۱۵دیماه ۱۳۵۷، خمینی اعلام کرد هیچ‌گونه دخالتی در انتخابات ریاست‌جمهوری نخواهد کرد. شوق یک فرصت تاریخی در ایران جرقه زد، چرا که امکان وحدت تمامی نیروهای انقلابی و مترقی کشور حول یک برنامه واحد فراهم شد.
همان روز ۱۵دیماه، کاندیداتوری مسعود رجوی توسط سازمان مجاهدین اعلام شد.
نشریه مجاهد در سرمقاله ۱۸دیماه نوشت: «شرکت در انتخابات و رأی‌دادن به کاندیدای اپوزیسیون مترقی، نه حمایت از یک فرد یا گروه بلکه حمایت از یک برنامه است، نه حمایت از یک سازمان بلکه حمایت از یک جبهه است و نه حمایت از یک جبهه بلکه حمایت از یک انقلاب است».
در میان موج سرکوب و پرپر‌شدن امیدها، ناگهان امیدی شورانگیز برای دستیابی به دموکراسی، صلح و پیشرفت اجتماعی در افق ایران نمایان شد.
تمام طیف اپوزیسیون و اقلیتهای مذهبی و قومی، دگراندیشان، دانشگاهیان و روشنفکران و نویسندگان ایران و در گروه‌های اجتماعی طیفهای گسترده جوانان و زنان از مسعود رجوی که کاندیدای مجاهدین بود، حمایت کردند.
در آستانه انتخابات، زندهیاد شکرالله پاک‌نژاد از جانب جبهه دموکراتیک ملی برای انجام پاره‌ای مذاکرات با احزاب و سازمانهای سیاسی کردستان رفته بود. شکری در بازگشت بلافاصله با مسعود رجوی دیدار کرد و نتیجه سفرش را در یک جمله خلاصه کرد: «کردستان یکپارچه در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت می‌کند و به مسعود رأی می‌دهد». شکری اضافه کرد که «مطمئنم مردم ترکمن، بلوچ، عرب، جوامع مسیحی(ارامنه)، یهودی، زرتشتی، اهل تسنن و بسیاری از احزاب و جریانهای سیاسی و مترقی کشور نیز در این جبهه نام‌نویسی خواهند کرد…».
در یک برآورد مقدماتی با آمارهایی که شکری حضوری در دست داشت، نقدا ۱۰میلیون رأی بلاتردید برای مسعود رجوی در دست بود.
روزنامه لوموند ۲۹مارس ۱۹۸۰(۹فروردین ۱۳۵۹) نوشت: «بنا بر تخمین‌ها اگر خمینی کاندیداتوری وی را در ژانویه گذشته وتو نکرده بود، آقای رجوی میلیون‌ها رأی به‌دست می‌آورد».
خمینی احساس خطر کرد و بر سر دوراهی قرار گرفت. ناخدای استبداد، تمامی قول و قرارهای قبلی خود را زیر پا گذاشت و طی یک اظهارنظر مستقیم، مسعود رجوی را به بهانه رأی ندادن به قانون اساسی، از شرکت در انتخابات محروم کرد.
مسود رجوی ناگزیر در اوج مبارزات انتخاباتی کناره‌گیری کرد و طی پیامی شورانگیز برای خلق کناره‌گیریش را اعلام کرد.
مسعود رجوی گفت: «اگر این مبارزه انتخاباتی بازنده‌ای داشته باشد، من نیستم!» روشن بود که بازنده حقیقی و رسواشده خمینی بود.
اما به‌رغم حذف مسعود از کاندیداتوری، نیروهای سیاسی مترقی و آزادیخواهان حول پلتفرم ۱۲ماده‌ای او یک جبهه نیروهای مترقی مخالف رژیم را شکل دادند، چیزی که پایه شکل‌گیری آلترناتیو دموکراتیک رژیم شد.
