رژیم پابهگور ولایتفقیه علاوه بر دست و پا زدن در بحرانهای خارجی، در آتش خیزشها و اعتراضات داخل ایران نیز میسوزد. قاطبهٔ مردم ایران و بهخصوص اقشار زحمتکش و کمدرآمد از وضعیت فعلی جانشان به لب رسیده و فریاد اعتراضشان به آسمان بلند است.
نگاهی به جدیدترین اخبار اعتراضات کارگران در شهریور ۹۸ شدت بلوغ تضاد بین کارگران و حاکمیت را بارز میکند.
در یکطرف این رویارویی رژیمی هار و وحشی قرار دارد؛ با شدیدترین میزان سرکوب و دستگیری و ضرب و شتم و دادن حکمهای سنگین به کارگران دستگیر شده و در طرف دیگر آن کارگرانی هستند که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند و تصمیم گرفتهاند برای احقاق حقوق خود کوتاه نیایند و تا آخرین نفس بجنگند.
آنچه در رسانههای سانسور شدهٔ حکومتی درج میشود قطعاً قطرهای از دریا و گوشهٔ کوچکی از واقعیت جامعه ایران و جامعه کارگری است؛ چرا که بهقول همین رسانهها «حتماً هستند کارگران و زحمتکشان دیگری که ماههاست حق و حقوق خود را دریافت نکردهاند یا معوقات و توقعات جدی از کارفرمایان خود دارند و به هر دلیلی صدای آنها در رسانهها منعکس نمیشود و در همان کارگاهها و کارخانهها این صدای مطالبه گری مدفون میشود».(خبرگزاری فارس ۲۳شهریور ۹۸)
سهشنبه ۲۶ شهریور ۹۸
بعد از روزها درگیری و زدوخورد روز سهشنبه ۲۶شهریور ۹۸ بار دیگر کارگران شرکت هپکوی اراک با اینکه نیروهای گارد ضدشورش در مقابل آنها صف کشیده و تهدیدشان میکردند، در مقابل این شرکت تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنان غروب روز دوشنبه ۲۵شهریور ۹۸ در زیر پل بختیاری که توسط نیروهای گارد ویژه رژیم و نیروی سرکوبگر انتظامی محاصره شده بودند، تجمع کرده بودند که مورد تهاجم وحشیانه مأموران رژیم قرار گرفتند.
ضرب و شتم کارگران هپکو توسط نیروهای گارد ویژه رژیم و نیروی سرکوبگر انتظامی
در نتیجه تعدادی از کارگران مجروح و تعدادی نیز دستگیر شدند. صبح همان روز کارگران در اعتراض به وعدهوعید دروغین کارگزاران رژیم مبنی بر تعیینتکلیف وضعیت سهامداری و مالکیت هپکو تجمع کرده و ریل راهآهن را مسدود کردند. سپس به سمت مرکز شهر حرکت کرده و تظاهرات راه انداختند. یادآوری میشود این موج اعتراضات در هپکو از روز یکشنبه بهدنبال تمام شدن مهلت ۱۰روزهای که کارگران به کارگزاران رژیم داده بودند، شروع شد. خواسته اصلی کارگران تعیینتکلیف سهامداری و مالکیت شرکت هپکو بعد از ۵سال بلاتکلیفی میباشد.
دوشنبه ۲۵شهریور ۹۸
کارگران شهرداری لیکک در اعتراض به پرداخت نشدن ۵ماه حقوقشان و همچنین بیمه و نیمی از عیدیشان در مقابل فرمانداری رژیم در شهرستان بهمئی واقع در استان کهگیلویه و بویراحمد تجمع کردند.
در همین روز کارگران معدن آقدربند در اعتراض به پرداخت نشدن ۱۰ماه حقوقشان و بیتوجهی کارگزاران رژیم به وعدهوعیدهای داده شده از سال گذشته تاکنون، در مقابل فرمانداری رژیم در سرخس تجمع کردند.
همچنین کارگران کنتورسازی قزوین در اعتراض به بلاتکلیفی شغلی خود در نتیجه تعطیلی این واحد تولیدی، با سفر به تهران، مقابل مجتمع ویژه بهاصطلاح رسیدگی به مفاسد اقتصادی تجمع کردند.
