جبر رژیم در تشکیل دادگاه برای مجاهدین، سبب خیر گشته و رژیم برخلاف مصلحتش در سانسور خبری مجاهدین، هر روز نام آنها ترویج می‌کند.
کافی است نگاهی به اخبار و فعالیت‌های روزانه دستگاه تبلیغات خامنه‌ای در شیطان‌سازی بندازیم تا گوشه‌هایی از آن را ببینیم.
یک نمونه‌ٔ جدید، راه‌اندازی مراسم رونمایی از یک کتاب علیه مجاهدین در روز ۱۱مرداد در مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی رژیم است:
چرا سازمان مجاهدین این‌قدر مهم است؟
«چرا سازمان مجاهدین خلق این‌قدر مهم است؟
چه چیزی آن را زنده نگه داشته است؟. . (ایرنا ـ ۱۱مرداد)
این سؤالی است که قرار بود حین رونمایی کتاب در آن مراسم کذایی، پاسخ داده شوند. سخنرانان جلسه، افراد معلوم‌الحالی هم‌چون عطریانفر، سلیمی نمین، قوچانی و فیاض بودند؛ تشنه به خون مجاهدین که بعضاً سابقه بازجویی هم دارند.
در ابتدای جلسه «مومیوند» نویسنده کتاب، حرف آخر را اول زده و اعتراف می‌کند که اولویت کنونی نظام، «قدرت» یافتن مجاهدین است: «اولویت به نظر من دیگر این نیست که ماهیت سازمان چه بوده، ما باید ببینیم چرا فضای سیاسی ما فقیر است و... در چنین شرایطی گروه‌های چریکی شکل می‌گیرند و قدرت در دست آنها می‌افتد».
در ادامه یک استاد قلابی دانشگاه به اسم «فیاض» اذعان می‌کند که مشکل و بدبختی اصلی نظام را باید در پیوستن جوانان به مجاهدین جست و جای دیگر نرفت: «متأسفانه الآن جمهوری اسلامی برای نسل جدید شفاف نیست و نتوانسته این مسأله را برای جوانان شرح دهد... مجاهدین خلق از نظر ساختاری هنوز زنده است و گروهی می‌خواهند به آن بپیوندند». او که ظاهراٌ برای تبلیغ کتاب و نظام آمده است، آب پاکی را روی دست همه ریخته و یک حقیقت بزرگ را لابلای حرفهایش می‌سراند: «تاریخ تکرار می‌شود و به نظرم مجاهدین هم احتمالاً بازمی‌گردند»!
سخنران دیگر هم فردی به‌نام قوچانی است که در آغاز به منفوریت خود و لجن‌مال شدن شیطان‌سازی از مجاهدین نزد افکار عمومی اشاره می‌کند: «سر این ماجرا فحش خوردم... می‌گویند تو چرا به سازمان مجاهدین می‌پردازی؟» و سپس به صراحت از بیچارگی خود و نظام یعنی پیوستن «جوانان نسل امروز» به مجاهدین می‌نالد: «مسأله سازمان، مسأله امروز ماست و نباید آن را صرفاً یک رویداد تاریخی دانست... ما هر چه بیشتر به سازمان بپردازیم از آن طریق می‌توانیم خودمان را نقد کنیم و کاری کنیم که جوانان نسل امروز به‌دنبال پیوستن به سازمان نباشند»!
و بریده‌پاسدار «سلیمی نمین» هم در پایان، هم‌نوا با دیگر سوته‌دلان، «موضوع اصلی» و درد بی‌درمان خامنه‌ای را تکرار کرده و از گسترش هواداری مجاهدین تأسف می‌خورد: «موضوع اصلی ما در کشور مجاهدین خلق است و باید به آنها بپردازیم... امروز بعضی از نحله‌های فکری و رسانه‌های اصلاح‌طلب مجاهدین را تطهیر می‌کنند»!
بدین‌گونه، عیان است که دشمن مردم ایران پس از چهار دهه جنایت، با دست خود گور خویش می‌کند. با آن دادگاه مسخره، نام آلترناتیو را بر سر زبانها انداخت و موجب تداوم آثار کهکشان بزرگ مقاومت شد. دلواپسان نظام نیز همین مسیر را می‌روند و در یک جبر تاریخی، به‌طور ناخودآگاه به جای تبلیغ کتاب و نظام در حال تبلیغ آلترناتیو هستند که هم‌چنان «زنده» و «پرقدرت» به پیش می‌رود و در حال جذب «جوانان نسل امروز» است. جوانانی که بی‌صبرانه منتظر سالگرد قیام و بازگشت به کف خیابان‌ها هستند.
