زمانبندی اشاره کرد:
۱ـ کنفرانس در کنگره آمریکا با شرکت اعضای مجلس نمایندگان از هر دو حزب برای محکومیت نقض حقوقبشر و تروریسم و جنگافروزی رژیم آخوندی
۲ـ کنفرانس پارلمانی در مجلس اعیان انگلستان با حضور اعضای هر دو مجلس و حقوقدانان برجسته برای بزرگداشت روز جهانی حقوقبشر و حمایت از مقاومت و مبارزه مردم ایران
همانطور که پیشتر اشاره شد آنچه این کارزارها را به موفقیت رساند، عنصر مقاومت و ایستادگی همراه با پرداخت بها برای آرمان آزادی است. این سرمایه را با هیچ ثروتی نمیتوان خرید. وانگهی جزو کالاهای قابل داد و ستد و زد و بند نیست. اگر بود، آخوندهای شارلاتان و پاچه ورمال در معاملههای پنهان و آشکار با دلالان سیاست مماشات میتوانستند آن را به دست بیاورند.
هماوردی مقاومت ایران با زد و بندهای سیاست مماشات و توطئههای فاشیسم دینی اگر چه ادامه دارد ولی کارزار اخیر اثبات کرد که قدرت حقانیت و ایستادگی بسا فراتر از فاشیسم و مماشات است. این بشارتی است برای خلق و قیامآفرینان که آزادی میهن را اراده کردهاند.