کارگران شرکت آلومینیوم اراک هم در اعتراض به تصمیمات و سیاستهای کارگزاران رژیم در این شرکت، برای سومین روز پیاپی در مقابل ساختمان اداری شرکت آلومینیوم اراک دست به تجمع زدند.
یکشنبه ۲۴شهریور ۹۸
کارگران دائمی شرکت حمل و نقل جادهای خلیجفارس، برای دومین روز پیاپی، در اعتراض به تبدیل وضعیت قراردادی خود از دائمی به پیمانی، در مقابل دفتر مدیریت این شرکت واقع در میدان نماز شهر اسلامشهر تجمع داشتند.
در همین روز کارگران شرکت کنتورسازی قزوین که بیش از ۲۰ماه است حقوقشان پرداخت نشده است، در مقابل استانداری رژیم در قزوین تجمع کردند.
تجمع کارگران کنتورسازی قزوین مقابل استانداری
در اهواز نیز پرسنل بخش نورد تیرآهن در گروه ملی فولاد اهواز در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق معوقهشان اقدام به توقف تولید در خط ۶۳۰ این بخش نمودند.
شنبه ۲۳شهریور ۹۸
کارگران شرکت کنتورسازی قزوین در مقابل دفتر امامجمعه رژیم در این شهر دست به تجمع اعتراضی زدند. این کارگران از سال ۸۷ با پدیده خصوصیسازی روبهرو شده و بیش از ۲۰ماه است که حقوق نگرفتهاند.
در همین روز کارگران ایرالکو در اعتراض به مدیریت کارخانه دست به اعتصابغذا زدهاند. خبر این اعتصاب یکشنبه ۲۴شهریور ۹۸ در رسانهها منتشر شد. گویا ۲کارگاه ایرالکو تعطیل شده و با زد و بندهای غیرقانونی مواد حیاتی آن به فردی که از او به نام «آقای م.م» یاد شده فروخته شده است. این در حالی است که روابط عمومی ایرالکو در پاسخی که روز دوشنبه ۲۵شهریور۹۸ انتشار یافته ضمن تکذیب گزارشهای رسانهای مبنی بر «رفتن مدیر حراست جدید» و تأکید بر ادامه کار هیأتمدیره و مدیرعامل ایرالکو، درباره تعطیلی ۲کارگاه ایرالکو و فروش اموال آن و خبر اعتصابغذای کارگران سکوت کردهاند.
جمعه ۲۲شهریور ۹۸
بهدنبال اعتراضات کارگران شرکت نیشکر هفتتپه مدیرکل تعاون کار و رفاه اجتماعی رژیم در خوزستان به یکی از مساجد در هفتتپه رفت. کارگران در طول صحبتهای این مزدور چند بار صحبتهای او را قطع کرده و اعتراض کردند.
این کارگزار رژیم وقتی بعد از چند سال اعتصاب و اعتراض کارگران هفتتپه گفت: «مطالباتتان را بنویسید تا پیگیری کنیم»، کارگران اعتراض کرده و نهایتاً به نشانه اعتراض مسجد را ترک کردند.
هنوز در آغاز راه هستیم
این لیست فقط مربوط به یکی از اقشار محروم کشور و تنها برخی از اعتراضات کارگری در شهریور ۹۸ است که ادامه دارد. اعتراضاتی که تغییرات زیادی را در چشمانداز دارد.
یکی از کارشناسان اقتصادی رژیم بهنام حسین راغفر ضمن اعتراف به پیامدهای اعتراضات میگوید: «امروز نیروی کار ایرانی هم به جرگه تقاضای کار اضافه شده نشان از پایین بودن دستمزدها در ایران دارد. قیمت کارگر ایرانی ارزانتر از سایر کارگران خارجی شده است. این موضوع پیامدهای بسیاری بهدنبال دارد که هنوز در آغاز راه هستیم».(جهان صنعت ۲۳شهریور)
آری بهراستی که ما هنوز در آغاز راهی هستیم که تا ریشهکنی و نابودی تمامیت رژیم آخوندی ادامه خواهد داشت.
این تازه از نتایج سحر است، باش تا صبح دولت مردم ایران بدمد.